Η αδράνεια που χαρακτήριζε την κυβέρνηση Καραµανλή και η σύγχυση που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση Παπανδρέου µετέτρεψαν τη χώρα µας σε αδύναµο κρίκο της Ευρωζώνης.
Έχουµε φτάσει στο σηµείο να φορτώνουν στην Ελλάδα, µία χώρα στην οποία αναλογεί µόλις το 2% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, όλα τα προβλήµατα του ευρωπαϊκού οικοδοµήµατος. Η κορύφωση της ελληνικής και ευρωπαϊκής κρίσης οδηγεί στη λήψη µέτρων τα οποία θα αναδείξουν το πρόβληµα σε όλες του τις διαστάσεις. Η τακτοποίηση της ελληνικής εκκρεµότητας, µε τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αναµένεται να οδηγήσει στην επιδείνωση της ευρωπαϊκής κρίσης, µια και οι Ευρωπαίοι εταίροι θα στερηθούν το τέλειο άλλοθι για τα λάθη και τις παραλείψεις τους.
Ο θρίαµβος των κερδοσκόπων
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και στις ΗΠΑ, έχουµε το διαρκή θρίαµβο των πανίσχυρων κερδοσκοπικών κυκλωµάτων. Παρά το γεγονός ότι οι «καρχαρίες» του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος οδήγησαν στη διεθνή κρίση του 2008 και στη φοβερή επιβάρυνση των κρατικών προϋπολογισµών και των φορολογουµένων, οι κανόνες του παιχνιδιού παραµένουν ίδιοι.
Μέρκελ και Σαρκοζί, οι οποίοι ειδικεύονται σε επίδειξη αυστηρότητας κατά των υπερχρεωµένων χωρών της Ευρωζώνης, είναι στην πραγµατικότητα πολιτικοί υπηρέτες ενός αδίστακτου διεθνούς κερδοσκοπικού κυκλώµατος. ∆εν βρήκαν το θάρρος να απαγορεύσουν την κερδοσκοπία µε τα «γυµνά» ασφάλιστρα κινδύνου, τα πολυσυζητηµένα CDS, ούτε τόλµησαν να πάρουν µέτρα όπως η έκδοση του ευρωοµολόγου, που θα έκαναν πολύ πιο δύσκολο το παιχνίδι των κερδοσκόπων.
Ο Πρόεδρος της Γαλλίας δείχνει να τα έχει εντελώς χαµένα και η καγκελάριος της Γερµανίας προσπαθεί να καλύψει την ασύδοτη εξυπηρέτηση ενός θηριώδους κερδοσκοπικού κυκλώµατος πίσω από µία επιλεκτική αυστηρότητα και ένα κακοµοίρικο λαϊκισµό, που µας µετατρέπει σε εύκολα θύµατα της πολιτικής της.
Γερµανικός ιµπεριαλισµός
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγείται σε διάλυση, εξαιτίας της αυτονόµησης της οικονοµικά ισχυρότερης χώρας. Η Γερµανία ακολουθεί µία επεκτατική, ιµπεριαλιστική πολιτική σε βάρος της κοινής ευρωπαϊκής προοπτικής και χωρών που αντιµετωπίζουν µεγάλα προβλήµατα, όπως η Ελλάδα.
Το Βερολίνο καταγγέλλει τη χαλαρή διαχείριση χωρών όπως η Ισπανία, τη στιγµή που έχει σαν ποσοστό του ΑΕΠ µεγαλύτερο δηµόσιο χρέος. Η αύξηση του γερµανικού χρέους οφείλεται και στη δηµοσιονοµική χαλαρότητα που ακολούθησε την επανένωση των δύο γερµανικών κρατών. Αυτοί, λοιπόν, οι οποίοι έδωσαν το παράδειγµα της δηµοσιονοµικής χαλαρότητας όταν αυτό εξυπηρετούσε την εθνική στρατηγική τους αξιοποιούν τώρα τον κανόνα της δηµοσιονοµικής αυστηρότητας για να µας µετατρέψουν από ισότιµους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κράτη παρίες µιας γερµανικής ζώνης επιρροής.
Με την αυτονόµησή του το Βερολίνο δηµιουργεί τις προϋποθέσεις µιας διαρθρωτικής κρίσης της Ευρωζώνης, που θα πλήξει σε τελική ανάλυση και τα γερµανικά συµφέροντα.
Η Γερµανία µπορεί να έχει περίσσευµα αλαζονείας, δεν έχει όµως τις οικονοµικές προϋποθέσεις για να σταθεί µε επιτυχία στον παγκόσµιο οικονοµικό ανταγωνισµό, έχοντας περιορίσει τις οικονοµικές και πολιτικές δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ασήκωτο φορτίο
Το φορτίο της «γερµανικής» Ευρώπης θα αποδειχθεί ασήκωτο για µια σειρά χώρες. Η Ελλάδα και η Πορτογαλία θα οδηγηθούν στο περιθώριο και στη διάλυση, µε αποτέλεσµα να αντιδράσουν δυναµικά οι λαοί τους. Η Ιταλία δεν πρόκειται να δεχθεί σε βάθος χρόνου την κακοµεταχείρισή της από τη Γερµανία και δυναµική θα είναι και η αντίδραση της Ισπανίας µόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες. Η Γαλλία θα πληρώσει ακριβά την υποταγή του κ. Σαρκοζί στην κ. Μέρκελ και µπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη της ευρωπαϊκής αποσταθεροποίησης µόλις γίνουν αντιληπτές από τους Γάλλους οι δεσµεύσεις της «γερµανικής» Ευρώπης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση µπαίνει σε περίοδο οικονοµικής στασιµότητας, δηµοσιονοµικής και χρηµατοπιστωτικής αστάθειας, κοινωνικών εντάσεων και εθνικών ανταγωνισµών. Το µικρότερο από τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει είναι το ελληνικό.
Πηγή: citypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου