Συγκλονίζει το e-mail της μαρτυρίας που έστειλε στο "Χαμόγελο του Παιδιού" μία νέα κοπέλα που έζησε τον εφιάλτη στα χέρια του πατέρα της, ο οποίος ικανοποιούσε τις άρρωστες ορέξεις του επάνω της μέχρι την ενηλικίωσή της.
"Με αυτό το e-mail θα ήθελα να σας πω για μια δική μου ιστορία παρόμοια και ακόμα χειρότερη από αυτήν που είδα σήμερα στην εκπομπή της…
Δεν θα ήθελα να αναφέρω προσωπικά μου στοιχεία. Μόνο να σας πω τι έχω περάσει εγώ. Πριν από τέσσερα είχα έρθει σε εσάς και μίλησα με την ψυχολόγο σας. Είναι μία γυναίκα γλυκύτατη και με βοήθησε πολύ.
Θυμάμαι ότι ήταν η μόνη που μπόρεσα να ανοίξω την καρδιά μου και να της πω όλα όσα είχα περάσει. Τότε ήμουν 18 χρονών. Θυμάμαι επίσης ότι καθώς της έλεγα τι είχε γίνει και έκλαιγα, έκλαιγε και εκείνη, κάτι που τότε με έκανε να την αγαπήσω ακόμα περισσότερο, να την εμπιστευτώ και να της μιλήσω και να την ευχαριστώ πολύ!!!
Ας μπω στο θέμα όμως. Στην ηλικία των 7-8 χρόνων έπεσα θύμα βιασμού από τον "πατέρα" μου, ο Θεός να τον κάνει. Ξεκίνησε να με ενοχλεί σεξουαλικά,για 2 περίπου χρόνια. Περίμενε να μεγαλώσω μάλλον λίγο για να ολοκληρώσει τις διαστροφικές του ορέξεις.
Όμως σε αυτά τα 2 χρόνια περίπου με άγγιζε απλά εξωτερικά. Εγώ φοβόμουν να μιλήσω. Η μητέρα μου δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα. Να πω επίσης ότι έχω άλλα τρία αδέρφια (2 αγόρια και ένα κοριτσάκι).
Στα 9 μου και μετά έκανε προσπάθειες να ολοκληρώσει αυτό που ήθελε και τα κατάφερε. Με βίαζε σχεδόν κάθε μέρα. Ξύλο πολύ. Δεν με άφηνε να βγω από το σπίτι και η μητέρα μου ξαναλέω δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα.
Σιγά - σιγά τα χρόνια πέρναγαν και εγώ ζούσα μια άσχημη κόλαση... Φοβόμουν, δεν μπορούσα να μιλήσω για πολλούς λόγους. Με έδερνε πολύ άσχημα. Με απειλούσε. Είχα γίνει για εκείνον και για την υπόλοιπη οικογένεια κάτι σαν ιδιοκτησία. Σαν δούλα, σαν ρομπότ.
Έπλενα, μαγείρευα, φρόντιζα τα παιδιά και γενικώς είχα πάρει τη θέση της μητέρας μου και με όλα αυτά να δέχομαι καθημερινά σχεδόν τις σιχαμερές πράξεις αυτού του ζώου.
Έκανα υπομονή, υπομονή, υπομονή!!! Η μητέρα μου δεν αντιδρούσε λες και ήταν σύμφωνη σε αυτό. Είχε τον δικό της κόσμο. Όταν πλέον ενηλικιώθηκα, πήρα τα πάνω μου και μόνη μου το σταμάτησα.
Δεν με άφηνε σε ησυχία ώσπου σηκώθηκα και έφυγα από το σπίτι. Πριν όμως το είπα σε όλους μέσα στην οικογένεια. Πήγα στη γιαγιά μου και τους θείους μου (συγγενείς της μητέρας μου) τους οποίους υπεραγαπάω και εκείνοι το ίδιο.
Με στήριξαν πάρα πολύ. Αν δεν ήταν αυτοί δεν ξέρω τι θα έκανα. Τους είπα τι είχε γίνει. Εκείνοι μου είπαν ότι κάτι είχαν καταλάβει. Το είχαν πει στη μάνα μου, αλλά εκείνη δεν το δέχτηκε. Τσακώθηκε μαζί τους.
Μετά από ένα διάστημα, και μένοντας πλέον με τη γιαγιά μου, αποφάσισα να τον καταγγείλω και αυτό έκανα, έχοντας στο πλευρό μου όλο το σόι της μητέρας μου.
Ξεκίνησε μια ιστορία 3,5 – 4 χρόνια περίπου. Όλο αυτό το διάστημα έτρεχα σε αστυνομίες, δικηγόρους, ψυχολόγους και ταυτόχρονα εκείνος με κυνηγούσε να με σκοτώσει. Συνέχεια μηνύσεις, φασαρίες, τσακωμούς, απειλές και μαζί με εκείνον και η μητέρα μου και τα αδέρφια μου, τα οποία είναι ηλικίας 21-16 και 14 τώρα.
Απελπίστηκα πολλές φορές, όμως δεν έχασα ποτέ το κουράγιο μου. Αρραβωνιάστηκα στα χρόνια αυτά, όμως στην πορεία χώρισα μετά από δύο χρόνια. Δεν έπρεπε καν να την κάνω εκείνη τη σχέση. Είναι ένα άτομο που το λατρεύω, του είχα πει τι είχε γίνει. Με στήριξε πολύ, με βοήθησε επίσης πολύ και πάντα ήταν κοντά μου.
Εγώ όμως με όλη αυτή την κατάσταση δεν ήμουν σε θέση για κάτι τέτοιο, ώσπου και ήρθε ο χωρισμός. Αν και ακόμα τον λατρεύω, είναι καλύτερα έτσι. Στην πορεία συνέχισα μόνη. Έχοντας στο πλευρό μου τους συγγενείς μου.
Με στήριξαν πάρα μα πάρα πολύ. Χάρη σε αυτούς σήμερα ζω. ... - ... - 2006 ήρθε η πρώτη κλήση για το πρώτο δικαστήριο. Πήγα αλλά οι άλλοι πήραν αναβολή. Στις 20-6-2006 ήρθε το δεύτερο όπου και πήγα ξανά με όλους τους συγγενείς που ήταν στο πλευρό μου. Πήγα να πάρω αναβολή εγώ αυτή τη φορά γιατί η δικηγόρος μου για κάποιους λόγους δεν μπορούσε να παραβρεθεί.
Έγινε στη Χαλκίδα το δικαστήριο και απέναντί μου είχα εκείνον, τη μητέρα μου στο πλευρό του και τα αδέρφια μου. Πριν αρχίσει η δίκη πήγα στη γραμματεία και ρώτησα για αναβολή. Εκείνη την ώρα έτυχε να είναι μέσα και ο εισαγγελέας και μου λέει δεν χρειάζεσαι δικηγόρο. Είσαι η μηνύτρια και πολύ απλά τον ρώτησα τι με συμβουλεύετε να κάνω; Και μου απαντά κάνε τη δίκη χωρίς δικηγόρο και αυτό έκανα!!!
Μετά από σχεδόν δέκα ώρες δικαστήριο, το κέρδισα. Βέβαια ήμουν πολύ κουρέλι γιατί η μητέρα και τα αδέρφια μου ισχυρίζονταν ότι είμαι τρελή ...ααα!
Παράλειψη ότι εκείνοι είχαν δικηγόρο. Όμως δεν έχασα το κουράγιο μου και ό,τι και να άκουγα, συνέχισα. Έφαγε 23 χρόνια για αιμομιξία και βιασμό. Ζήτησε ο δικηγόρος του να του το κατεβάσουν και να είναι πιο επιεικείς και το κατέβασαν στα 19 χρόνια.
Έφυγα από εκεί κομμάτια. Από τη μια χαρούμενη γιατί δικαιώθηκα από αυτή την κόλαση που έζησα τόσα χρόνια. Από την άλλη χάλια γιατί άκουσα την ίδια τη μητέρα μου να με κατηγορεί και να λέει ότι είμαι τρελή και τα αδέρφια μου επίσης.
Και επίσης μπορεί να έφαγε 19 χρόνια φυλακή, αλλά εμένα τα τόσα χαμένα χρόνια από τη ζωή μου, ποιος θα μου τα δώσει πίσω; Τα καλύτερά μου χρόνια, τα παιδικά μου; ΚΑΝΕΝΑΣ!!!
Μετά από λίγες μέρες έφυγα για Κ., όπου και ζω εδώ τώρα 4 μήνες. Δεν ξέρω αν θα μείνω μόνιμα. Είμαι καλά, αλλά θέλω τους συγγενείς μου κοντά. Είναι οι μόνοι που έχω στον κόσμο. Ήρθα στην Κ. Για να ηρεμήσω και να κάνω καινούρια αρχή στη ζωή μου. Νιώθω σαν να ξαναγεννήθηκα και αυτό που θέλω πια από δω και πέρα είναι να ζω μια φυσιολογική ζωή. Ήρεμη. Να κάνω κάποια στιγμή οικογένεια, παιδιά, να τους δώσω όλη την αγάπη που δεν πήρα εγώ.
Θα ήθελα επίσης αν μπορείτε με ένα e-mail να με ενημερώσετε για από δω και πέρα τι γίνεται. Αν θα γίνει ξανά άλλο δικαστήριο και αν θα κάνει ολόκληρη την ποινή.
Και κάτι ακόμα. Όλα τα παιδιά που περνάνε κάτι τέτοιο, να βγαίνουν και να το λένε. Να βρίσκουν δύναμη και θάρρος και να το κάνουν. Να μην μένουν σιωπηλά!!
Σας ευχαριστώ πολύ"ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου