To Στίγμα: Ας αρχίσουν οι χοροί .. |
Αυτά συμβαίνουν στα κόμματα.
Την ίδια ώρα, όμως, ετοιμάζεται και ένα διαφορετικό θέατρο με «σκηνοθεσία» Δημάρχων που θα διεκδικήσουν και πάλι την καρέκλα του τοπικού άρχοντα.
Το «θέατρο», που θα κλιμακωθεί σε αρκετές «παραστάσεις» από τον Σεπτέμβριο και μετά, θα περιέχει «πράξεις» με σήριαλ ηρωισμού, πατριωτισμού, κλαυθμού και οδυρμού για να καταλήγουν σε δυναμικούς «πολέμους» και «σκηνές» επαναστάσεων και επαναστατών με υψωμένες γροθιές και μεσίστιες σημαίες θλίψης... για τις απώλειες της δημοτικής αστυνομίας των φυλάκων και των συμβασιούχων που... ήταν όλοι παιδιά μας... μέσω των κομμάτων και των Δημάρχων.
Τα θεατριλίκια με τους ηρωισμούς θα τα ζούμε καθημερινά μετά το καλοκαίρι που ο λαός θα επιστρέψει από τα μπάνια του και θα ανέβει η θεαματικότητα στις τηλεοράσεις.
Μην ξεχνάτε και τον (μάλλον ενδιαφέροντα) ανταγωνισμό των καναλιών την νέα χειμερινή περίοδο που απαιτεί και κόντρες στα παράθυρα...
Θα ακούγονται απειλές από απίθανα πρόσωπα και θα προβάλλονται ιδέες για την σωτηρία της χώρας από απίθανους καλλιτέχνες και προσκεκλημένους μαϊντανούς των παραθύρων που θα επιδιώκουν να προκαλούν εντύπωση.
Αιφνιδίως όμως μετά από κάποιους μήνες θα διαπιστώνουμε ότι το συγκεκριμένο ονοματάκι θα κυκλοφορεί ανάμεσα στους υποψήφιους είτε για τον Δήμο είτε για το Δημοτικό συμβούλιο.
Το δε αστείο είναι ότι θα νομίζουν πως οι τηλεθεατές, οι ακροατές και οι αναγνώστες είναι τόσο ηλίθιοι και τόσο τυφλωμένοι πατριώτες-ιθαγενείς που δεν πρόκειται να τα συσχετίσουν όλα αυτά.
Δυστυχώς τα καραγκιοζιλίκια (που να είστε βέβαιοι ότι θα ζήσουμε) θα πνίξουν μέσα στην βοή και την αντάρα και τις ίσως 5-10 (όχι όμως περισσότερες) σοβαρές δημοτικές κινήσεις από πράγματι σοβαρούς νέους υποψήφιους και παλιούς Δημάρχους που θα διεκδικούν τον Δήμο προβάλλοντας την δουλειά τους, το νοικοκυριό τους και τα πεπραγμένα τους ή τα προσόντα τους σε περίπτωση νέων υποψηφίων.
Όμως οι περιπτώσεις αυτές, που μετριόνται στα δάκτυλα, δεν θα είναι τόσες που να σχηματοποιήσουν γενική εικόνα.
Η εικόνα που θα επικρατήσει θα είναι η γνωστή τριτοκοσμική αθλιότητα που θα ενισχύεται και από τα παρασκήνια των υποψήφιων κομματικών περιφερειαρχών που επίσης διεκδικούν έδρες.
Γιατί το ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει ήδη συνδεθεί (όπως διακρίνεται καθαρά από όσους έχουν γνώση των παρασκηνίων) με το άρμα της γνωστής φαυλοκρατικής και λαϊκίστικης πολιτικής νοοτροπίας της μεταπολίτευσης και τίποτε δεν δείχνει ότι θα αλλάξουν τα πράγματα.
Τίποτε δεν δείχνει ακόμη ότι έχει περάσει το μήνυμα της υποχρέωσης των Δήμων και των Δημάρχων να συμβάλλουν με κάθε τρόπο για να ανακουφίσουν τους Δημότες που συνθλίβονται κάτω από την φορολογική πίεση και τις περικοπές κάθε μορφής εισοδήματός τους.
Η προσοχή του συνόλου των τοπικών Αρχόντων είναι μόνο στον «ομφάλιο λώρο» που τους συνδέει με το κράτος και με τον παρασιτισμό.
Η έννοια νοικοκυριό, συμμάζεμα, αλλαγή νοοτροπίας, αποσύνδεση του ρουσφετιού από την απασχόληση και διπλή δουλειά με λιγότερες αμοιβές δεν τους έχει αγγίξει όπως ομολογεί η ίδια η κυβέρνηση.
Ο Δήμος συνεχίζει να είναι φέουδο του κόμματος που έχει στηρίξει και που θα στηρίξει τον Δήμαρχο.
Και οι υπηρεσίες προς τους πολίτες λειτουργούν «άψογα» μόνο στον τομέα των εισπράξεων και πίεσης των Δημοτών με πρώτες τις επιχειρήσεις της περιοχής που εξακολουθούν να είναι οι πλησιέστεροι «εχθροί» του Δήμου με αποκλειστικό ρόλο (σύμφωνα με την επικρατούσα ακόμη νοοτροπία) μόνο να πληρώνουν τα δημοτικά τέλη που αυθαίρετα αυξάνουν οι Δήμαρχοι...
Κατά τη γνώμη μου ένας είναι ο δρόμος για να μην ερμηνευθεί η επόμενη υποψηφιότητα για τον Δήμο ή το Δημοτικό Συμβούλιο ως επαγγελματικό βόλεμα... τα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης.
Οι υποψήφιοι παλαιοί Δήμαρχοι να αποδείξουν ότι μπορούν να μην επιβαρύνουν το κράτος και κατ΄ επέκταση τους φορολογούμενους και ότι έχουν την ικανότητα να προσφέρουν περισσότερες υπηρεσίες χωρίς αυξημένα δημοτικά τέλη. Οι δε νέοι υποψήφιοι πως θα κόψουν τον «ομφάλιο λώρο» με τον παρασιτισμό και τον κομματισμό σε όφελος μιας πραγματικά ανεξάρτητης τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μπορούν όμως να περπατήσουν σε ένα δρόμο σαν αυτόν;
Πηγή:
Γιώργος Κράλογλου
www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου