Οι μηχανισμοί της Ευρώπης είναι αδιέξοδοι…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

To Στίγμα: Λύση ... made in USA ;

Η επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη. Και υποστηρίζω τη θέση αυτή, παρά το γεγονός ότι μέσα στο σκοτάδι που μας κυριαρχεί, λόγω της κρίσης και των αβάστακτων άδικων μέτρων που επέβαλαν οι δανειστές και οι κατά καιρούς ελληνικές κυβερνήσεις, δεν έχουμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε το φως, διότι είναι ακόμα αμυδρό και τις πλείστες φορές αδιευκρίνιστο.

Οι απόψεις που υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, είναι σκληρές και ξεκάθαρες για το στόχο τους, και τις εκφράζει με ωμό τρόπο, που προκαλεί και φοβίζει. Δυστυχώς, η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός δεν μπορούν να αναμένουν την παραμικρή βοήθεια από τους εταίρους της Ευρώπης και θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει η εσωτερική συζήτηση για αναθεώρηση της σχέσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι πολιτική απάτη και τεράστιο ψέμα, ότι θα εξέλθουμε της κρίσης γαντζωμένοι στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες. Με τα σημερινά δεδομένα η χώρα είναι εγκλωβισμένη και δεμένη χειροπόδαρα από τους Γερμανούς και τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και εάν δεν απουσίαζε η στρατιωτική παρουσία, θα υποστήριζα ότι η χώρα μας βρίσκεται και υπό κατοχή. Είναι γεγονός πως οι αποφάσεις για το μέλλον του τόπου δεν λαμβάνονται στην Αθήνα.

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού βρίσκεται η Αμερική, η οποία κυβερνάται από ένα Πρόεδρο ο οποίος ΔΕΝ πιστεύει στη «λύση» της λιτότητας. Είναι κάθετα αντίθετος άρα εκ των πραγμάτων αναδεικνύεται σε σύμμαχο της Ελλάδας και του λαού της. Και είναι μία θέση που εκφράζεται από ένα άνθρωπο που δεν φημίζεται για τις φιλοαμερικανικές του απόψεις. Βεβαίως και υπάρχουν κίνδυνοι και αυτοί αφορούν τα εθνικά θέματα, όπου η αμερικανική γραφειοκρατία παραδοσιακά είναι ταγμένη υπέρ της Τουρκίας. Οι λεγόμενοι «ευρωπαϊστές» θέτουν το δίλημμα -είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, λένε- για να συνεχίσουν να εκφοβίζουν με τον εκβιασμό ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρωπαϊκό μανδρί. Ομως, δεν είναι πειστικοί διότι οι Ευρωπαίοι δεν συμπεριφέρθηκαν ως σύμμαχοι, φίλοι και εταίροι. Αντίθετα δείχνουν τάσεις κατακτητών και τιμωρών. Και αυτό τους καθιστά απαράδεκτους και τους κατατάσσει στους εχθρούς. Οι Ευρωπαίοι είναι απλά σκληροί και χωρίς αισθήματα δανειστές. Και συμπεριφέρονται όπως τους κλασικούς τραπεζίτες όταν απαιτούν τα χρήματά που δάνεισαν.

Τα συμφέροντα της Ελλάδας και των Ηνωμένων Πολιτειών συναντώνται στην οικονομία, όχι ακόμα στην πολιτική αν και το φυσικό αέριο της Κύπρου και η στρατηγική συνεργασία της μεγαλονήσου με το Ισράηλ έχει αναγκάσει μερικούς σοβαρούς διπλωμάτες του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ να κοιτάξουν τα ελληνικά και τα κυπριακά πολιτικά πράγματα υπό διαφορετική οπτική γωνία. Αλλωστε, στη δύσκολη εποχή που ζούμε έχουν μεγαλύτερη σημασία τα οικονομικά παρά τα πολιτικά συμφέροντα, Στην Αμερική προκαλούν περισσότερο πανικό τα κανάλια οικονομικών ειδήσεων, παρά πολιτικών. Μοιραία η δύναμη της οικονομίας θα παρασύρει και τους γραφειοκράτες της πολιτικής.

Η Γερμανία είναι αντίπαλο δέος για την Αμερική του Μπάρακ Ομπάμα. Στα πέντε (σχεδόν) χρόνια της προεδρικής του θητείας είχε περισσότερες συγκρούσεις με την κ. Μέρκελ, παρά με τον πρόεδρο Πούτιν ή τους δικτάτορες της Κίνας. Και όλες αφορούσαν την οικονομία. Στην Ουάσιγκτον προκαλεί μεγάλη ενόχληση η γερμανική συμπεριφορά έναντι του ευρωπαϊκού νότου. Είναι μία συμπεριφορά που θυμίζει τη Γερμανία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χωρίς τα όπλα του Χίτλερ. Η χώρα της Μέρκελ και του Σόιμπλε είναι επιθετική, υποτιμά τους υπόλοιπους λαούς, και τους υποτάσσει με τη δύναμη των δανεικών. Οι συμβάσεις που υπογράφονται εξαναγκάζουν τα δανειζόμενα κράτη να παραχωρούν μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους με αποτέλεσμα ο δανειστής να έχει δικαίωμα να επιβάλλει και τις πολιτικές του. Και ειναι γεγονός ότι η Αμερική αν και υπερδύναμη δείχνει μεγαλύτερη ευαισθησία.

Ο Πρωθυπουργός πρέπει να αντιμετωπίσει την επίσκεψη στην Ουάσιγκτον ως ευκαιρία για να επιτύχει ανάμειξη της Αμερικής στις οικονομικές υποθέσεις της Ευρώπης. Αυτό εννοούσε ο κ. Τζακ Λιού όταν δήλωνε δημόσια ότι ««η σύμπλευση με την Ευρώπη εξακολουθεί να είναι στην κορυφή της ατζέντας μου καθώς η απασχόληση και η ανάπτυξη στις ΗΠΑ είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την επίτευξη ανάπτυξης και ευημερίας στην Ευρώπη». Ο Μπάρακ Ομπάμα δεν πιστεύει στη λιτότητα και ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να εκμεταλλευθεί αυτή τη διακηρυγμένη θέση του Αμερικανού ηγέτη… Η ανάπτυξη στην Ευρώπη και στην Ασία είναι κρίσιμη για την παγκόσμια οικονομία, είπε ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών. Και η λιτότητα είναι εχθρός της ανάπτυξης…

Πηγή:

http://mignatiou.com