Τα επαγγελματικά επιμελητήρια εξυπηρετούν μόνο τις κλίκες

Του Γιώργου Καισάριου

To Στίγμα: σσσσσσ.... το σύστημα κοιμάται!!

Στο εξωτερικό οι μηχανικοί και οι λοιπές ανεξάρτητες επαγγελματικές ομάδες, δεν πληρώνουν εισφορές ξεχωριστά. Οι λεγόμενες συνταξιοδοτικές εισφορές, είναι συνάρτηση του μισθού ή των εισοδημάτων του καθενός. Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει κάποιο fix κόστος συνταξιοδοτικών εισφορών που να πληρώνει ο εργαζόμενος, δουλεύει δε δουλεύει κάθε μήνα. Αν κάποιος δουλέψει και έχει εισόδημα, θα πληρώσει ένα ποσοστό των εισοδημάτων του σε εισφορές (περίπου 10% στις ΗΠΑ από τον μισθό του). Αν δεν έχει εργασία και δεν δουλεύει πουθενά, τότε δεν πληρώνει τίποτα. Αυτό σημαίνει ότι όσο καιρό δεν έχεις εργασία, δεν θα έχεις και υποχρέωση να πληρώνεις εισφορές. Είναι άλλο θέμα η υποχρέωση να γραφτείς σε κάποιο επαγγελματικό επιμελητήριο, για να έχεις την αναγνώριση και την πιστοποίηση του φορέα αυτού ότι γνωρίζεις καλά μια τέχνη ή μια επιστήμη και μπορείς να εργαστείς σε έναν επαγγελματικό κλάδο -όπως τον δικηγορικό σύλλογο για παράδειγμα - και είναι άλλο να σε αναγκάζουν να γραφτείς σε αυτό το επαγγελματικό επιμελητήριο, με αποκλειστικό σκοπό να πληρώσεις συνταξιοδοτικές εισφορές.


Και ο λόγος που έχει στηθεί το σύστημα έτσι, είναι για να παίρνουν παχυλές συντάξεις οι προηγούμενοι. Με λίγα λόγια, αυτοί που παίρνουν σύνταξη σήμερα.

Οι τωρινοί συνταξιούχοι έχουν βρει τρόπο να επιβληθούν στους νέους και να τους αναγκάσουν να πληρώσουν εισφορές που πολλές φορές δεν έχουν (ή που δεν θέλουν να πληρώσουν κιόλας), αν θέλουν να λέγονται μηχανικοί ή δικηγόροι κτλ. Και δεν είναι μόνο το fix κόστος που πληρώνουν, πληρώνουν και ένα ποσοστό (ξανά στο επιμελητήριο) επί των εργασιών τους.

Μιλώντας με έναν φίλο δικηγόρο, μου έχει κάνει πραγματικά εντύπωση πόσα πληρώνουν στον δικηγορικό σύλλογο οι δικηγόροι. Δηλαδή πες ότι δεν είσαι ένα λαμόγιο μεγαλοδικηγόρος που τα παίρνει μαύρα και πες ότι δεν έχεις ένα πελατολόγιο πολλών ετών, πως μπορεί ένας νέος δικηγόρος να ανταποκριθεί σε όλα αυτά τα έξοδα είναι πέραν εμού.

Αυτές οι στρεβλώσεις (μεταξύ άλλων) με τους επαγγελματικούς συλλόγους είναι ένα από αυτά που προσπαθεί η τρόικα να φτιάξει, αλλά υπάρχει μεγάλη αντίσταση από τις κλίκες.

Καμία σχέση δεν πρέπει να έχουν τα επαγγελματικά επιμελητήρια με το συνταξιοδοτικό σύστημα. Όποιος κάνει κάποια εργασία να πληρώνει ένα ποσοστό επί των εργασιών του σε εισφορές και η υποχρέωσή του να σταματά εκεί. Η πληρωμή αυτή όμως να γίνεται στο κράτος σε έναν ενιαίο κουμπαρά και όχι στο επιμελητήριο ή σε ένα ανεξάρτητο ταμείο.

Αν κάποιος μηχανικός ή δικηγόρος δεν κάνει κάποια εργασία (είτε διότι δεν έχει δουλειά είτε διότι θέλει να πάει διακοπές για 6 μήνες) δεν πρέπει να έχει καμία υποχρέωση καταβολής εισφορών. Και αν δεν καταβάλει τίποτα, δεν θα πάρει και την ανάλογη σύνταξη. Τι πάει να πει ότι η τωρινή σύνταξη των δικηγόρων είναι fix;; Που ακούστηκε αυτό και για ποιο λόγο να είναι το ίδιο για όλους;

Η κατάληξη είναι ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα σε αυτή τη χώρα χρειάζεται ριζική αλλαγή, αν θέλουμε να λέμε ότι θέλουμε να λειτουργήσει σωστά η αγορά.

Μεταξύ αυτών των αλλαγών, χρειάζεται να καταργηθούν όλες οι εισφορές στα επαγγελματικά επιμελητήρια για να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όλους και ειδικά για τους νέους. Πάνω από όλα, για να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν ακούω κανέναν να μιλάει για αυτές τις αλλαγές, πόσο μάλιστα να υλοποιούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

Πηγή:http://www.capital.gr