Υπάρχουν και ντόπιοι επενδυτές κύριε Σαμαρά

To Στίγμα: Παπούτσι από τον τόπο σου .... ;

Του Γιώργου Κράλογλου
Περιμένοντας μόνο τους «βαρβάρους»... του Καβάφη να επενδύσουν στον τόπο μας πολύ φοβάμαι ότι χάνουμε χρόνο και θέσεις εργασίας. Μέχρι να κοπιάσουν λοιπόν ας φροντίσουμε να προσκαλέσουμε και τις δικές μας ιδιωτικές επιχειρήσεις που από την μια τις καταδικάζουμε σε μετανάστευση και από την άλλη τους κουνάμε και το μαντήλι... Ας το σκεφτούν και έτσι τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και ο επικεφαλής του οικονομικού του επιτελείου κ. Στουρνάρας μιας και θα έχουν την ευκαιρία, τις επόμενες ημέρες, να αφουγκραστούν από πολύ κοντά επιχειρηματικές ομάδες της χώρας και να μάθουν από πρώτο χέρι τι είναι όλα αυτά που τους κάνουν να στέκονται μόνο στο ένα πόδι στον τόπο τους.
Ας το σκεφτούν και ας προλάβουν τα χειρότερα για τους πάνω από 300.000 που ακόμη έχουν δουλειά στην μεταποίηση. Γιατί λίγες ημέρες πριν ο ιστορικός βιομηχανικός Όμιλος Βιοχάλκο έβγαλε από το χάρτη της χαλυβουργικής παραγωγής της χώρας, έστω και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, άλλο ένα από τα αγαπημένα παιδιά της ελληνικής βιομηχανίας την θυγατρική της ΣΙΔΕΝΟΡ «ΣΟΒΕΛ» Α.Ε. που μόνο τα τελευταία χρόνια έκανε, στον Αλμυρό, επενδύσεις 50 εκατ. ευρώ και σχεδίαζε άλλες τόσες. Και ας μην ξεχνάμε και το ενδεχόμενο μετανάστευσης όλου του Ομίλου Βιοχάλκο που πολύ φοβάμαι όσο και αν το απεύχομαι.

Ας προβληματιστούν, κυβέρνηση και πολιτικοί, από την πραγματικότητα ότι στην Ελλάδα χάνουμε επιχειρήσεις και από πολιτική αδιαφορία και από  οργανωμένη κοινωνική αντίδραση προς οτιδήποτε λέγεται ιδιωτική επένδυση προκειμένου να εξυπηρετήσουμε μικροκομματικά και βλακώδη πολιτικά οφέλη.

Ας μην παραβλέπουν ότι στην Ελλάδα αφήνουμε να χαθούν ολόκληροι κλάδοι. Καταστρέψαμε από πολιτικό πείσμα και από συντεχνιακούς παραλογισμούς την ναυπηγική βιομηχανία που ανταγωνιζόταν τη διεθνή ναυπηγική βιομηχανία.

Αφανίσαμε την χημική βιομηχανία πριν την αφήσουμε να ορθοποδήσει. Στείλαμε στην Τουρκία την αυτοκινητοβιομηχανία γιατί δεν θέλαμε να «χαριστούμε» στους βιομήχανους....

Πετάξαμε με τις κλωτσιές από την Ελλάδα την βιομηχανία ελαστικών. Ξεριζώνουμε εντελώς μέσα στο 2013 την ελληνική λιπασματοβιομηχανία. Στέλνουμε καραγκιόζηδες επαναστάτες να καταστρέψουν κάθε προσπάθεια αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου. Καταστρέψαμε την χαρτοβιομηχανία, την δομή στην βιομηχανία ποτών, τις ηλεκτρικές συσκευές. Από το 2009 και μετά δυναμιτίζουμε με κάθε τρόπο όλες τις βιομηχανίες οικοδομικού υλικού.  Όλα αυτά υπήρξαν ως δυναμικά στοιχεία της εθνικής παραγωγής μας κύριε Σαμαρά και κύριε Στουρνάρα.

Και παρά την σφαγή που πέρασαν από την σοσιαλμανία των Καραμανλήδων και την ανερμάτιστη τριτοκοσμική πολιτική των Παπανδρέου της μεταπολίτευσης διατήρησαν έστω και σε ποσοστό τόσο την δυναμικότητά τους όσο και κάποια υποδομή.

Οι ίδιοι οι επιχειρηματίες δεν εγκαταλείπουν ακόμη την προσπάθεια κύριε Σαμαρά. Οι βιομηχανίες πετρελαίου παρά τον αδικαιολόγητο διασυρμό τους από σκόπιμές αναλύσεις και εκθέσεις επιμένουν και μπορούν να βοηθήσουν την οικονομία. Οι τσιμεντοβιομηχανίες ελπίζουν και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Τα μεταλλευτικά και τα μεταλλουργικά συγκροτήματα παλεύουν έστω και με τις απαράδεκτες συνθήκες του ενεργειακού κόστους.

Οι χαλυβουργίες κρατάνε έστω αν φθάνουν μέχρι την αναστολή της παραγωγής τους για δίμηνα και τρίμηνα όπως οι τουριστικές ψαροταβέρνες...

Ακόμη και οι χαρτοβιομηχανίες που έχουν πεισμώσει και παίζουν το παιχνίδι. Μέχρι και οι τελευταίες κλωστοϋφαντουργίες του τόπου έχουν κάποια όνειρα να αλλάξει νοοτροπία η πολιτική στον τόπο και να καταλάβουν οι πάντες ότι η πρώτη κίνηση πρέπει να γίνει προς το εγχώριο δυναμικό.

Ας καταλάβουμε ότι το Καραμανλικό μίγμα της οικονομικής πολιτικής της δεκαετίας 1974-1984 με τον έντονο κρατισμό απέτυχε τελείως. Μην το επαναλάβετε κύριε Σαμαρά. Και απομακρύνετε από την οικονομική πολιτική ό,τι θυμίζει τον Καραμανλισμό στην εγχώρια παραγωγή. Αφήστε ως ανάμνηση μόνο το όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή για ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έστω και ως κράτος με σοβιετικές υποδομές.

Για την τριτοκοσμική πολιτική των Παπανδρέου δεν χρειάζεται να πω κάτι γιατί ευτυχώς οι πάντες κατάλαβαν το μέγεθος της καταστροφής.

Άλλη λύση από τον περιορισμό του κράτους στα καθήκοντα του σχεδιασμού της οικονομικής πολιτικής και του συντάκτη των κανόνων εφαρμογής της δεν υπάρχει.

Η οικονομία κύριε Σαμαρά, για την Ελλάδα, είναι μόνο θέμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μην ψάχνετε τι συμβαίνει στις ανεπτυγμένες οικονομίες και κοινωνίες. Εκεί όπου το κράτος ως επιχειρηματίας σέβεται τον πολίτη και τα συνδικάτα περιορίζονται μόνο στον συνδικαλισμό και εκτιμούν την δουλειά που κάνουν.

Στην Ελλάδα το κράτος επιχειρηματίας έχει ταυτιστεί μόνο με την έννοια του πλιάτσικου, του βολέματος, της τεμπελιάς, του τσάμπα μάγκα, της λοβιτούρας και της παροχής άθλιων υπηρεσιών. Στην Ελλάδα το μόνο πράγμα που πέτυχε το κράτος επιχειρηματίας είναι να θρέψει τους κρατικοδίαιτους απατεώνες που φόρεσαν τα ρούχα του επιχειρηματία και αντί να γεμίσουν τον κρατικό κορβανά με χρήματα γέμισαν τις φυλακές με τα τομάρια τους.

Φτιάξτε επιτέλους ένα κράτος που μόνο θα ελέγχει (αποτελεσματικά όμως) τους ιδιώτες που ευτυχώς ακόμη υπάρχουν και προσφέρονται να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά...

Πηγή:capital.gr