Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Καρδιοχτύπι στον αέρα, ταλαιπωρία στο έδαφος



Μια τρομακτική και αξέχαστη εμπειρία βίωσαν πρόσφατα 131 επιβάτες αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους, στην πλειοψηφία τους από τη Βόρεια Ελλάδα.
Το αεροπλάνο που τους μετέφερε από τη Ρώμη στη Θεσσαλονίκη προσγειώθηκε στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας και από εκεί αναγκάστηκαν να...
επαναπατριστούν οδικώς. Τα παραπάνω ωστόσο αποτελούν μια μικρή μονάχα πτυχή όσων «περίεργων» συνέβησαν κατά τη διάρκεια της πτήσης αλλά και μετά την προσγείωση.
Σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι εξοργισμένοι επιβάτες, το μαρτύριό τους ξεκίνησε πάνω από τη Θεσσαλονίκη. Λίγα μέτρα από το έδαφος το αεροσκάφος δέχτηκε δυνατές ριπές ανέμου, με αποτέλεσμα ο πιλότος να ματαιώσει την προσγείωση και να σηκώσει απότομα το αεροπλάνο με έντονη κλίση ανόδου, προκαλώντας πανικό στην καμπίνα των επιβατών. Οι επιβάτες άρχισαν να φοβούνται και να ζαλίζονται, ενώ κάποιοι αισθάνθηκαν αδιαθεσία και ζήτησαν σακούλες από τους αεροσυνοδούς. Ο πιλότος σε ανακοίνωσή του ενημέρωσε ότι λόγω δυνατού αέρα δεν ήταν δυνατό να προσγειώσει το αεροσκάφος και πως θα ξαναπροσπαθούσε. Έπειτα από περίπου 20 λεπτά γίνεται η δεύτερη απόπειρα προσγείωσης, που στέφεται επίσης με αποτυχία.
Οι επιβάτες ενημερώνονται από τον θάλαμο διακυβέρνησης ότι η προσγείωση θα γινόταν σε άλλο αεροδρόμιο, χωρίς όμως αυτό να κατονομαστεί. Όταν κάποιοι ταξιδιώτες ρώτησαν τις αεροσυνοδούς ποιος είναι ο νέος τους προορισμός και σε πόση ώρα θα πατούσαν στο έδαφος, διαπίστωσαν ότι το προσωπικό καμπίνας δεν είχε την παραμικρή ιδέα.
Ύστερα από περίπου 40 λεπτά το αεροπλάνο προσγειώθηκε σε ένα άγνωστο σε όλους αεροδρόμιο. Το τοπίο χιονισμένο και η ανθρώπινη παρουσία λιγοστή. «Αναρωτιόμασταν όλοι πού είμαστε και πότε θα φτάσουμε στον προορισμό μας. Οι αμίλητοι αεροσυνοδοί περιορίστηκαν μονάχα στο να ανοίξουν την πόρτα. Φανταστήκαμε ότι προσγειωθήκαμε για ανεφοδιασμό καυσίμων ή ότι θα περιμένουμε άλλη πτήση να μας πάει στον προορισμό μας», περιέγραψε ένας από τους άτυχους επιβάτες της πτήσης και πρόσθεσε: «Αποβιβαζόμαστε από το αεροπλάνο και μας οδηγούν σε μια αίθουσα. Κανένας υπεύθυνος, καμία ανακοίνωση. Δεν γνωρίζαμε καν πού ήμασταν. Δύο αστυνομικοί που υπήρχαν στις εξόδους της αίθουσας δεν γνώριζαν ελληνικά ή αγγλικά. Παιδιά έκλαιγαν, οι ενήλικες φώναζαν.
Η απελπισία ήταν διάχυτη στην ατμόσφαιρα, καθώς ο κόσμος μάταια αναζητούσε κάποιον αντιπρόσωπο της εταιρείας. Τελικά μάθαμε ότι προσγειωθήκαμε στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας, 550 χιλιόμετρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη».


Ταξίδι εννέα ωρών 

Οι επιβάτες απογοητεύτηκαν ακόμα περισσότερο όταν είδαν από τα παράθυρα το αεροπλάνο τους να αναχωρεί χωρίς αυτούς. Τότε υπέθεσαν ότι η εταιρεία θα έστελνε άλλο αεροσκάφος για να τους μεταφέρει στον προορισμό τους.
Μετά από αρκετή ώρα εμφανίστηκε μια υπεύθυνη του αεροδρομίου που ανακοίνωσε ότι το ταξίδι θα ολοκληρώνονταν οδικώς. Το ταξίδι ήταν σκέτη κόλαση. Το κακό οδικό δίκτυο της γειτονικής χώρας ήταν καλυμμένο με χιόνι. Τα λεωφορεία πραγματοποίησαν δύο στάσεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, που διήρκεσε εννέα ώρες.
Στο καφέ-εστιατόριο της πρώτης στάσης ο κόσμος παρέμεινε πεινασμένος και διψασμένος, αφού οι βούλγαροι υπάλληλοι δεν δέχονταν συναλλαγές σε ευρώ. Στη δεύτερη, οι Έλληνες υποχρεώθηκαν να ψωνίσουν κάποια προϊόντα, όπως σοκολάτες και τσιπς, σε τιμές εξωφρενικά υψηλές.
Τα πούλμαν έφτασαν στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα αρκετοί από τους επιβάτες που διαμένουν σε περιοχές εκτός Θεσσαλονίκης και δεν διαθέτουν δικό τους μεταφορικό μέσο να υποχρεωθούν να διανυκτερεύσουν σε ξενοδοχεία της πόλης, πληρώνοντας φυσικά από την τσέπη τους.

Αναπάντητα ερωτήματα 
Η περιπέτεια που έζησαν οι επιβάτες της συγκεκριμένης πτήσης εγείρει αρκετά εύλογα ερωτήματα:
- Γιατί το αεροσκάφος δεν προσγειώθηκε σε κάποιο ελληνικό και κοντινό στη Θεσσαλονίκη αεροδρόμιο, όπως το «Μέγας Αλέξανδρος» της Καβάλας ή στην Αγχίαλο του Βόλου; Εάν γινόταν αυτή η επιλογή, η ταλαιπωρία των επιβατών θα ήταν πολύ μικρότερη.
- Γιατί το πλήρωμα του αεροσκάφους λειτούργησε αντιεπαγγελματικά, αποφεύγοντας να δώσει επαρκή πληροφόρηση στους πελάτες της εταιρείας; Με τη στάση τους ενίσχυσαν το αίσθημα ανασφάλειας και την οργή των επιβατών.
- Γιατί, αφού το αεροσκάφος δεν αντιμετώπιζε κάποιο τεχνικό πρόβλημα, αναχώρησε άδειο από τη Φιλιππούπολη και πού πήγε;
- Γιατί η συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία προτίμησε να αμαυρωθεί η φήμη της από το να συμπαρασταθεί στοιχειωδώς στους πελάτες της;
Απάντηση στα παραπάνω ίσως να δίνει η άποψη του ιδιοκτήτη ταξιδιωτικού πρακτορείου Κώστα Κουράκου: «Η συγκεκριμένη εταιρεία μπορεί να προσφέρει φθηνά εισιτήρια, δεν προσφέρει όμως καμία επίγεια εξυπηρέτηση σε όσους την επιλέξουν. Όχι μόνο δεν διαθέτει γραφεία σε κανένα αεροδρόμιο της χώρας -παρότι εκτελεί πλήθος πτήσεων από και προς Ελλάδα-, αλλά δεν έχει φροντίσει να λειτουργεί ούτε μία γραμμή τηλεφωνικής εξυπηρέτησης. Τα μόνα τηλέφωνα επικοινωνίας που διαθέτει είναι αριθμοί του εξωτερικού, που αν τους καλέσεις από την Ελλάδα το πιο πιθανό είναι να βρίσκονται εκτός λειτουργίας».
makthes.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: