Οι μηχανισμοί της Ευρώπης είναι αδιέξοδοι…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

To Στίγμα: Λύση ... made in USA ;

Η επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη. Και υποστηρίζω τη θέση αυτή, παρά το γεγονός ότι μέσα στο σκοτάδι που μας κυριαρχεί, λόγω της κρίσης και των αβάστακτων άδικων μέτρων που επέβαλαν οι δανειστές και οι κατά καιρούς ελληνικές κυβερνήσεις, δεν έχουμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε το φως, διότι είναι ακόμα αμυδρό και τις πλείστες φορές αδιευκρίνιστο.

Οι απόψεις που υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, είναι σκληρές και ξεκάθαρες για το στόχο τους, και τις εκφράζει με ωμό τρόπο, που προκαλεί και φοβίζει. Δυστυχώς, η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός δεν μπορούν να αναμένουν την παραμικρή βοήθεια από τους εταίρους της Ευρώπης και θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει η εσωτερική συζήτηση για αναθεώρηση της σχέσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι πολιτική απάτη και τεράστιο ψέμα, ότι θα εξέλθουμε της κρίσης γαντζωμένοι στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες. Με τα σημερινά δεδομένα η χώρα είναι εγκλωβισμένη και δεμένη χειροπόδαρα από τους Γερμανούς και τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και εάν δεν απουσίαζε η στρατιωτική παρουσία, θα υποστήριζα ότι η χώρα μας βρίσκεται και υπό κατοχή. Είναι γεγονός πως οι αποφάσεις για το μέλλον του τόπου δεν λαμβάνονται στην Αθήνα.

Στήθηκε η "πασαρέλα" υποψηφίων για τους Δήμους

To Στίγμα: Ας αρχίσουν οι χοροί ..

Τσαμπουκάδες, κλακαδόροι, παραθυράκηδες καναλιών, υποβαθμισμένοι των κομμάτων μαζί με ηθοποιούς, τραγουδιστές, διασκεδαστές, αθλητές και μοντέλες, περνάνε από την «πασαρέλα» που έστησαν ήδη τα κόμματα για να χρήσουν τους υποψήφιους των δημοτικών εκλογών με «εντολή» να «αδράξουν» την ψήφο των αγανακτισμένων και εξαθλιωμένων πολιτών προκειμένου να την «μεταφράσουν» στο πολιτικό μήνυμα που τους βολεύει. Έτσι νομίζουν ότι θα τους βγει. Και με την κομματική αυτή «λογική της προπαγάνδας» έχουν ξεκινήσει να «διπλαρώνουν» τους προσφερόμενους να παίξουν το θέατρο του επόμενου «σωτήρα» της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αυτά συμβαίνουν στα κόμματα.
Την ίδια ώρα, όμως, ετοιμάζεται και ένα διαφορετικό θέατρο με «σκηνοθεσία» Δημάρχων που θα διεκδικήσουν και πάλι την καρέκλα του τοπικού άρχοντα.
Το «θέατρο», που θα κλιμακωθεί σε αρκετές «παραστάσεις» από τον Σεπτέμβριο και μετά, θα περιέχει «πράξεις» με σήριαλ ηρωισμού, πατριωτισμού, κλαυθμού και οδυρμού για να καταλήγουν σε δυναμικούς «πολέμους» και «σκηνές» επαναστάσεων και επαναστατών με υψωμένες γροθιές και μεσίστιες σημαίες θλίψης... για τις απώλειες της δημοτικής αστυνομίας των φυλάκων και των συμβασιούχων που... ήταν όλοι παιδιά μας... μέσω των κομμάτων και των Δημάρχων.

ΥΠΕΚΑ: Σε λιγότερο από ένα χρόνο τα πρώτα γεωτρύπανα

To Στίγμα : Ο κύβος ερρίφθει  (ορυκτός πλούτος)

Το πρώτο εξάμηνο του 2014 αναμένεται να πιάσουν δουλειά τα γεωτρύπανα στο Ιόνιο και πιθανόν και στο Κατάκολο, στο πλαίσιο της διαδικασίας για την εξόρυξη υδρογονανθράκων, όπως δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης. Σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Mega, ο κ. Μανιάτης εκτίμησε ότι στο τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2014 θα έχει τελειώσει όλη η έρευνα στο Ιόνιο και θα βγουν τα αποτελέσματα για τα 15 οικόπεδα. Ανέφερε ακόμη ότι σε κάθε γεωτρύπανο απασχολούνται συνολικά 900-1.000 εργαζόμενοι (200 άμεσα και περίπου 600 έμμεσα εργαζόμενοι).
Πάντως, ο υπουργός Περιβάλλοντος υπογράμμισε ότι δεν θα λύσουμε τα προβλήματα της Ελλάδας με το πετρέλαιο.

Ο Τσίπρας στα ΕΑΣ: Αυτά στα είπανε Αλέξη οι παρατρεχάμενοι;

To Στίγμα: Πάλι άγνοια ;

Τη δόξα της κυβέρνησης που αυτοσχεδιάζει… έτσι χωρίς πρόγραμμα, στην πολιτική της και ίσως κάποια από όσα έγραψε ο πρωθυπουργικός φίλος και άτυπος σύμβουλος, Φαήλος Κρανιδιώτης, φαίνεται ότι ζήλεψε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας, καθώς τα λεχθέντα του κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) αναδύουν έντονο άρωμα ιδεοληψίας, ενδεχομένως ψηφοθηρίας και άγνοιας.

Εκ προοιμίου, ξεκαθαρίζουμε ότι όσα έχουν ειπωθεί τείνουμε να πιστέψουμε ότι ελέχθησαν με καλή πρόθεση αλλά δυστυχώς και αυτός ο τομέας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τον κανόνα της επιδερμικής και εκτός διεθνούς πραγματικότητας αντιμετώπιση των θεμάτων στην Ελλάδα. Πως αλλιώς θα είχαμε ως κράτος καταφέρει τόσο εντυπωσιακά θανατηφόρα πλήγματα στην αμυντική βιομηχανία, με τα κόμματα να «σκοτώνονται» μεταξύ τους, αλλά οι όποιες φωνές λογικής και γνώσης να χάνονται μέσα στη συστημική μετριότητα, αναποτελεσματικότητα και ανικανότητα; 

Όταν απολύει το ΚΚΕ

Το Στίγμα: Όχι δεν είναι ο .... Σόιμπλε

Είναι επειδή το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ έχουν την άποψη ότι όσο λειτουργούν στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος μπορούν και πρέπει να ενεργούν απέναντι στους εργαζομένους τους ως επιχειρήσεις. Βεβαίως, την άποψη αυτή την έχουν μόνον για τον εαυτό τους. Για όλες τις άλλες επιχειρήσεις που υπάρχουν σε αυτή τη χώρα, όπως και για την οικονομία στο σύνολό της, έχουν, προδήλως, μία εντελώς διαφορετική άποψη.

Βεβαίως, δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς αν πίσω από αυτές τις απολύσεις βρίσκεται μόνον η λογική του επιχειρηματία που διέπει τις σχετικές αποφάσεις, ή υπάρχουν και άλλα «εσωτερικά» κριτήρια «νομιμοφροσύνης» προς το Κόμμα και τη γραμμή του. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι πρόκειται για εργαζομένους με πολλά χρόνια υπηρεσία.

Υπάρχει όμως και ένα άλλο δεδομένο όπως προκύπτει από το σχετικό ρεπορτάζ: είναι εργαζόμενοι που «τόλμησαν» να προχωρήσουν σε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της εργοδοσίας τους επειδή έμειναν απλήρωτοι, όπως και να θέσουν ζήτημα στην ΕΣΗΕΑ. Πρόκειται δηλαδή για εργαζόμενους που έκαναν χρήση των δικαιωμάτων που τους δίνει ο νόμος – εκείνων ακριβώς που, προφανώς, εξόργισαν τα αφεντικά τους. Εκείνων, που τα ίδια αυτά αφεντικά θεωρούν – και είναι – ιερά, όταν πρόκειται για οποιονδήποτε άλλον εργοδότη.

Πολιτική συναίνεση με σταλινικούς και οι εραστές της φουστανέλας

To Στίγμα: Πού το πάνε οι ευρωπαίοι έταιροι ;

Επιμένουν, οι δανειστές «σωτήρες» να μας ζητούν πολιτική συναίνεση όταν ξέρουν πως έχουν να κάνουν με ένα λαό το 75% του οποίου αναζητά σταλινικές εποχές σε τριτοκοσμικό περιβάλλον ή τις εποχές της φουστανέλας, του «ζήτω το έθνος» και των κλειστών συνόρων. Μας δουλεύουν λοιπόν ή δικαιολογούν έτσι τον δεύτερο γύρο του Grexit; 
 Zητούν πολιτική συναίνεση σε μια χώρα όπου  η πλειοψηφία των πολιτικών είναι κακής ποιότητας επαγγελματίες και το μόνο που ξέρουν είναι να χαϊδεύουν τα αυτιά μιας κοινωνίας η οποία εδώ και 40 χρόνια στην μεγάλη πλειοψηφία της αντιγράφει, με ατυχέστατο τρόπο, τον σοβιετισμό, τον εθνικισμό και τον ναζισμό. 
Ζητούν πολιτική συναίνεση όταν οι  περιφερόμενοι τριτοκοσμικοί σοσιαλιστές που παριστάνουν και τους σταλινικούς προσεγγίζουν κάποιους γραφικούς εθνικιστές και όλοι μαζί ζητάνε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα του 1950 με την δραχμή και το Ζήτω το Έθνος επειδή είναι ανίκανοι οι ίδιοι να προσαρμοστούν σε περιβάλλον ανταγωνισμού, αξιών και πραγματικής προόδου. Επικαλούνται μάλιστα στοιχεία οικονομικής προόδου της Ελλάδας της περιόδου δραχμής 1950-1970 όταν η κλωστοϋφαντουργία ήταν τότε «βαριά βιομηχανία» και για την Ευρώπη και για την Ελλάδα. Ξεχνάνε βέβαια ότι ακόμη και αυτές τις ελληνικές οικονομικές επιτυχίες του 1950-1970 τις πολέμησαν αγρίως Έλληνες εθνικιστές και νεοσοσιαλιστές. 
Ζητούν πολιτική συναίνεση από τους Έλληνες πολιτικούς όταν οι πολιτικοί αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά πως  οι μισοί ψηφοφόροι τους θέλουν να μείνει το κράτος όπως είναι σήμερα και ας τους γδέρνει φορολογικά χωρίς να τους προσφέρει τίποτε ή σχεδόν τίποτε στην καλύτερη περίπτωση.

Περιθωριοποιείστε τους ανεπάγγελτους πολιτικούς

To Στίγμα: Επαγγελματίες .. ανεπάγγελτοι

Μπράβο και πάλι μπράβο σας κ. Στουρνάρα για την ειλικρινή τοποθέτησή ότι: «...κινδυνεύουμε να περιθωριοποιήσουμε μεγάλες κοινωνικές ομάδες αν τα εργαλεία μας δεν πετύχουν στο συνδυασμό περαιτέρω δημοσιονομικής προσαρμογής και οικονομικής ανάπτυξης». Αλλά, διερωτώμαι, με ποιους θα τα καταφέρετε κ. Στουρνάρα όταν  οι «χειριστές» των εργαλείων σας είναι στην πλεονότητά τους ανεπάγγελτοι; Και για να γίνω περισσότερο σαφής.  Ας υποθέσουμε ότι μια από τις εκατό κορυφαίες πολυεθνικές της παγκόσμιας αγοράς δημιουργούσε έδρα και στην Ελλάδα και αναζητούσε Διευθύνοντα Σύμβουλο. Υπήρχε περίπτωση να επιλέξει για την θέση αυτή έστω και έναν (αριθμός 1) από τους 300 της ελληνικής Βουλής; Υπήρχε περίπτωση να απασχολήσει έστω και στο τηλεφωνικό κέντρο των γραφείων της ένα Γενικό Γραμματέα ελληνικού υπουργείου; Υπήρχε περίπτωση να προσλάβει σε υπεύθυνη θέση σύμβουλο Έλληνα υπουργού;
Προσωπικά πιστεύω ότι  θα αγνοούσε τελείως άτομα των «προδιαγραφών» των σημερινών, πολιτικών, των πολιτικών παραγόντων, των κομματικών παραγόντων, των τεχνοκρατών και των συμβούλων των υπουργών για δύο λόγους.
Πρώτον γιατί στην πλειονότητά τους είναι ανεπάγγελτοι.
Δεύτερον γιατί εκτός από ανεπάγγελτοι είναι και άσχετοι τελείως με την ανάγκη μιας εκρηκτικής αναπτυξιακής πολιτικής και μιας πολιτικής τομών και νοικοκυριού στο κράτος.
Μην ξεχνάμε ότι μέχρι και πλήρεις κυβερνήσεις ανεπάγγελτων, από πρωθυπουργό μέχρι και Γενικό Γραμματέα, έχουν στηθεί στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. Γνωστοί ανεπάγγελτοι με πρώτο τους επάγγελμα υπουργός ή υφυπουργός ή Γενικός Γραμματέας ή σύμβουλος υπουργού.

Παρακμή: Αναβιώνουν οι «Κένταυροι» της ΟΝΝΕΔ (νεολαία ΝΔ);

To Στίγμα: και άλλο ....  άκρο ;

Αναβίωση της παλιάς ομάδας των Kενταύρων- Rangers, επιχειρείται το τελευταίο διάστημα, από μία ομάδα θαυμαστών της παλιάς εκείνης φρουράς, που στα σκληλοτράχηλα και πασοκικά χρόνια της δεκαετίας του 1980, είχαν χαρακτηριστεί και ως «τραμπούκοι της ΟΝΝΕΔ», ενώ με τα σημερινά δεδομένα θα λέγαμε ότι ήταν οι «χρυσαυγίτες» της εποχής.

ΠΗΓΗ: «parapolitika.gr»

Η ομάδα εκείνη που δεν είχε καμία σχέση με τους κουστουμάτους κεντροδεξιούς, αλλά λειτουργούσε σχεδόν παρακρατικά, χτυπώντας όχι μετανάστες (καθώς τότε δεν υπήρχαν) αλλά κνίτες, ρηγάδες, αναρχικούς, φαίνεται να μην έχει χάσει ακόμα την αίγλη της και να εξακολουθεί να διατηρεί τη «φήμη» της.
Πληροφορίες του «parapolitika.gr» που είναι απόλυτα εξακριβωμένες, λένε πως εκείνες οι ομάδες κρούσης, εμπνεύσεως του Αβέρωφ, είναι έτοιμες γι … επανασύσταση, καθώς ακόμα και σήμερα προκαλούν δέος σε μια νεότερη γενιά, ηλικίας από 20 μέχρι 35, που θεωρεί πως η Χρυσή Αυγή, δεν είναι παρά μια κακή αντιγραφή των Rangers, και η σημερινή ΟΝΝΕΔ έχει εκφυλιστεί.
«Δεν θα αφήσουμε άλλο χώρο ούτε στη Χρυσή Αυγή, ούτε στους σημερινούς ΟΝΝΕΔιτες» λέει η ίδια πηγή, αναφέροντας πως είναι έτοιμοι να συγκρουστούν τόσο με την γαλάζια νεολαία όσο και με την Χρυσή Αυγή, θεωρώντας πως αυτοί είναι η …πραγματικά μάχιμη και αυθεντική δεξιά.
Η σκέψη φαίνεται να υπήρχε εδώ και καιρό, ωστόσο ωρίμασε μετά την συγκυβέρνηση της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ που «έξυσε» πληγές του 1980.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ:"ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ Η ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ"

To Στίγμα: Άνεργη η τοπική πολιτοφυλακή  ;

Διαβεβαιώσεις για τη συνέχιση της επένδυσης της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική δίνει ο εκπρόσωπός της, Κωνσταντίνος Γεωργαντζής, με αφορμή τη χθεσινή ανακοίνωση του Διευθύνοντα Συμβούλου της εταιρείας «Eldorado Gold», Paul Wright, κατά την οποία «λόγω της πρόσφατης σημαντικής πτώσης της τιμής του χρυσού, η εταιρεία έχει αναθεωρήσει και συνεχίζει να αναθεωρεί το σχέδιο λειτουργίας της ώστε να διασφαλίσει ότι παραμένει μια χαμηλού κόστους, προσοδοφόρα και αναπτυσσόμενη εταιρεία χρυσού». Στο πλαίσιο αυτό επισημαίνεται ότι η αναθεωρημένη έναρξη του προγράμματος παραγωγής για τις περιοχές των Σκουριών αλλά και του Περάματος τοποθετούνται χρονικά στο 2016 ενώ το αρχικό πρόγραμμα προέβλεπε την έναρξη της παραγωγής το 2015.

«Η ανακοίνωση που εξέδωσε χθες η "Eldorado Gold" ισχύει ως έχει. Aυτό δεν αλλάζει απολύτως τίποτε στην επένδυση που πρόκειται να γίνει και ήδη υλοποιείται στη Χαλκιδική. Aπεναντίας, γίνεται μια προσπάθεια αύξησης της απορρόφησης του ρυθμού των κεφαλαίων που έχουν προγραμματιστεί να επενδυθούν εδώ» σχολιάζει σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γεωργαντζής και προσθέτει: «υπήρξαν κάποιες καθυστερήσεις στην υλοποίηση του σχεδίου και αυτό έχει οδηγήσει στη μετάθεση της έναρξης της παραγωγής το 2016. Πέραν αυτού, η εταιρεία συνεχίζει απαρέγκλιτα την πολιτική προσλήψεων που έχει ξεκινήσει. Μέσα σε ένα μήνα το δυναμικό της εταιρείας θα αυξηθεί από τους 1200 στους 1400 εργαζόμενους».

Η Κίνα στα πρόθυρα χρηματοπιστωτικής κρίσης

To Στίγμα: Φοβού τους κινέζους ...

Όταν πέρυσι η ανάπτυξη στην Κίνα έδειξε επιβράδυνση, η πολιτική ηγεσία αμέσως πήρε την πρωτοβουλία να υποστηρίξει την ανάπτυξη με δημόσια έργα - κυρίως έργα υποδομής.  Το 2012 το νέο χρέος της Κίνας ήταν περίπου 2,5 τρισ. δολάρια, ή το 30% του ΑΕΠ. Αν και δεν είναι αναγκαστικά κακό να δαπανάς πιστώσεις για τνα δημόσια έργα, εντούτοις όταν για 4 χρόνια στη σειρά αναλαμβάνεις χρέος άνω του 30% της οικονομίας σου, τότε υπάρχει πρόβλημα.  Σύμφωνα με την Fitch Ratings, το 2008 η Κίνα μπορούσα να δημιουργήσει 0,73 yuan ανάπτυξης για κάθε ένα yuan που ξόδευε. Σήμερα αυτό το ίδιο yuan δημόσιας δαπάνης αποδίδει μόνο 0,30 yuan σε ανάπτυξη. Όπως αντιλαμβάνεστε, σε λίγο όσο και να ξοδεύει η Κίνα, η επιδιωκόμενη ανάπτυξη θα είναι από πολύ χαμηλή έως μηδενική (εγώ λέω μηδενική).  Στο μεταξύ το συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μη πιστωτικών οργανισμών ως προς το ΑΕΠ βρίσκεται σε επίπεδα που συνήθως χτυπάνε οι συναγερμοί. Το 1989 στην Ιαπωνία χτύπησε το 190% του ΑΕΠ και σήμερα όλοι ξέρουμε τι επακολούθησε. Οι ΗΠΑ βρέθηκαν σε αυτό το επίπεδο το 2004, 3 χρόνια πριν σκάσει η στεγαστική αγορά. Η Κίνα πέρασε από το ίδιο σημείο κοντά στο τέλος του 2012, ξανά σύμφωνα με την Fitch Ratings.

Ένοπλες εργατικές ομάδες και πολιτοφυλακές ονειρεύονται στον ΣΥΡΙΖΑ

Το Στίγμα: Η πολιτοφυλακή του  .. ΣΥΡΙΖΑ!!

Με τις εσωτερικές διαμάχες στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και την ριζοσπαστική πτέρυγα να διεκδικεί αυξημένο ρόλο στην κεντρική επιτροπή έγιναν γνωστές οι προτάσεις πρωτοβουλιών για την «αναδιαμόρφωση» του Στρατού αλλά και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Φυσικά δεν είναι σίγουρο πόσες από αυτές θα υιοθετηθούν στην έγκριση του Σχεδίου Απόφασης του κόμματος αλλά  η «ποιότητα» των προτάσεων αυτών (τις οποίες ενθαρρύνει θερμά η «τάση Λαφαζάνη») είναι ενδεικτική για τις προθέσεις κάποιων μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.

Υπενθυμίζεται πως την Κυριακή οριοθετούνται οι ισορροπίες με την εκλογή της νέας κεντρικής επιτροπής η οποία θα απαρτίζεται από 200(!) μέλη.

Πιο αναλυτικά το σχέδιο  για τη συνολική αναμόρφωση του Στρατού όπως αυτό έχει προταθεί από την ριζοσπαστική πτέρυγα ή αριστερή πλατφόρμα, ή εσωκομματική αντιπολίτευση ή αριστερές τάσεις κ.ο.κ  έχει ως εξής:

• Πλήρη συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα για όλους τους στρατιώτες και τους κατώτερους αξιωματικούς.

• Οι εκλεγμένες και ανακλητές επιτροπές στρατιωτών και κατώτερων αξιωματικών πρέπει να αποφασίζουν για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη μονάδα.

Θα τους πάρουμε μαζί μας!

To Στίγμα: Ουδέν σχόλιο.

Η Ελλάδα θα είναι η πρώτη χώρα που θα ηττηθεί κατά κράτος η τρόικα και το ΔΝΤ!  Ό,τι και να κάνουν, όσα χρήματα κι αν δώσουν, στο τέλος εμείς θα χρεοκοπήσουμε. Πολύ απλά διότι δεν θέλουμε να σωθούμε. Και στο κάτω - κάτω της γραφής, δεν είμαστε εμείς αυτοί που τους ζητήσαμε να μας σώσουν. Στην Βόρεια Ευρώπη, εκεί όπου κυβερνούν οι προτεστάντες, υπάρχει μία άλλη αντίληψη για την διαχείριση των κοινών. Υπάρχει αυτό που ονομάζουν οι ίδιοι η πυγμή και η αποφασιστικότητα της πρωσικής διοίκησης και ταυτόχρονα η χαρά της χριστιανικής κατήχησης. Ο μέσος Γερμανός θα βιώσει μία θρησκευτική και εθνική ανάταση αν καταφέρει να πάρει από το χέρι τον ατίθασο Έλληνα και τον οδηγήσει στον σωστό δρόμο.
Και ποιός είναι αυτός ο "σωστός δρόμος"; Μα, να μπορέσουμε να αγκαλιάσουμε το δικό τους όνειρο, να γίνουμε κι εμείς Γερμανοί. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η υπόλοιπη Ευρώπη δεν θέλει να ξέρει καν τι είναι η πρωσική διοίκηση. Κι επιπλέον δεν μπορούν να καταλάβουν την κουλτούρα του Νότου.  Δεν είναι ότι αυτοί είναι χειρότεροι ή καλύτεροι από εμάς. Είναι ότι εμείς είμαστε διαφορετικοί από αυτούς...
Θα δείτε ότι υπάρχει μία ιερή προσήλωση στο θέμα των φόρων. Σαν να πρόκειται για το ιερό δισκοπότηρο. Ακόμη κι από ανθρώπους που θέλουν να ανήκουν στο φιλελεύθερο στρατόπεδο. Το αξιοπερίεργο είναι αυτό ακριβώς:  Ότι οι φόροι δεν έχουν σχέση με την φιλελεύθερη αντίληψη. Ωστόσο, τους είναι τόσο βαθιά ριζωμένη η άποψη για τους φόρους και τον ρόλο του κράτους που είναι αδύνατον να δεχτούν κάτι διαφορετικό.

Ποιος διοικεί τελικά τους Δήμους;

To Στίγμα: καλή ερώτηση !!

Από το «ποιος διοικεί το κράτος», του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στο παρεξηγημένο, «ο λαός στην εξουσία» του Ανδρέα Παπανδρέου και από εκεί στους Εισαγγελείς και στην επίκληση του Δημάρχου κ. Γ. Καμίνη για παρέμβαση της δικαιοσύνης. Ξεκαθαρίζει έτσι πλήρως η εικόνα ότι το βαθύ κομματικό κράτος κυριάρχησε, πάνω από μισό αιώνα, και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τώρα πρέπει οι πάντες να λουστούμε την κατάντια μας. Γιατί οι Δήμοι δεν μας ανήκουν πλέον έτσι όπως τους καταστρέψαμε όλοι μας. Οι περιορισμένες εξαιρέσεις δεν μεταβάλλουν τον κανόνα και την γενική εικόνα. Οι Δήμοι ανήκουν στον κομματικό στρατό και στους Δημαρχοφρουρούς... που ελέγχουν την τοπική αυτοδιοίκηση στο σύνολό της.
Ανήκουν σε αυτούς που μας κρατάνε αιχμαλώτους και κάθε τρεις και λίγο μας εκβιάζουν με την καθαριότητα.
Μας απειλούν με το κλείσιμο των Δήμων.
Μας παρέχουν υπηρεσίες ανάλογα με το πολιτικό κόστος ή το πολιτικό κέρδος των κομμάτων που εξυπηρετούν για καθαρά δικό τους όφελος.
Αυτή είναι η νοοτροπία της πλειοψηφίας των συντεχνιών που υπηρετούν και στους Δήμους και δεν υπολογίζουν όχι μόνο τους Δημάρχους αλλά και εμάς που τους συντηρούμε κατά 100%.
Γιατί μας χαρατσώνουν με τα τέλη που καθορίζουν οι ίδιοι ανεξέλεγκτα και υποχρεώνουν τους Δημάρχους να τα εφαρμόσουν.

Γιατί ανησυχούν τόσο οι Τούρκοι ισλαμιστές για την Αίγυπτο;

Το Στίγμα: Ουδέν σχόλιο

Παγωμάρα και προφανές μούδιασμα επικρατούν στην Τουρκία μετά την ανατροπή του Αιγύπτιου ισλαμιστή προέδρου, Μοχάμεντ Μόρσι, από τις ένοπλες δυνάμεις. Οι δηλώσεις που «βγαίνουν» από το ισλαμικό στρατόπεδο του κυβερνώντος AKP προδίδουν έντονη νευρικότητα και ανησυχία και είναι ενδιαφέρον να προβεί κανείς σε κάποιες λογικές σκέψεις και εικασίες περί της γενεσιουργού αιτίας…

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Οι δηλώσεις από την Τουρκία «αποθεώνουν» τον Μόρσι που αντιστάθηκε σθεναρά και δεν υπέκυψε στις πιέσεις του στρατού, ενώ αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η ενέργεια των ενόπλων δυνάμεων δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αποδεκτή και να νομιμοποιηθεί από τουρκικής πλευράς, προδιαγράφοντας ενδεχομένως τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι στη νέα ηγεσία στο Κάιρο.

Άλλοι δεν κρύβουν την ανησυχία τους και ακολουθώντας την… ισλαμιστική πεπατημένη, διακρίνουν «ξένο δάκτυλο» πίσω από το πραξικόπημα, ενώ ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ενδεχομένως, ότι φωνές ανησυχίας ακούγονται και από το στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος…

Ας πάρουμε όμως τους ισλαμιστές, αφού υπάρχουν κάποιες ομοιότητες οι οποίες δεν μπορούν να μας αφήσουν αδιάφορους. Το βασικότερο όλων είναι ότι όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα του Μόρσι στην Αίγυπτο, έτσι και το AKP του Ερντογάν κυβερνά τη χώρα έχοντας εξασφαλίσει περίπου την υποστήριξη του μισού πληθυσμού.

Τα ΄μαθες τα νέα Αλέκο;

To Στίγμα: Δεν θέλει κόπο, θέλει .. τρόπο

Οι  άνθρωποι δεν είναι αριθμοί, είναι ένα από τα συνθήματα  του θολού μάγματος της κοινωνικής αντίστασης και της  άνευ ουδενός κόστους  επιδεικνυόμενης αλληλεγγύης, τα οποία αμφότερα συχνά οι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται για να αναρριχηθούν στην εξουσία. Οι εξεγέρσεις σπανίως, αν όχι καθόλου, οδηγούν σε καλύτερες μέρες σε σχέση με τις κακές μέρες που τις πυροδότησαν. Η εργασία, η  μόρφωση και η ευνομία μόνο οδηγούν στη βελτίωση της ζωής εκάστου αλλά και την κοινωνική ευημερία. Οι εξελίξεις στην Αίγυπτο είναι χαρακτηριστικές των αυθόρμητων εξεγέρσεων που έχουν σαν μοναδικό «καύσιμο» την αγανάκτηση. Στην αρχή η εξέγερση κινήθηκε εναντίον του διεφθαρμένου και δεσποτικού καθεστώτος Μουμπάρακ...
Το πολιτικό αποτέλεσμα αυτής της εξέγερσης στις εκλογές μεταφράστηκε στην άνοδο στην εξουσία του Μόρσι με τη στήριξη των Αδελφών Μουσουλμάνων, ενός κινήματος φανατικών ισλαμιστών με έντονο αντιδυτικό και αντικαπιταλιστικό χρώμα.
Τα αίτια της εξέγερσης στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες της περιφέρειας αποδίδονται στην εκτίναξη των τιμών των βασικών τροφίμων στα ύψη  στα τέλη της περασμένης δεκαετίας.
Ένα άλλο βασικό πρόβλημα της Αιγύπτου ήταν πως ο δημογραφικός δυναμισμός της κοινωνίας τις τελευταίες δεκαετίες έφτασε να βγάζει τα τελευταία χρόνια περί τις 700-800.000 νέους το χρόνο στην αγορά εργασίας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου η οικονομική λογική, το μέγα δίλημμα και η επιλογή

To Στίγμα: Ουδέν σχόλιο.

Η γελοία σύγκρουση που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ με αντικείμενο τις δηλώσεις του Μάκη Βορίδη και του Άδωνι Γεωργιάδη, αποδεικνύει ότι ως κοινωνία, ή μάλλον ως πολιτικό σύστημα δεν έχουμε διδαχθεί τίποτα από όσα υφιστάμεθα όλο αυτό το διάστημα, το οποίο πολύ απλά σημαίνει ότι είμαστε καταδικασμένοι να καταστραφούμε.

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Όσοι ήμασταν αρκετά μεγάλοι τη δεκαετία του 1980 έχουμε επαρκείς αναμνήσεις και εμπειρίες ώστε να μπορούμε σήμερα να γυρνάμε πίσω και να επιχειρούμε να διακρίνουμε τι ακριβώς δεν κάναμε σωστά, ώστε όταν κάποια στιγμή ο σημερινός μας εφιάλτης ν αποτελέσει παρελθόν, να έχουμε βάσιμες ελπίδες δηλαδή να μην επαναλάβουμε τα σφάλματα του παρελθόντος.

Ναι, ενδεχομένως το κίνητρο του Μάκη Βορίδη να ήταν σε έναν βαθμό «ιδιοτελές», να αισθάνθηκε ότι η υπερεκπροσώπηση του ΠΑΣΟΚ στη νέα κυβέρνηση να ευθύνεται για τη μη υπουργοποίησή του, ή απλώς να έχει σοβαρές ενστάσεις για κάποια από τα στελέχη του πάλαι ποτέ κινήματος που συμπεριελήφθησαν στην κυβέρνηση. Αυτό όμως δεν αναιρεί την ουσία όσων υποστήριξε για τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου.

Πριν αρχίσουμε να αποτυπώνουμε την υποκειμενική μας άποψη για τη δεκαετία που μεσουράνησε στα πολιτικά πεπραγμένα του τόπου ο Ανδρέας Παπανδρέου, να δηλώσουμε ότι ο προφανής αντίλογος, ότι «η Δεξιά επίσης ευθύνεται για πελατειακές πρακτικές και πολλά για τα οποία σήμερα επικρίνει το ΠΑΣΟΚ» δεν μας αφήνει αδιάφορους, αφού προφανώς φέρουν όλοι βαρύτετες ευθύνες, καθώς επίσης και να δηλώσουμε ότι το να μπει κανείς στη συζήτηση ποιος έκανε μεγαλύτερη ζημιά στον τόπο, είναι επιεικώς ηλίθιο.