Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Αυτές οι άθλιες δυνάμεις καταστολής...

To Στίγμα: Μήπως πράγματι δεν θέλουμε τάξη;
Του Γιώργου Κράλογλου
Καθόλου δεν θα με ξάφνιαζε μια προκήρυξη των πυρήνων της βλακείας ή της φωτιάς (το ίδιο είναι) ενάντια... στις δυνάμεις καταστολής των φυλακών που στέρησαν την ελευθερία του «αγωνιστή» Βλαστού. Γιατί σε μια χώρα που η αστυνομία είναι μόνο εχθρός του λαού και οι τρομοκράτες δολοφόνοι αποκαλούνται εκτελεστές όλα είναι φυσικά.
Εκτελεστές αποκαλούσανε ακόμη και δημοσιογράφοι, την δεκαετία του 1980, τους συμμορίτες δολοφόνους της 17 Νοέμβρη. Εκτελεστές είπαν ακόμη και τους εγκληματίες που έκαψαν ζωντανούς τους τραπεζικούς υπαλλήλους στην οδό Σταδίου.
Και τίθεται από μόνο του το ερώτημα.
Οι χιλιάδες αστυνομικοί που (κακώς κατά την άποψή μου) ακολουθούν κατά πόδα αρχηγούς κομμάτων, υπουργούς, υφυπουργούς γενικούς γραμματείς, βουλευτές και υψηλά ιστάμενους στις ΔΕΚΟ για να τους φυλάγουν από την τρομοκρατία ανήκουν στις δυνάμεις καταστολής;
Όταν δηλαδή μας συμφέρει είναι για την προστασία μας και όταν μας βολεύει να λακίσουμε είναι δυνάμεις καταστολής;
Γι΄ αυτό και δεν με ξάφνιασαν ακόμη και οι δηλώσεις στην τηλεόραση της μαθητριούλας της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ που μετείχε στην ομάδα που πήγαν να πλακώσουν στο ξύλο τον ανεκδιήγητο και άσχετο από πολιτική κ. Μέργο ότι «...οι δυνάμεις καταστολής μας έδιωξαν βίαια από το γραφείο του Γενικού και δεν μας άφησαν να διαμαρτυρηθούμε...».


Βεβαίως ο κ. Μέργος κακώς είναι ακόμη στην καρέκλα του. Άλλο όμως είναι αυτό και άλλο να πηγαίνουμε στο γραφείο του να τον καρπαζώσουμε...

Είναι λοιπόν δυνάμεις καταστολής οι αστυνομικοί που διατάχθηκαν να τον προστατέψουν; Δηλαδή εμείς δεν έχουμε αστυνομία όπως όλα τα άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αυτοί έχουν αστυνομία και εμείς μόνο δυνάμεις καταστολής;

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η αστυνομία του τόπου έχει δυστυχώς το κληρονομικό αμάρτημα να κουβαλάει ιστορικά ένα τίτλο που το πρώτο συνθετικό του το «άστυ» έχει (κατ’ επέκταση) να κάνει και με την αστική δημοκρατία.

Κατά συνέπεια είναι κατάπτυστοι. Όπως κατάπτυστοι και ξενέρωτοι είναι και οι αστοί και οι θεσμοί που υπηρετούν αυτοί και όποια από τα παιδιά τους πιστεύουν στην επάρατη... αστική δημοκρατία.

Αλλά ακόμη και για τους προοδευτικούς, όταν οι αστυνομικοί μπαγλαρώνουν την κλεφτουριά και την αλητεία είναι, κατά παραχώρηση, όργανα του κράτους.

Έτσι όμως και ρίξουν σφαλιάρες στους επαναστάτες τους χαβαλέ και του τίποτε τότε είναι δυνάμεις καταστολής...

Οι αστυνομικοί των φυλακών που πήγε να αποδράσει ο εγκληματίας Βλαστός ήταν καλά παιδιά γιατί απέτρεψαν την απόδραση και έσωσαν δύο αθώους που οι εγκληματίες σύντροφοι του μαφιόζου κρατούσαν ομήρους.

Όταν όμως, τα ίδια παιδιά, συνέλαβαν την αληταρία στην Κοζάνη ήταν δυνάμεις καταστολής επειδή έριξαν σφαλιάρες.

Η αστυνομία όταν καθαρίζει το κέντρο από τα κάθε λογής μπομπούκια... είναι πράγματι όργανα της τάξης.

Όταν όμως προστατεύει το κτίριο της Βουλής που το σεβάστηκαν ακόμη και οι Γερμανοί είναι δυνάμεις καταστολής.
Όταν η αστυνομία δεν αντιδρούσε στους «επαναστάτες» της κακιάς ώρας που έκαιγαν την Αθήνα είχαμε ανδρείκελα που παρακολουθούσαν την καταστροφή χωρίς να επεμβαίνουν.

Όταν όμως προστάτευε τις περιουσίες στον «εμφύλιο» των κατοίκων για τις χωματερές ήταν δυνάμεις καταστολής...

Είναι πια ντροπή και για τον τόπο και για την κοινωνία μας αυτή η επιμονή απαξίωσης σε τάξεις και θεσμούς. Είναι ντροπή η έλλειψη σεβασμού σε κοινωνικές ομάδες που δεν διαφέρουνε από εμάς που έχουμε το δικαίωμα να τους σχολιάζουμε ενώ σ΄ αυτούς σχεδόν απαγορεύεται το δικαίωμα αυτό.

Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν.

Μήπως μέσα στα τόσα πολλά που δεν θέλουμε. Όπως στην άρνηση μας να έχουμε Πανεπιστήμια έστω και στο επίπεδο των άλλων βαλκανικών χωρών αλλά αντίθετα θέλουμε να διατηρούμε στάβλους και χωματερές. Στην άρνησή μας να έχουμε ιδιωτική οικονομία. Στην άρνησή μας να έχουμε βιομηχανία και να ανήκουμε στις χώρες της με αναπτυξιακή προοπτική. Μήπως μέσα σ΄ αυτόν τον γενικό αρνητισμό δεν θέλουμε να έχουμε και αστυνομία;

Μήπως πράγματι δεν θέλουμε τάξη;

Δεν θέλουμε προστασία του πολίτη αλλά μόνο τις καρέκλες στα υπουργεία και τις θέσεις κάθε κρατικού κλάδου για να βολευόμαστε ως συντεχνία;

Δεν διερωτώμαι καθόλου τυχαία.

Γνωρίζω θέσεις και απόψεις που κουβαλάνε ανεγκέφαλα πολιτικά πρόσωπα που δυστυχώς είναι και συνομιλητές αρχηγών των κομμάτων. Όλων των κομμάτων.

Θέσεις και απόψεις που λίγο ως πολύ συνιστούν περικοπές του αριθμού ακόμη και όσων υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας. Απόψεις για επανεξέταση ακόμη και των σωμάτων άμεσης επέμβασης και των ΜΑΤ.

Επιχείρημα είναι ότι χρησιμοποιούνται με το παραμικρό και επειδή είναι ανεκπαίδευτοι κάνουν πολλά λάθη ή ξεπερνούν τις διαταγές...

Στα επιχειρήματα μάλιστα έχουν χρησιμοποιηθεί και τα παραδείγματα τόσο συγκεκριμένων ανεγκέφαλων αστυνομικών που πυροβόλησαν εκεί που ήταν υπερβολή ακόμη και μια σφαλιάρα όσο και των συγκεκριμένων περιπτώσεων λαμογιάς , εμπορίας ναρκωτικών και λοβιτούρας.

Αντί λοιπόν να προβληματισθούν και να αποσυνδέσουν την φτηνή πολιτική από τα σώματα ασφαλείας εφαρμόζοντας προγράμματα εκπαίδευσης και εκσυγχρονισμού μελετάνε να τα περιορίσουν για να μην είναι(λέει) και μόνιμος αντιπολιτευτικός στόχος...


 Πηγή: capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: