Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ και Διαμεσολάβηση!

Μέσα στους επόμενους τρεις μήνες στο Ισραήλ θα λάβει χώρα κοινή συνεδρίαση μελών των κυβερνήσεων των δύο χωρών, ενώ στο ίδιο διάστημα η Αθήνα προβλέπεται να ξεκινήσει την διαμεσολαβητική της προσπάθεια για εξεύρεση λύσης στην Μέση Ανατολή.

Αυτές θα μπορούσε με δύο λόγια να είναι οι σημερινές εξελίξεις οι οποίες και ανακοινώθηκαν μετά τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και του Ισραήλ.

Τα βασικά σημεία στις δηλώσει του Δημήτρη Δρούτσα είναι τα εξής:

-    «Οι δύο Πρωθυπουργοί αποφάσισαν να δώσουν ακόμα περισσότερο βάθος στη διμερή μας σχέση, να την «θωρακίσουν»  και θεσμικά και γι' αυτό το λόγο θα δημιουργηθεί ένα Συμβούλιο Συνεργασίας με τη συμμετοχή πολλών Υπουργών και από τις δύο πλευρές και ο Avigdor και εγώ, έχουμε αναλάβει να συντονίσουμε αυτή την προσπάθεια και την πρώτη σύνοδο που θα γίνει εντός του επομένου τριμήνου.»

-    «Ήδη έχει γίνει μία καλή προετοιμασία από υπηρεσιακούς φορείς. Νομίζω το φάσμα, οι δυνατότητες και οι τομείς συνεργασίας είναι πολλοί. Να αναφέρω ενδεικτικά την οικονομική συνεργασία, πιθανές επενδύσεις από το Ισραήλ εδώ στην Ελλάδα, αλλά βεβαίως και τους τομείς τουρισμού και πολιτισμού. Είδαμε ήδη το περασμένο καλοκαίρι μία θεαματική, αν μου επιτραπεί αυτή η λέξη, αύξηση του αριθμού των τουριστών από το Ισραήλ στην Ελλάδα. Εδώ νομίζω είναι ένας τομέας που μπορούμε να συνεργαστούμε πάρα πολύ ουσιαστικά, είναι όμως και ο τομέας της αγροτικής ανάπτυξης, είναι και ο τομέας της υψηλής τεχνολογίας όπου το Ισραήλ, μπορώ να πω, παίζει πρωτοπόρο ρόλο και η Ελλάδα μπορεί να επωφεληθεί πάρα πολύ από αυτήν την συνεργασία. Και βεβαίως είναι και ο τομέας της ενέργειας, σε πολλές μορφές.»

-    «Δεν θα κουραστώ ποτέ να επαναλαμβάνω, με κάθε ευκαιρία, την επιθυμία μας για εξεύρεση δίκαιης, βιώσιμης και συνολικής λύσης του Παλαιστινιακού ζητήματος, μίας λύσης που θα βασίζεται, όπως όλοι γνωρίζουμε, στην ύπαρξη δύο ανεξάρτητων κρατών που θα συνυπάρχουν με ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή.  Είναι αλήθεια ότι και εμείς ανησυχούμε για το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει αυτή τη στιγμή η ειρηνευτική διαδικασία. Πιστεύουμε ότι είναι ανάγκη να δοθεί ώθηση από όλες τις πλευρές, ώστε να συνεχιστεί ο διάλογος, είναι αναγκαίο αυτό, είναι όμως και απαραίτητο όλα τα μέρη να απέχουν από μονομερείς ενέργειες που υπονομεύουν αυτή την προοπτική.»

Από την πλευρά του ο Αβιγκντόρ Λίμπερμαν υπογράμμισε τα εξής:

-    «Θα ήθελα για άλλη μία φορά να ευχαριστήσω θερμά την Ελλάδα για την πολύτιμη βοήθειά της κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών οι οποίες έπληξαν την χώρα μου.  Δεν υπάρχει ούτε ένας ισραηλινός πολίτης ο οποίος να μην έχει αναγνωρίσει τη μεγάλη βοήθεια που η ελληνική Αεροπορία έδωσε για την κατάσβεση των πυρκαγιών αυτών.»

-    «Γνωρίζουμε και δίνουμε έμφαση στις σχέσεις που έχει η Ελλάδα με όλες τις άλλες χώρες της περιοχής, θα είμεθα δε ιδιαίτερα ευτυχείς εάν η Ελλάδα μπορεί ακόμα περισσότερο να βοηθήσει στη σύσφιξη σχέσεων ανάμεσα στο Ισραήλ και τις γειτνιάζουσες προς αυτό χώρες.»

-    Η σύσφιξη των οικονομικών σχέσεων αποτελεί αναμφισβήτητα μία πρόκληση για τον χρόνο που έρχεται.  Κατά τη διάρκεια της επισκέψεώς μου εδώ ο σκοπός μου είναι να μιλήσω για διμερή θέματα τα οποία άπτονται και της κλιματικής αλλαγής, καθώς επίσης και θέματα ενέργειας και γενικότερα θέματα που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον.»

Είναι σαφές πως και οι δύο πλευρές μέσα σε διάστημα έξι μηνών (από το επεισόδιο της Γάζας και μετά) έχουν προχωρήσει σε επαφές μεταξύ τους  οι οποίες δεν έχουν λάβει χώρα ούτε τα τελευταία 50 χρόνια. Ο αριθμός των συναντήσεων, η «ποιοτική» αναβάθμιση των σχέσεων αλλά και η ταχύτητα των εξελίξεων αφήνουν έκπληκτο κάθε παρατηρητή. Το σίγουρο είναι πως για την Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να βρεις ανάλογο παράδειγμα αναβάθμισης των σχέσεων με κάποια χώρα όπως αυτό συμβαίνει σήμερα με το Ισραήλ.
Από την πλευρά μας θα πρέπει να υπογραμμίσουμε δύο θέματα:

Πρώτον, η δραστηριότητα που αφορά τις διακρατικές σχέσεις με το Τελ-Αβίβ αποδεικνύει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο πως το ελληνικό δημόσιο όταν θέλει μπορεί να δράσει αστραπιαία, αποτελεσματικά και να αφήσει στα κρύα του λουτρού κάθε… νεόκοπο Οθωμανολάγνο καθώς και να καταρρίψει την μύθο των αναποτελεσματικών διπλωματικών χειρισμών από πλευράς της Ελλάδας. Είναι σαφές πλέον πως όταν η Αθήνα «θέλει» τελικά το «μπορεί», χωρίς να υπεισέρχονται στο ενδιάμεσο της διαδικασίας «γραφειοκρατικοί» παράγοντες.

Όπως είναι φυσικό η συγκεκριμένη παρατήρηση από την μία είναι εγκωμιαστική για τον ελληνικό κρατικό μηχανισμό αλλά εάν κάποιος τη διαβάσει «ανάποδα» τότε αντιλαμβάνεται η παρατήρηση αυτή είναι άκρως ανησυχητική. Εάν με το θέμα του Ισραήλ είμαστε τόσο αποτελεσματικοί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα τότε πως είναι δυνατόν σε άλλα θέματα μείζονος εθνικής σημασίας όπως αυτό της ΑΟΖ ή του ελέγχου της τουρκικής δραστηριότητας στην Θράκη, για παράδειγμα, να φαίνεται πως δεν μπορούμε να λάβουμε άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα; Είναι πλέον ξεκάθαρο πως το θέμα δεν είναι ούτε ζήτημα αντίληψης του τι πραγματικά συμβαίνει, ούτε ζήτημα έλλειψης οργάνωσης τίθεται, απλά δεν θέλουμε να προχωρήσουμε σε αυτονόητες ενέργειες….

Δεύτερον, πρέπει να γίνει σαφές πως η σχέση με το Ισραήλ βασίζεται στο «συμφέρον» των δύο πλευρών, και παρά τα ωραία λόγια, είναι και παραμένει «τακτικής» υφής και σημασίας. Εάν δεν συνέβαινε το επεισόδιο της Γάζας, τότε τα πράγματα ίσως να μην κινούνταν τόσο γρήγορα. Η σχέση για να χαρακτηριστεί ως «στρατηγική» θα πρέπει να «δοκιμαστεί» τόσο στην βάσανο του χρόνου όσο και στην καθημερινή πραγματικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Με άλλα λόγια, η Αθήνα θα πρέπει να είναι πολύ προσεχτική διότι η έννοια του «συμφέροντος» εμπεριέχει, τουλάχιστον για την Ελλάδα, δύο παραμέτρους. Η πρώτη είναι να μην θεωρηθεί «εχθρός» του Ισλάμ ή των Αράβων (είναι σίγουρο πως η Άγκυρα θα προσπαθήσει να ωθήσει τα πράγματα προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση) και η δεύτερη είναι το να μην αποτελέσει τον «χρήσιμο ηλίθιο» στην «βεντέτα» μεταξύ της Άγκυρας και του Τελ-Αβίβ. Προσοχή! Δεν εννοούμε να μην αναπτύξουμε την στρατηγική, πρωτίστως αμυντική και ενεργειακή σχέση με το Ισραήλ, ειδικά σε ότι αφορά την Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο απλά θα πρέπει για μία φορά να λειτουργήσουμε ως ένα κράτος που ως πρώτο του μέλημα θα έχει το «δικό του συμφέρον».

Εάν το δικό μας συμφέρον συμπίπτει με αυτό του Τελ-Αβίβ τότε τα πράγματα αλλάζουν… μέχρι να αποδειχθεί αυτό και για να μην αισθανθούμε στο μέλλον και για άλλη μία φορά ως οι «απατημένοι σύζυγοι», η Αθήνα θα πρέπει να δημιουργήσει μία σχέση ισόρροπη, αμοιβαίας κατανόησης, συνεργατικότητας, ειλικρίνειας και ευθύτητας με έναν λαό ο οποίος εν πολλοίς αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα ασφαλείας με εμάς, αλλά έχει μάθει να διεκδικεί τα δικαιώματά του πολύ ποιο αποτελεσματικά από ότι εμείς.
    



Πηγή: www.defence-point.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: