ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ : Η σύγκρουση συμφερόντων, η υποκρισία της διαβούλευσης και η φούσκα του 'δημοψηφίσματος'.

To Στίγμα: Λόγια .... σταράτα

Καθαρή ,πεντακάθαρη σύγκρουση συμφερόντων είναι η περίπτωση της διαμάχης για τα μεταλλεία της Βόρειας Χαλκιδικής.

Αν βγάλουμε απ' έξω την εταιρεία - που φυσικά προωθεί τα δικά της συμφέροντα - και την Πολιτεία που επιβεβαιώνει και σε αυτή την περίπτωση την ανικανότητά της και δικαιώνει τους πολίτες που δεν την εμπιστεύονται, θα φθάσουμε στην πραγματική σύγκρουση μέσα στην κοινωνία.

Καθαρή σύγκρουση συμφερόντων. Από την μία οι άνεργοι και αυτοί που φοβούνται ότι θα μείνουν άνεργοι, από την άλλη οι σχετικά 'τακτοποιημένοι' που προσδοκούν σε... κάτι καλύτερο για τους ίδιους. Από την μία τα φτωχά ορεινά χωριά που δεν έχουν σχεδόν κανένα άλλο εισόδημα πέρα από τα μεταλλεία, από την άλλη τα παραλιακά χωριά που έχουν άλλα εισοδήματα κυρίως από τον τουρισμό και θέλουν περισσότερα. Οι πρώτοι επαναπαύθηκαν στην 'νομιμότητα' και στις επιλογές της Πολιτείας, οι δεύτεροι αναθάρρησαν με την εντύπωση ότι μοναδικός υποστηρικτής της επένδυσης απέμεινε ο Δήμαρχος και η παράταξή του, που θέλοντας να μονοπωλήσουν την υπόθεση των μεταλλείων περιχαρακώθηκαν και απομονώθηκαν. Έτσι φθάσαμε σε αμφισβήτηση της κυρίαρχης άποψης και σε όξυνση της σύγκρουσης. Και επειδή σε αυτή την σύγκρουση συμφερόντων δε υπάρχει συμβιβασμός, ο καθένας μας αποφασίζει με ποιούς είναι.

Βέβαια, η κοινωνική ανάλυση που ώφειλε να κάνει όποιος υποτίθεται ότι είναι αριστερός, θα κατέληγε σε ασφαλή συμπεράσματα για την μορφή της σύγκρουσης και τα χαρακτηριστικά των δύο ομάδων που συγκρούονται. Δεν θα γίνει όμως αυτή η ανάλυση αφού μιλάμε για υποτιθέμενους αριστερούς.

Όμως δεν χρειάζεται ιδιαίτερες αναλύσεις όποιος έζησε την δυστυχία της περιοχής τις δύο φορές που έκλεισαν τα μεταλλεία, ή όποιος μπορεί να διακρίνει ποιοί προωθούν οικοπεδοποιήσεις και οικισμούς στην περιοχή. Δεν είναι άσχετη βέβαια η προσπάθεια αρπαγής και οικοδόμισης των 8.600 στρεμμάτων στην Ουρανούπολη και οι σχετικές συζητήσεις και συμφωνίες με συγκεκριμένους τοπικούς παράγοντες που στο σύνολό τους είναι κατά της λειτουργίας των μεταλλείων.

Δυστυχώς αυτό που θα μείνει, όποια και να είναι η έκβαση της υπόθεσης, θα είναι η φοβερή δυσφήμιση της περιοχής που προκαλείται κυρίως από

τους αντιδρώντες. Γιατί και να κλείσουν τα μεταλλεία πως θα κρυφθεί στη συνέχεια το πρόβλημα των όξινων απορροών και όσων αποθέσεων έχουν μείνει, ή η επιβάρυνση των νερών από τα ενδογενή βαρειά μέταλλα, δηλαδή πως θα καλυφθούν τα περιβαλλοντικά προβλήματα που ήδη υπάρχουν;

Τυφλή σύγκρουση συμφερόντων με ακραία μέσα, απίστευτα οικολογικά και οικονομικά παραμύθια που όμως γίνονται πιστευτά από τους μακρυνούς και τους αδιάφορους και η Πολιτεία να παρακολουθεί αμήχανα ή να παρεμβαίνει αδέξια (Υπερβολές αστυνόμευσης, απόλυτες και χωρίς αιτιολόγηση δηλώσεις Σαμαρά). Και μέσα σε όλα αυτά, τα παιχνίδια των πολιτικάντηδων, προσώπων και κομμάτων, που προσπαθούν να εκμεταλευθούν την σύγκρουση για να κερδίσουν πόντους ή έστω να επιβιώσουν πολιτικά. Πολλές οι επισκέψεις στην περιοχή, ανάμεσά τους και ο κ. Καμμένος που ψάχνει κάπου να πατήσει. Πολλά και τα ψηφίσματα και οι δηλώσεις.

Ιδιαίτερα εξοργιστικές και οι τελευταίες δηλώσεις του κ. Δριβελέγκα που μας αναγκάζουν να θυμηθούμε τι προηγήθηκε.

Πάει πολύ, ο άνθρωπος που επί χρόνια απέφευγε να πάρει θέση για το ζήτημα, που απουσίαζε από όλες τις γνωμοδοτικές διαδικασίες, που σταμάτησε την διαβούλευση, που δεν είπε κουβέντα όσο ήταν υφυπουργός, που πάντοτε με πλάγια μέσα σαμποτάριζε κάθε πρωτοβουλία για την επίλυση προβλημάτων του νομού, να προτείνει να ξαναγυρίσουμε δέκα χρόνια πίσω, τώρα που φθάσαμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και με δική του σημαντική ευθύνη.

Από όλες τις ενημερωτικές εκδηλώσεις και από όλα τα Νομαρχιακά Συμβούλια που συζητιόταν το θέμα από το 2003 και μετά ήταν απών, ακριβώς για να αποφύγει να πάρει θέση.

Τον Ιανουάριο του 2011 σταμάτησε με βίαιο και πιεστικό τρόπο την διαβούλευση, ωρυόμενος απέναντι στον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη και την υπουργό Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη. Η ειδική γραμματέας του υπουργείου Μαργαρίτα Καραβασίλη που είχε έρθει στην Χαλκιδική για την διαβούλευση, επέστρεψε άπραγη στην Αθήνα, αφού ύστερα από τις πιέσεις του κ. Δριβελέγκα πήρε εντολή να σταματήσει κάθε επαφή. Καρχιμάκης και Καραβασίλη επιβεβαιώνουν ασφαλώς αυτά τα γεγονότα, ενώ η κ. Μπιρμπίλη με το ιδιότυπο “δούναι - λαβείν” που είχε με τον κ. Δριβελέγκα μάλλον δεν θα θυμάται τίποτε.

Δεν είναι δύσκολο να περιγράψουμε την σχέση “δούναι - λαβείν” μεταξύ Μπιρμπίλη και Δριβελέγκα. Η υπουργός ικανοποιούσε τις επιθυμίες του βουλευτή κυρίως για τρία ζητήματα του νομού, την ματαίωση του ΧΥΤΑ Σιθωνίας, την αποσιώπιση της υπόθεσης έκδοσης της παράνομης οικοδομικής άδειας του Πόρτο Καρράς και την καθυστέρηση της απόφασης για τα μεταλλεία. Σε ανταπόδοση ο βουλευτής αποδέχθηκε και πέρασε ως πρόεδρος της επιτροπής τα μέτρα περιορισμών στις περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ που ζημίωσαν χιλιάδες Χαλκιδικιώτες.

Τον Μάρτιο του 2011 σε σύσκεψη που έγινε μετά από δική μου επιμονή με την συμμετοχή Καρχιμάκη και Μπιρμπίλη πρότεινε και νέα αναβολή της διαβούλευσης επ' αόριστον. Η πρότασή του στηρίχθηκε και από δύο τοπικά καμματικά στελέχη που είχαν κληθεί από τον ίδιο, προφανώς για να στηρίξουν την πρόταση κωλυσιεργείας.

Από τον Ιούλιο του 2011 και για όσο διάστημα ήταν υφυπουργός δεν είπε κουβέντα για τα μεταλλεία, επιβεβαιώνοντας την πρόβλεψη ότι η συμμετοχή του στην κυβέρνηση θα διασφάλιζε την σιωπή του. Ο σημερινός ισχυρισμός του ότι εξαπατήθηκε από τον κ. Παπακωσταντίνου είναι φανερό ότι δεν στέκει. Δεν είχε κανέναν λόγο ο υπουργός να εξαπατήσει κάποιον του οποίου είχε δεδομένη την σιωπή και την ανοχή.

Η πρόταση για δημοψήφισμα χωρίς να προσδιορίζεται ούτε το ερώτημα, ούτε η περιοχή διενέργειάς του, ούτε πως θα γίνει σεβαστό το αποτέλεσμα δεν αποτελεί απλά υπεκφυγή, αποτελεί συνειδητή ανοησία και προκλητική κοροϊδία. Για να πάρει κανείς στά σοβαρά την 'πρότασή' αυτή, πρέπει να εξηγηθεί από όσους την στηρίζουν, από αφέλεια ή σκοπιμότητα, πως εννοούν το 'δημοψήφισμα':

Ποιά περιοχή θα ψηφίσει;

Τα Μαντεμοχώρια; Δηλαδή η Γαλάτιστα, ο Βάβδος, ο Καζαντζή Μαχαλάς (Στάγειρα), ο Στανός, η Βαρβάρα, η Λιαρίγκοβη (Αρναία), το Νοβοσέλο (Νεοχώρι), ο Ισβορος (Στρατονίκη), η Χωρούδα, τα Ρεβενίκια (Μεγάλη Παναγία) και η Ιερισσός; Θα ψηφίσει η Γαλάτιστα και ο Βάβδος αλλά όχι ο Πολύγυρος, η Ορμύλια και ο Αγ. Νικόλαος; Όχι βέβαια.

Ο δήμος Αριστοτέλη; Δηλαδή πιό πολύ αφορούν τα μεταλλεία τη Ουρανούπολη και την Αμμολιανή από τα Πλανά, τα Βραστά και τον Ταξιάρχη; Όχι βέβαια.

Η Χαλκιδική ολόκληρη; Οι ξενοδόχοι της Κασσάνδρας είναι πιό σχετικοί από τους ξενοδόχους της Θάσου, της Ασπροβάλτας ή της Πιερίας;

Προτείνεται τελικά πανελλαδικό δημοψήφισμα; Δεν έχει ξαναγίνει, αλλά είναι το μόνο που στέκει.

Με ποιό ερώτημα; Ναι ή όχι στον χρυσό, όχι στις Σκουριές ή πλήρες κλείσιμο των μεταλλείων;

Μα αν γίνει, λέμε τώρα, πανελλαδικό δημοψήφισμα, θα μπεί μόνο ερώτημα για την Χαλκιδική; Δεν είναι λογικό να αποφασίσουν οι Έλληνες

και για τα ορυχεία της ΔΕΗ στην Δυτική Μακεδονία, για τα υπόλοιπα μεταλλεία και ορυχεία, αλλά και για τον Πρίνο και τα μελλοντικά πετρέλαια και φυσικό αέριο;

Ποιές θα είναι οι εγγυήσεις ότι θα γίνει σεβαστό το αποτέλεσμα;

Η πολιτεία υποθέτουμε ότι θα δεσμευτεί να το σεβασθεί και η εταιρεία φυσικά θα φύγει αν το αποτέλεσμα είναι αρνητικό.

Αν το αποτέλεσμα είναι να προχωρήσει η επένδυση ποιός θα το σεβασθεί; Οι αντιτιθέμενοι που δηλώνουν ότι θα εμποδίσουν τα μεταλλεία με την ζωή τους; Ο κ. Τόσκας και ο κ. Παπαγεωργίου; Μήπως θα υπογράψουν και οι κουκουλοφόροι και θα δεσμευθουν ότι θα το σεβασθούν;

Μέχρι να δοθούν αυτές οι διευκρινίσεις η 'πρόταση' για δημοψήφισμα θα είναι φούσκα,υπεκφυγή, κοροϊδία και υποκρισία. Και μέχρι να απεμπλακεί ο κόσμος, με σωστή και πλήρη ενημέρωση, από τα συμφέροντα που τον σπρώχνουν στην σύγκρουση, θα συνεχίσουν να λειτουργούν 'ντοπαριστικά' τα οικολογικά και οικονομικά παραμύθια.

Πολύγυρος 21/03/2013                                           Αργύρης Λαφαζάνης