Γιατί δεν πρέπει να ανοίξετε επιχείρηση στην Ελλάδα

Το Στίγμα: Τελικά ποιον κοροϊδεύουμε ;

Του Κώστα Στούπα

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με 1,5 εκατ. ανέργους, 1 εκατ. που πληρώνονται άμεσα ή έμμεσα από τον κρατικό προϋπολογισμό,  περί τα 3 εκατ. συνταξιούχους εκ των οποίων αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες κάτω των 60 ετών και 2,5 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που παράγουν το εισόδημα για τους ίδιους και όλους του άλλους... Όταν οι άνεργοι προσεχώς θα φτάσουν τα 2 εκατ., οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα  θα μειωθούν επίσης στα 2 εκατομμύρια, καθώς οι εργαζόμενοι στο δημόσιο αντιμετωπίζονται σαν «ημέτεροι» του πελατειακού πολιτικού συστήματος και κανείς δεν τολμά να τους πειράξει.   Τότε ίσως ο κόμπος θα έχει φτάσει στο χτένι... Εν τω μεταξύ, ενώ το πλοίο έχει προσκρούσει στο παγόβουνο, τα κόμματα συνεχίζουν να παίζουν τις «κουμπάρες» μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών συνθημάτων  και δεν κάνουν τίποτα προκειμένου να ανατρέψουν τους μη βιώσιμους οικονομικά συσχετισμούς που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα, εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα και συνταξιούχων είτε καταχρηστικά και πρόωρα, είτε λόγω της πίεσης των αρνητικών οικονομικών δεικτών.
Παρά το δυσμενές περιβάλλον το οποίο μαθηματικά οδηγεί στην περαιτέρω κοινωνική και οικονομική συντριβή η Ελλάδα παραμένει μια από τις πλέον αφιλόξενες χώρες σε επενδύσεις.  Όταν αναιρεθούν τα περισσότερα από τα παρακάτω αντικίνητρα η Ελλάδα θα ανακάμψει.

Στην Ελλάδα λοιπόν  δεν συμφέρει κάποιος να επενδύσει γιατί:
α) Εχθρότητα προς επιχειρήσεις και κέρδος

Υπάρχει εχθρότητα απέναντι στις ιδιωτικές επενδύσεις και την επιδίωξη του κέρδους μέσω αυτών, επειδή στη χώρα μεταπολιτευτικά έχει κυριαρχήσει μια αριστερόστροφη ιδεολογία που χαρακτηρίζει τους ιδιώτες επιχειρηματίες σαν απατεώνες και την επιδίωξη του κέρδους μέσω της εργασίας αδύνατη και μέσω του επιχειρείν απάτη.
Είναι αλήθεια όμως πως επειδή τους όρους της οικονομικής δραστηριότητας πολλές δεκαετίες τους καθόριζε ένα διεφθαρμένο πελατειακό κράτος όσοι είχαν συναλλαγές μαζί του είτε επιδίωξαν μόνοι τους, είτε εξαναγκάστηκαν να λειτουργήσουν και σαν απατεώνες.
β) Πολλές ασφαλιστικές  κρατήσεις, χαμηλές υπηρεσίες

Οι ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνουν στην Ελλάδα εργοδότες και εργαζόμενοι είναι υψηλές σε σχέση με τις παρεχόμενες υπηρεσίες καθώς το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα έχει επιταχθεί από τις πολιτικές  δυνάμεις κατοχής να εξυπηρετεί τις πελατειακές τους ανάγκες και όχι αυτές των ασφαλισμένων. Ο ανασφαλής εργαζόμενος είναι λιγότερο αποδοτικός και επιρρεπής σε κοινωνικές εντάσεις που αναστατώνουν τον ομαλό εργασιακό βίο που απαιτεί το επιχειρησιακό περιβάλλον.
γ) Δήμευση μισθών των ικανών

Η φορολογία των στελεχών είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη και τον κόσμο με αποτέλεσμα τα ικανά στελέχη να μην έχουν συμφέρον να παραμείνουν και να εργαστούν στην ελληνική αγορά (Υπάρχουν και αλλού συντελεστές πάνω από 40% αλλά με πολύ υψηλά αφορολόγητα ποσά). Πολύ σύντομα θα δούμε και στην Ελλάδα μαζικά αιτήσεις αλλαγής υπηκοότητας όσων μπορούν να εργαστούν σε χώρες με καλύτερες φορολογικές συνθήκες και καλύτερες αμοιβές.  Επιχειρήσεις μόνο με χαμηλόμισθους ανειδίκευτους χωρίς στελέχη δεν μπορούν να υπάρξουν. Αντιθέτως οι επιχειρήσεις με στελέχη και συστήματα αυτοματισμών που μειώνουν τις ανάγκες για φθηνά εργατικά χέρια είναι μια τάση που αναπτύσσεται.
δ) Απαγορευτικά ισχυρά άκρα
 

Αντισυστημικά κόμματα όπως ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΧΑ  που σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες δεν συγκεντρώνουν όλα μαζί πάνω από 10%, στην Ελλάδα συγκεντρώνουν εκλογικά ποσοστά υπερτριπλάσια, με αποτέλεσμα να καθιστούν το πολιτικό ρίσκο οποιασδήποτε επένδυσης δυσανάλογα υψηλό.
Στην Ελλάδα είναι του συρμού κόμματα για μικροπολιτικές σκοπιμότητες άγρας ψήφων εισβάλουν σε γραφεία υπουργών ή καταλαμβάνουν εργοστάσια για μήνες.
ε) Συχνές απεργίες και ταραχές

Οι Έλληνες, τα συνδικάτα και τα περισσότερα πολιτικά κόμματα αντιλαμβάνονται τις απεργίες και τις συχνές διαδηλώσεις  σαν παιγνιδάκια που δεν έχουν επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα και το επίπεδο ζωής του μέσου όρου των κατοίκων της χώρας. Αυτό συμβαίνει γιατί στο σύστημα οργάνωσης των συμφερόντων της πλευράς της εργασίας κυριαρχούν συνδικάτα του δημόσιου τομέα που δεν πλήττονται από τις επιπτώσεις καθώς η παραγωγικότητά τους είναι ούτως ή άλλως ανύπαρκτη.

Έτσι, χωρίς μεγάλη περίσκεψη οι εθνικές οδοί κλείνουν για μέρες και τα πλοία δένουν αφήνοντας προϊόντα να σαπίζουν στα λιμάνια και τουρίστες να χάνουν μέρες από τις διακοπές τους τις οποίες έχουν χρυσοπληρώσει.
ζ) Υψηλή πολιτική και ποινική εγκληματικότητα

Στη χώρα υπάρχει ήδη αυξημένη που και λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης συνεχίζεται να αυξάνεται, κοινωνική και πολιτική εγκληματικότητα.
Στη χώρα κυκλοφορούν εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι παράνομοι μετανάστες  η παρουσία των οποίων βάζει σε κίνδυνο το αίσθημα κοινωνικής και οικονομικής ασφάλειας.
Το πολιτικό πελατειακό σύστημα όπως και στην παιδεία και την υγεία έχει καταστρέψει την αξιοκρατία στην αστυνομία με συνέπειες  στην αποτελεσματική τους λειτουργία.
Η κυριαρχίας της  γενικώς και αορίστως αντιαυταρχικής αριστερής ιδεολογία έχει απονευρώσει εντελώς τα αντανακλαστικά των δυνάμεων ασφαλείας.
η) Κλειστή οικονομία συντεχνιών

Η χώρα είναι ο παράδεισος των συντεχνιών και των κλειστών επαγγελμάτων, με αποτέλεσμα να αυξάνεται πολύ το κόστος ζωής και του επιχειρείν.
θ) Υψηλή διαφθορά και γραφειοκρατία

Η διαφθορά του δημόσιου τομέα αγγίζει επίπεδα χωρών της Κεντρικής Αφρικής με αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους δημιουργίας και λειτουργίας επιχειρήσεων.
Η γραφειοκρατία δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της αδιαφορίας δημοσίων υπαλλήλων που δεν ανησυχούν για την απόδοσή τους ή τη θέση εργασίας λόγω μονιμότητας, αλλά αποτελεί μέσο πίεσης για την διαφθορά. Καθυστερούν οποιαδήποτε εργασία προκειμένου να αναγκάσουν τον ενδιαφερόμενο να τους καταβάλει «λάδι».
ι) Ακριβή ενέργεια

Η Ελλάδα μαζί με τη FYROM πληρώνει στην Gazprom ακριβότερο φυσικό αέριο στην Ευρώπη χάρη στην ανικανότητα των πολιτικών που εξασφάλισαν τις σχετικές συμφωνίες και ενδεχομένως και τη διαφθορά.
Οι ενεργειακές τιμές επιβαρύνονται και με τεράστιους φόρους με αποτέλεσμα το ενεργειακό κόστος να  γίνεται απαγορευτικό για την ανταγωνιστικότητα των ενεργοβόρων επιχειρήσεων.

κ) Ασταθές φορολογικό περιβάλλον...

Το φορολογικό καθεστώς παραμένει ιδιαίτερα ευμετάβλητο όχι μεταξύ των κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία, αλλά και κατά την διάρκεια της ίδιας κυβέρνησης. Οι πολιτικοί στην Ελλάδα συμπεριφέρονται και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις όπως στις δημόσιες: τις απομυζούν προκειμένου να συντηρήσουν τις στρατιές αργόσχολων πελατών τους.
Αν δεν αλλάξουν τα περισσότερα από τα παραπάνω η Ελλάδα δύσκολα θα μπορέσει να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να διατηρήσει βιοτικό επίπεδο συγκρίσιμο με το μέσο όρο των ανεπτυγμένων οικονομιών.
2) Θρίαμβος του συνδικαλισμού...

Έπειτα από άμεση παρέμβαση του ΙΣΑ αναφορικά με την εξαίρεση των ιατρών από το πεδίο εφαρμογής της με αριθμ. Α2-1145/2012(ΦΕΚ Β΄3313/2012) Αγορανομικής Διάταξης, δυνάμει της οποίας οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών οφείλουν να αναρτούν σε εμφανές σημείο πινακίδα αναφορικά με την μη υποχρέωση του καταναλωτή να καταβάλει το αντίτιμο εάν δεν λάβει το νόμιμο παραστατικό στοιχείο...

 

3) Φορολογική ομηρεία...
 

Πείτε μου λοιπόν εσείς πόσοι αφελείς ξένοι επενδυτές υπάρχουν που θα επιθυμούσαν εκουσίως μάλιστα να περιέλθουν σε φορολογική ομηρία;

Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι τόσο δραματική που είναι αναγκαίο να ληφθούν εντελώς ριζοσπαστικά μέτρα που θα θωρακίζουν τα περιουσιακά δικαιώματα των πολιτών από τις ορέξεις του κράτους.

Πηγή: capital.gr