Ο Τσίπρας στα ΕΑΣ: Αυτά στα είπανε Αλέξη οι παρατρεχάμενοι;

To Στίγμα: Πάλι άγνοια ;

Τη δόξα της κυβέρνησης που αυτοσχεδιάζει… έτσι χωρίς πρόγραμμα, στην πολιτική της και ίσως κάποια από όσα έγραψε ο πρωθυπουργικός φίλος και άτυπος σύμβουλος, Φαήλος Κρανιδιώτης, φαίνεται ότι ζήλεψε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας, καθώς τα λεχθέντα του κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) αναδύουν έντονο άρωμα ιδεοληψίας, ενδεχομένως ψηφοθηρίας και άγνοιας.

Εκ προοιμίου, ξεκαθαρίζουμε ότι όσα έχουν ειπωθεί τείνουμε να πιστέψουμε ότι ελέχθησαν με καλή πρόθεση αλλά δυστυχώς και αυτός ο τομέας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τον κανόνα της επιδερμικής και εκτός διεθνούς πραγματικότητας αντιμετώπιση των θεμάτων στην Ελλάδα. Πως αλλιώς θα είχαμε ως κράτος καταφέρει τόσο εντυπωσιακά θανατηφόρα πλήγματα στην αμυντική βιομηχανία, με τα κόμματα να «σκοτώνονται» μεταξύ τους, αλλά οι όποιες φωνές λογικής και γνώσης να χάνονται μέσα στη συστημική μετριότητα, αναποτελεσματικότητα και ανικανότητα; 

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (τα αποσπάσματα της ομιλίας, από τη δικτυακή πύλη του κόμματος) αναφέρθηκε σε «σχέδιο υποβάθμισης, απαξίωσης της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στο σύνολό της» το οποίο μάλιστα είχε επισημάνει και πριν τις εκλογές.

Φυσικά δεν αναφέρθηκε ποιοι το οργανώνουν. Το ξένο κεφάλαιο; Το ντόπιο κεφάλαιο; Η τρόικα; Οι Γερμανοί, οι Αμερικάνοι; Ποιοι τέλος πάντων;

Παρουσίασε επίσης σχέδιο αναδιοργάνωσης της αμυντικής βιομηχανίας.

Φυσικά δεν έδωσε απάντηση στο ΠΩΣ, ούτε στην αντίφαση που διέπει τόσο τις ομιχλώδεις κυβερνητικές εξαγγελίες για την αναδιάρθρωση των κρατικών αμυντικών βιομηχανιών όσο και το σχέδιο αναδιοργάνωσης που προτείνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μία χώρα, που στην πράξη «φλερτάρει» τα τελευταία χρόνια με τη χρεοκοπία, αποφασίζει να αναζωογονήσει την κρατική αμυντική βιομηχανία της η οποία ως σχεδόν αποκλειστικό πελάτη έχει το ελληνικό δημόσιο που έχει πλέον ξεμείνει από χρήματα!

Ας τα δούμε λοιπόν με αφορμή τον Τσίπρα, προφανώς όμως απευθυνόμενοι προς κάθε κατεύθυνση, επισημαίνοντας ότι τα «αρπακτικά» όλων των καταστάσεων έχουν «ακροβολιστεί» και περιμένουν το ξεκαθάρισμα στο πολιτικό τοπίο για να καταλάβουν τα πόστα. Η κατάσταση είναι τραγελαφική.

Πάμε όμως στο προκείμενο. Είτε αρέσει είτε όχι η κρατική αμυντική βιομηχανία:

>Αποτελεί τυπικό παράδειγμα της στρεβλής ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο του ιδιότυπου ελληνικού κρατισμού και κρατικοδίαιτου καπιταλισμού. Με άλλα λόγια εκτός από τα δυσθεώρητα χρέη, τα λειτουργικά ελλείμματα και τα συναφή «παρατράγουδα» κουβαλάει μαζί της και μία συγκεκριμένη κουλτούρα.

>Αποτελεί τυπικό παράδειγμα της ανικανότητας και αναποτελεσματικότητας της κρατικής διοίκησης (όπου φυσικά βρήκε γόνιμο έδαφος και η διαφθορά). Της κομματοκρατούμενης και πελατειακής διοίκησης που εξέθρεψαν με συστηματικό τρόπο τα κόμματα εξουσίας τις προηγούμενες δεκαετίες (που, για να μην ξεχνιόμαστε ψηφίζονταν με μεγάλα ποσοστά από τους πολίτες). Τώρα γιατί μία κρατική διοίκηση που επί δεκαετίες παρουσιάζει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά θα αλλάξει ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ με την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, θα το θεωρήσουμε ως αγαθή πρόθεση.

>Διαθέτει ελάχιστα ως καθόλου προϊόντα ιδίας σχεδίασης. Και μιας και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ επισκέφθηκε τα ΕΑΣ θα αναφέρουμε εδώ ως τυπικό παράδειγμα την περιβόητη βομβίδα των 40 χλστ. που η κρατική εταιρία κυριολεκτικά «γονάτισε» για να την πωλήσει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Όμως χωρίς προϊόντα ιδίας σχεδίασης η βιομηχανία είναι καταδικασμένη στο «φασόν», δηλαδή κατά βάση εργασίες χαμηλού τεχνολογικού επιπέδου και υψηλής έντασης ανθρώπινου δυναμικού. Χωρίς ιδίας σχεδίασης και ανάπτυξης προϊόντα, πιθανότητα για οικονομικά ουσιαστικές εξαγωγές δεν υφίστανται! Κατά συνέπεια η βιομηχανία είναι μονοσήμαντα εξαρτημένη από την εσωτερική αγορά.

>Στερείται των αναγκαίων οικονομικών πόρων για την ανάπτυξη προϊόντων. Σε παγκόσμιο επίπεδο είτε η αμυντική και αεροδιαστημική βιομηχανία είναι κρατική είτε ιδιωτική το κόστος ανάπτυξης στις πιο πολλές περιπτώσεις καταβάλλεται από τον πελάτη (δηλαδή το δημόσιο). Ειδικά δε στην περίπτωση των κύριων οπλικών συστημάτων τα κόστη είναι αστρονομικά και υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα χωρών σήμερα που παρά το προηγμένο επίπεδο της αμυντικής και αεροδιαστημικής βιομηχανίας τους και την ασύγκριτα καλύτερη οικονομική κατάσταση τους σε σχέση με αυτή της χώρας μας «αγκομαχούν» για να χρηματοδοτήσουν προγράμματα ανάπτυξης. Ακόμη και στην περίπτωση διακρατικών συμφωνιών η συμμετοχή στην ανάπτυξη νέων προϊόντων προϋποθέτει τη διάθεση πιστώσεων.

>Παρουσιάζει εξαιρετικά σοβαρά δομικά προβλήματα στην οργάνωση, στελέχωση και λειτουργία της που η αντιμετώπιση τους προϋποθέτει την ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ανασυγκρότηση, την αναδιοργάνωση ή όπως αλλιώς θέλετε να το χαρακτηρίσετε. Με απλά λόγια ΔΕΝ μπορεί να πορευτεί με τις ίδιες νοοτροπίες, τις ίδιες διαδικασίες, τις ίδιες δομές όπως έκανε μέχρι τώρα. Κι αυτό συμπεριλαμβάνει και το ανθρώπινο δυναμικό. Η αναλογία παραγωγικού προς διοικητικό προσωπικό θα πρέπει να μειωθεί και να εξορθολογιστεί η διοικητική πυραμίδα. Νέας ηλικίας παραγωγικό προσωπικό πρέπει να εισέλθει στην παραγωγική διαδικασία αφού φυσικά ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ (ειδικά στην περίπτωση της ΕΑΒ). Άραγε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει ακούσει ποτέ την έκφραση «ψυγείο»;

>Με βάση τα πληθυσμιακά, οικονομικά και τεχνολογικά δεδομένα της χώρας την παρούσα περίοδο και για το άμεσο-μεσοπρόθεσμο μέλλον είναι υποχρεωμένη (ή καταδικασμένη) να λειτουργεί ως υποκατασκευαστής δευτέρου ή τρίτου επιπέδου (2nd / 3rd tier). Σε συγκεκριμένες δε περιπτώσεις και υπό ορισμένες προϋποθέσεις να συμμετάσχει ως ισότιμος εταίρος στην ανάπτυξη οπλικών συστημάτων μέσω διμερών ή πολυμερών συνεργασιών.

Και μερικές γενικότερες παρατηρήσεις:

>Το κομματικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει μήπως τον κόπο να μελετήσει τις τάσεις στην παγκόσμια αμυντική και αεροδιαστημική βιομηχανία και ιδιαίτερα τις μελλοντικές προβλέψεις; Ποιοι για παράδειγμα είναι οι κύριοι παίκτες και ποιοι οι ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ;

>Έχει συνυπολογίσει ότι τα μεγαθήρια του χώρου (βασικά οι αμερικανικοί όμιλοι) πλέον έχουν στραφεί στην παγκόσμια εξαγωγική αγορά λόγω των περικοπών του προϋπολογισμού του Πενταγώνου που τα έτρεφε με γιγαντιαία συμβόλαια όλα τα προηγούμενα χρόνια; Ότι απαιτούν χαλάρωση του αυστηρού νομικού πλαισίου που διέπει τις εξαγωγές αμερικανικής προέλευσης οπλικών συστημάτων; Ότι για να δραστηριοποιηθείς στη διεθνή αγορά απαιτείται πνευματική ιδιοκτησία, δίκτυα εμπορικής προώθησης, πολιτική υποστήριξη και φυσικά χρηματοπιστωτικά εργαλεία;

>Μήπως έστω και τώρα θα μπορούσαν να διαβάσουν στο διαδίκτυο τις μελέτες της αυστραλιανής κυβέρνησης για τη βιομηχανική βάση της χώρας εν όψει του προγράμματος προμήθειας των 12 νέων υποβρυχίων για το Ναυτικό της χώρας; (Για να διαπιστωθεί η διαφορά μεταξύ γενικόλογων διακηρύξεων και συστηματικής μελέτης των δεδομένων του προβλήματος).

Κατά συνέπεια:

>Ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά δεν γίνεται. Σε απλά ελληνικά χρειάζονται άμεσα ευρύτατης κλίμακας αλλαγές στην κρατική αμυντική βιομηχανία που φυσικά θα είναι επώδυνες σε σχέση με ό,τι ίσχυε τα προηγούμενα χρόνια. Οπότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα υπάρχουν δυσαρεστημένοι ή και θύματα.

>Η κρατική αμυντική βιομηχανία όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν κατά κύριο λόγο παραγωγός χρεών και ελλειμμάτων. Συνεπώς ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ όχι μόνο δεν υποστήριξε την εθνική άμυνα και τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αλλά συνέβαλε στη διαπιστωμένη πλέον κατασπατάληση των οικονομικών πόρων. Ούτε μπορεί να μετατραπεί σε προμηθευτή ΚΥΡΙΩΝ ΟΠΛΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων καθώς δεν διαθέτει τις τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες και για να τις αποκτήσει χρειάζεται τεράστιες επενδύσεις. Αλλά και αν αυτό γίνει, πάλι δεν είναι αρκετό για να τη διατηρήσει (συντηρήσει). Θα πρέπει να αποκτήσει και σημαντικές εξαγωγικές αγορές.

>Η εμμονή στον κρατικό έλεγχο της βιομηχανίας αποτελεί πολιτική ιδεοληψία ιδιαίτερα αν συνυπολογιστεί ότι αυτές που σημειώνουν τις πιο εντυπωσιακές επιδόσεις είναι ιδιωτικές. Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που είναι κρατικές λειτουργούν με ΙΔΙΩΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ, δηλαδή στοχεύουν στο ΚΕΡΔΟΣ.

>Καταστροφική θα αποδειχθεί η προτεινόμενη ένταξη τους στον ενιαίο φορέα. Τα ΕΑΣ, η ΕΛΒΟ, η ΕΑΒ δραστηριοποιούνται μεν στην αεροδιαστημική και άμυνα αλλά δεν ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΕΣ.

>Χωρίς την εισαγωγή / εμπλοκή ξένων εταιριών και ΤΗΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, δηλαδή με άλλα λόγια ΣΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟ, η ελληνική αμυντική βιομηχανία δεν θα είναι βιώσιμη. Τα γενικόλογα ευχολόγια και σχεδιασμοί πλέον δεν αρκούν. Εξάλλου και στο παρελθόν έχουν ακουστεί πολλές φορές αλλά τα καταστροφικά αποτελέσματα είναι σε όλους μας γνωστά.

Είτε μας αρέσει είτε όχι στον σημερινό κόσμο και η αεροδιαστημική και αμυντική βιομηχανία έχει «παγκοσμιοποιηθεί». Το να περιοριζόμαστε στην εσωτερική οπτική των πραγμάτων γιατί έτσι μας αρέσει ή βολεύει απλώς προετοιμάζει το έδαφος για την επόμενη καταστροφή.

Αποσπάσματα της ομιλίας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μπορείτε να διαβάσετε στη δικτυακή πύλη του κόμματος στον σύνδεσμο http://www.syriza.gr

Πηγή:
www.defence-point.gr