To Στίγμα: Δεν είναι ... πατριωτικό το ερώτημα. |
Ο πιθανός αφελληνισμός του ελληνικού τραπεζικού συστήματος είναι ένα
σημαντικό θέμα που πρώτος το έβαλε ο πρώην πρόεδρος της Εθνικής κ.
Ράπανος. Δεν πρόκειται για μία εθνικοπατριωτική κορώνα. Η Οικονομία
χρειάζεται τουλάχιστον μία μεγάλη ελληνική τράπεζα. Όχι για να κάνουν τα
ρουσφέτια τους οι πολιτικοί. Αλλά για να βοηθηθούν οι μικρές και οι
μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις. Αλλιώς σκέφτονται οι Έλληνες και αλλιώς
οι ξένοι τραπεζίτες.
Να το πούμε διαφορετικά: Άλλες είναι οι συνθήκες που επικρατούν στην
Ελλάδα και άλλες στην Γερμανία ή στην Γαλλία. Αυτός είναι και ο λόγος
που οι ξένες τράπεζες δεν μπόρεσαν να βγάλουν πολλά χρήματα στην Ελλάδα,
ακόμη και σε εποχές που οι τράπεζες είχαν υπερκέρδη. Ο λόγος ήταν
απλός! Οι ξένοι τραπεζίτες εργαζόντουσαν με βάση τα χαρακτηριστικά των
αγορών που γνώριζαν. Αρνιόντουσαν να προσαρμοστούν στα ελληνικά δεδομένα
και ήθελαν οι Έλληνες να προσαρμοστούν στα δικά τους.
Σε συνομιλία που είχα με τον επικεφαλής μεγάλης ξένης τράπεζας, ο ίδιος
απέδωσε τα ισχνά τους κέρδη στις αυξημένες προβλέψεις τους για
επισφάλειες. Η συνέχεια όμως έδειξε ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Οι ξένες
τράπεζες δεν είχαν λιγότερες επισφάλειες από τις ελληνικές στην ώρα της
κρίσης. Πιο κοντά στην πραγματικότητα έμοιαζε να είναι το γεγονός ότι
δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να μπουν στην ελληνική κουλτούρα.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, χρειάστηκα ένα στεγαστικό δάνειο και απευθύνθηκα σε όλες τις τράπεζες. Την χειρότερη πρόταση μου την έκανε η εν λόγω ξένη τράπεζα, η οποία ζητούσε να της έχω καταθέσει ένα μεγάλο μέρος του δανείου σε τραπεζικό λογαριασμό για να μου δώσει το… δάνειο! Αντίθετα, μου πρόσφερε αμέσως μία πιστωτική κάρτα με πολύ μεγάλο όριο! Όταν έθεσα τον προβληματισμό μου στον τραπεζίτη, εκείνος μου απάντησε: «Δυστυχώς, αυτές είναι οι οδηγίες από το εξωτερικό».
Έχουμε ανάγκη από τουλάχιστον μία ελληνική τράπεζα. Όσοι δηλώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρει το θέμα και ότι είναι το ίδιο αν οι βασικοί μέτοχοι της Εθνικής, για παράδειγμα, θα είναι Έλληνες ή Γερμανοί, ας σκεφτούν το εξής: Πόσες φορές στο παρελθόν η Εθνική αποτέλεσε εργαλείο ανάπτυξης για την ελληνική Οικονομία; Θα μπορούσε τον ίδιο ρόλο να τον παίξει μία γαλλική (για να μην λέμε συνέχεια γερμανική και παρεξηγηθούμε) ή ολλανδική τράπεζα; Αν θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, το θέμα θα το είχαν λύσει μέχρι σήμερα σε άλλες πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που οι Γερμανοί θέλουν οι τράπεζές τους να είναι γερμανικές και οι Γάλλοι γαλλικές. Γιατί οι Έλληνες να μην θέλουν ελληνικές τράπεζες;
Πηγή:
Θανάσης Μαυρίδης
www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου