Το τέλος του παρακράτους της μεταπολίτευσης

To Στίγμα: Η αρχή του .... τέλους ;

Ούτε οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της Κατοχής δεν είχαν προχωρήσει σε τέτοιας έκτασης δημεύσεις περιουσιακών στοιχείων Ελλήνων πολιτών, ούτε  καν οι σουλτάνοι της Τουρκοκρατίας. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως οι κλεπταποδόχοι της φοροκλοπής χαρακτηρίζουν ως επί το πλείστον τα θύματα αυτής μνημονιακούς συνεργάτες των «κατακτητών». Πλήρης η σύγχυση. Μην λησμονούμε πως μικρότερες φορολογικές αφαιμάξεις έχουν γίνει αιτία μεγάλων επαναστάσεων και ανατροπών, της ελληνικής μη εξαιρουμένης. Καίτοι διαλυμένος ο κρατικός μηχανισμός και ως εκ τούτου ανίκανος να επιμερίσει έστω και κατ’ επίφαση δικαίως τα φορολογικά βάρη, συνεχίζει να υφαρπάζει ό,τι μπορεί απ’ όποιον σταθεί στο δρόμο του... Η πολιτική ηγεσία παραμένει «παράλυτη» και ως εκ τούτου αιχμάλωτη του συνδικαλιστικού παρακράτους και της πελατειακής κομματοκρατίας που συνεχίζει να κυβερνά τον τόπο με ληστρικό τρόπο και γνώμονα το άθροισμα ποικίλων συντεχνιακών συμφερόντων. Κατά παρόμοιο τρόπο που τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης το χουντικό παρακράτος συνεχίζει να ελέγχει και να επιβάλει την ισχύ του καίτοι η χώρα εξέλεγε δημοκρατικές κυβερνήσεις.
Η αντίστροφη μέτρηση όμως μοιάζει να έχει αρχίσει...

Χαρακτηριστικό δείγμα της έλλειψης σχεδίου στο πλάνο της υφαρπαγής περιουσιακών στοιχείων ήταν η φορολόγηση των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού. Όταν μέσα σε δυο χρόνια όλοι ξεφορτώθηκαν τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού αντί πινακίου φακής για να φυγαδευτούν στο εξωτερικό σε χώρες με χαμηλότερη φορολογία τα προϋπολογιζόμενα έσοδα έπεσαν έξω. Τώρα η κυβέρνηση σχεδιάζει να φορολογήσει υψηλότερα τα μικρότερα αυτοκίνητα με άλλα κριτήρια προκειμένου να συμπληρώσει τα διαφυγόντα από τις προβλέψεις έσοδα.
Η αδυναμία μείωσης του κράτους και των δαπανών συντήρησής του επειδή οι συντεχνίες είναι καλά οργανωμένες και εμποδίζουν την εφαρμογή οποιασδήποτε πολιτικής μεταρρύθμισης στην πράξη ή εκβιάζουν με την ανάδειξη της άκρας δεξιάς ή άκρας αριστεράς σε ρυθμιστές των εξελίξεων, δεν οδηγεί πουθενά.
Το κρατικοδίαιτο σύστημα μπορεί να συνεχίζει το «βύζαγμα» των κρατικών πόρων, αλλά επί της ουσίας πλέον «βυζαίνει» μια ψόφια αγελάδα που δεν παράγει άλλο γάλα...
Χαρακτηριστικό δείγμα των εκτός τόπου και χρόνου αντιλήψεων που συνεχίζουν να εκτρέφουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι η αντίδραση της ΟΛΜΕ την εβδομάδα που πέρασε, στην απόφαση να αυξηθεί κατά δυο ώρες η απασχόληση των καθηγητών στα σχολεία εβδομαδιαίως, να προαναγγείλει απεργίες εντός των εξετάσεων. Το βασικό αντεπιχείρημα ήταν πως η αύξηση των ωρών απασχόλησης θα μειώσει τις προσλήψεις νέων συναδέλφων και θα διατηρήσει την ανεργία σε υψηλά επίπεδα.
Είναι προφανής η επίδραση της αριστερής «παλαβομάρας» που κυριαρχεί για δεκαετίες πως λεφτά υπάρχουν και ας είναι και δανεικά και όταν δεν βρίσκουμε δανεικά, μπορούμε να τυπώσουμε δικά μας αλά Χότζα και Κάστρο...
Για την διόγκωση της παραπαιδείας που δημιουργεί η οργανωμένη αδιαφορία  σε συνάρτηση με την απουσία αξιολόγησης και αμοιβής ανάλογα με την προσπάθεια και το αποτέλεσμα, τσιμουδιά.
Το πάρτι τέλειωσε σύντροφοι, όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε  και αναδιοργανώσουμε  τις προτεραιότητες, με βάση τα δεδομένα του αύριο, τόσο πιο μικρό θα είναι το κόστος της προσαρμογής της προσωπικής μας ζωής.
Αν δεν διαλυθεί ο ανασχετικός παράγοντας του υψηλού κόστους συντήρησης του παρασιτικού και μη ανταποδοτικού κράτους, μέσω υψηλών φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, η ανάπτυξη θα θυμίζει την ιστορία διάφορων θρησκευτικών αιρέσεων που περιμένουν την Δευτέρα παρουσία από μέρα σε μέρα τα τελευταία 1.000-1.500 χρόνια.
Το σχέδιο

Η κυβέρνηση με την αποδοχή και στήριξη της Ευρώπης έχει πετύχει παράταση του χρόνου των μεταρρυθμίσεων έτσι που αυτές να συναντήσουν μικρότερη αντίσταση, αλλά να λάβουν χώρα σε ένα περιβάλλον που θα έχει σταματήσει η παράλληλη διάλυση του ιδιωτικού τομέα.
Η επανεκκίνηση των μεγάλων έργων  λειτουργεί προς αυτή την κατεύθυνση καθώς δημιουργεί ανάσχεση στην αύξηση της ανεργίας.
Οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών επίσης, καθώς η κεφαλαιακή τους ενδυνάμωση θα ενισχύσει τις καταθέσεις και την πρόσβασή τους στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, με αποτέλεσμα την ανεύρεση ρευστότητας για την ελληνική οικονομία που ασφυκτιά.
Η αναμονή αριθμού - ρεκόρ από τουρίστες φέτος αποτελεί άλλη μια ένεση εσόδων για την ελληνική οικονομία.
Οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν επίσης μεγάλο στοίχημα για την αλλαγή του κλίματος και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Οι εξελίξεις αυτές αποτελούν θετικό πλαίσιο για την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων. Αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζεται η πολιτική βούληση. Χωρίς σπάσιμο αυγών δεν γίνεται ομελέτα.
Επίσης ούτε με «κλούβια» αυγά γίνεται ομελέτα. Και τα «αυγά» του ελληνικού δημοσίου χρειάζονται αλλαγή με φρέσκα.

Πηγή:

Κώστας Στούπας

www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr