 |
| To Στίγμα: Εφαρμογή του νόμου κατά το ..... δοκούν ; |
Ξέρω! Όλοι καταδικάζουμε τα απαράδεκτα γεγονότα στην Μανωλάδα! Κι έπειτα
μπορούμε να πέσουμε για ύπνο ήσυχοι ότι πράξαμε το δημοκρατικό μας
καθήκον. Καταγγείλαμε τον ρατσισμό, ξεσπάσαμε κατά των τσιφλικάδων και
ρίξαμε και έναν λόγο υπέρ της πανανθρώπινης ειρήνης. Συγνώμη, αλλά τα
ίδια κάναμε και πριν από τέσσερα χρόνια! Με κουράζουν απίστευτα οι θεωρίες των λίγων που αμαυρώνουν την εικόνα
των πολλών. Ότι δήθεν ο εν λόγω τσιφλικάς ήταν η εξαίρεση, ενώ όλοι οι
άλλοι μοιράζουν τριαντάφυλλα στους μετανάστες και όχι σφαίρες. Μας
κοροϊδεύουν κατάμουτρα και εμείς είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε την
οποιαδήποτε «μαρτυρία» τους και να γυρίσουμε σελίδα. Αρκεί να μην
ασχοληθούμε άλλο σοβαρά. Σε αντίθετη περίπτωση θα είμαστε υποχρεωμένοι
να επιβάλλουμε τον Νόμο και κάτι τέτοιο δεν το θέλουμε.
Διότι ο Νόμος είναι στην Ελλάδα κάτι το ελαστικό. Σαν την συνείδηση των επίορκων. Ο Νόμος θα πρέπει θεωρητικά να ισχύει για όλους. Στην πράξη η εφαρμογή του σταματάει όταν θίγει τα προσωπικά μας συμφέροντα. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να έχουμε αυτόνομες κοινότητες σε όλη την Ελλάδα. Στην Μανωλάδα νομίζουν ότι είναι στον Μισισιπή των αρχών του περασμένου αιώνα, στα Ζωνιανά ότι ζουν σε ανεξάρτητο κρατίδιο και στην Χαλκιδική ότι βρίσκονται στο Παρίσι του 1968. Γιατί εκεί και όχι και στις δικές μας γειτονιές; Για να αποκτήσουμε κι αυτό που έλεγε ο Σαββόπουλος, «των Ελλήνων της κοινότητες».
Ας πούμε τώρα το εξής: Ότι οι τρεις Ελληναράδες από την Μανωλάδα δεν πυροβολούσαν κατά των δυστυχών μεταναστών, αλλά τους έδεναν και τους περιέλουζαν με βενζίνη. Το αδίκημά τους θα ήταν τότε λιγότερο σοβαρό; Και πως θα αντιμετώπιζε η κοινωνία ένα πιθανό αίτημα των συμπατριωτών των δραστών για την άμεση αποφυλάκισή τους;
Όταν αρχίσει κανείς να κάνει εκπτώσεις στην Δικαιοσύνη και στην συνείδησή του, αυτό δεν έχει τέλος. Αν θέλουμε μία ευνοούμενη Πολιτεία θα πρέπει να απαιτήσουμε να εφαρμόζεται ο Νόμος από άκρη σε άκρη αυτής της χώρας. Ίσα και όμοια για όλους, δίχως εξαιρέσεις.
Μην επιχειρήσουμε συμψηφισμούς. Μην δοκιμάσουν κάποιοι περίεργους ακροβατισμούς. Η ανομία θα πρέπει να πάψει να είναι καθεστώς στην Ελλάδα.
Δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν στα νοσοκομεία μέλη της Χρυσής Αυγής και να αναζητούν τους αλλοδαπούς που εργάζονται. Δεν μπορεί κανείς να υποκαθιστά το κράτος. Αλήθεια, αν αύριο ή μεθαύριο έχουμε ένα ατύχημα σε αυτού του είδους τους «ελέγχους», τι θα γίνει; Θα εκφράσουμε και πάλι τον αποτροπιασμό μας, την ιερή μας αγανάκτηση και θα γυρίσουμε από το άλλο πλευρό για να συνεχίσουμε τον ύπνο μας;
Διότι ο Νόμος είναι στην Ελλάδα κάτι το ελαστικό. Σαν την συνείδηση των επίορκων. Ο Νόμος θα πρέπει θεωρητικά να ισχύει για όλους. Στην πράξη η εφαρμογή του σταματάει όταν θίγει τα προσωπικά μας συμφέροντα. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να έχουμε αυτόνομες κοινότητες σε όλη την Ελλάδα. Στην Μανωλάδα νομίζουν ότι είναι στον Μισισιπή των αρχών του περασμένου αιώνα, στα Ζωνιανά ότι ζουν σε ανεξάρτητο κρατίδιο και στην Χαλκιδική ότι βρίσκονται στο Παρίσι του 1968. Γιατί εκεί και όχι και στις δικές μας γειτονιές; Για να αποκτήσουμε κι αυτό που έλεγε ο Σαββόπουλος, «των Ελλήνων της κοινότητες».
Ας πούμε τώρα το εξής: Ότι οι τρεις Ελληναράδες από την Μανωλάδα δεν πυροβολούσαν κατά των δυστυχών μεταναστών, αλλά τους έδεναν και τους περιέλουζαν με βενζίνη. Το αδίκημά τους θα ήταν τότε λιγότερο σοβαρό; Και πως θα αντιμετώπιζε η κοινωνία ένα πιθανό αίτημα των συμπατριωτών των δραστών για την άμεση αποφυλάκισή τους;
Όταν αρχίσει κανείς να κάνει εκπτώσεις στην Δικαιοσύνη και στην συνείδησή του, αυτό δεν έχει τέλος. Αν θέλουμε μία ευνοούμενη Πολιτεία θα πρέπει να απαιτήσουμε να εφαρμόζεται ο Νόμος από άκρη σε άκρη αυτής της χώρας. Ίσα και όμοια για όλους, δίχως εξαιρέσεις.
Μην επιχειρήσουμε συμψηφισμούς. Μην δοκιμάσουν κάποιοι περίεργους ακροβατισμούς. Η ανομία θα πρέπει να πάψει να είναι καθεστώς στην Ελλάδα.
Δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν στα νοσοκομεία μέλη της Χρυσής Αυγής και να αναζητούν τους αλλοδαπούς που εργάζονται. Δεν μπορεί κανείς να υποκαθιστά το κράτος. Αλήθεια, αν αύριο ή μεθαύριο έχουμε ένα ατύχημα σε αυτού του είδους τους «ελέγχους», τι θα γίνει; Θα εκφράσουμε και πάλι τον αποτροπιασμό μας, την ιερή μας αγανάκτηση και θα γυρίσουμε από το άλλο πλευρό για να συνεχίσουμε τον ύπνο μας;
Πηγή:
Θανάσης Μαυρίδης
www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου