Ευρωζώνη αγάπη μου...

To Στίγμα: Ευρωεναλλακτικές ;

Του Γιώργου Κράλογλου
Η Κύπρος εάν ξεπεράσει την αλαζονεία της και τον αριστερισμό που δεν ταιριάζει με τα οικονομικά μοντέλα που επιλέγει έχει τα κότσια να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. Η Ελλάδα έχει τόσο βαθύ πολιτικό πρόβλημα στην οικονομία που κανένα κόμμα εξουσίας όχι μόνο δεν μπορεί αλλά και δεν ξέρει να σηκώσει τέτοιο βάρος.
Στην Κύπρο το κλίμα και οι αιτίες της κατάρρευσης της οικονομίας της ξεκαθάρισαν μέσα σε μία εβδομάδα.
Αλαζονεία Τραπεζιτών και πολιτικών, σοσιαλιστικοί πειραματισμοί τύπου Ανδρέα Παπανδρέου, αριστερίστικος νεοπλουτισμός, καζίνο χρήματος, και κουτοπονηριά προς τους «κουτόφραγκους».
Το πράγμα όμως μαζεύεται καθώς οι Κύπριοι ως καταφερτζήδες έχουν αποδείξει πολλές φορές ότι... μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνουν και ξανά προς την δόξα τραβούν.
Να είστε όμως βέβαιοι ότι δεν θα φύγουν από το ευρώ γιατί δεν θέλουν. Και μάλιστα θα πάρουν και «εκδίκηση» το πολύ σε πέντε χρόνια.
Αλλά αν το θελήσουν να φύγουν ξέρουν και πως θα το πράξουν και τι θα κάνουν για να φέρουνε βόλτα την οικονομία με την Λίρα.

ΑΝΑΛΥΣΗ: Στρατηγική αποτροπής της περιθωριοποίησης, όχι αμηχανία

Το Στίγμα: Η ώρα των δράσεων ;

Η ελλαδική κυβέρνηση εξακολουθεί να επιλέγει την προσφιλή μέθοδο των «χαμηλών τόνων» σε μια συγκυρία όπου όλοι οι γεωπολιτικού δρώντες στην περιοχή έχουν «ξεσπαθώσει» και προβαίνουν σε τακτικούς ελιγμούς και στρατηγικές κινήσεις στη «σκακιέρα» της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, με στόχο να πλασαριστούν για το επόμενο «μεγάλο παιχνίδι», αυτό της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων, που απειλεί πλέον τον Ελληνισμό να εξελιχθεί σε εφιάλτη, εξαιτίας της τραγικής ανεπάρκειας των πολιτικών της ηγεσιών.

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Την ίδια στιγμή, ο χώρος των μέσων ενημέρωσης στην Ελλάδα, συμπεριφερόμενος αυτιστικά, με έναν πρωτοφανούς γελοιότητας τρόπο, έχει διχαστεί, παίρνοντας το μέρος του ενός ή του άλλου, αδυνατώντας να απορροφήσει τα διδάγματα από τις πρόσφατες εμπειρίες, με κορυφαίο το ότι η κάθε χώρα συμπεριφέρεται με γνώμονα αυτό που θεωρεί ως το εθνικό της συμφέρον και όχι με συναισθηματικούς όρους.

Τη σύγχυση στην Ελλάδα λόγω της αποδόμησης των βολικών στερεοτύπων του καθενός, έχουν δημιουργήσει εξελίξεις σε δύο μέτωπα οι οποίες κάθε άλλο παρά αναπάντεχες θα έπρεπε να θεωρηθούν:

Η πρώτη είναι η στάση της Ρωσίας στο ζήτημα της Κύπρου, όπου η Μόσχα δεν έσπευσε όπως πίστευαν πολλοί να «αγοράσει» την Κύπρο και να εκτοπίσει τους υπόλοιπους. Όπως έχουμε εξηγήσει, τέτοια προσδοκία απλώς ήταν εξ αρχής απόλυτα ουτοπική για σειρά λόγων.

Οι ομοιότητες στις πολιτικές Χριστόφια – Καραμανλή

To Στίγμα: χωρίς σχόλια

Του Γιώργου Κράλογλου
Εάν ο κ. Δ. Χριστόφιας εξηγούσε, το 2011, τι πραγματικά τον έκανε να κλαίει μετά τις κουβέντες του με την τρόικα και εάν ο κ. Κ. Καραμανλής μας έλεγε με ευθύτητα το 2009 γιατί ψέλλιζε συνθήματα συρρίκνωσης του κράτους η Ελλάδα και η Κύπρος δεν θα έφθαναν μέχρι και στην έξοδο τους από το ευρώ. Βεβαίως ούτε η Ελλάδα πρόκειται να βγει από το ευρώ ούτε και η Κύπρος παρά τους γνωστούς και αναμενόμενους αριστερούς παληκαρισμούς που είναι φυσική συνέπεια της κρίσης και τίποτε περισσότερο. Οι παληκαρισμοί θα κοπάσουν όπως και στην Ελλάδα και η Κύπρος θα συνεχίσει το κουπί... μέσα στην ευρωζώνη.
Αλλά ακόμη και αυτό δεν απαλλάσσει πολιτικά τους κ.κ. Καραμανλή και Χριστόφια που αντί να θυσιάσουν το πολιτικό τους μέλλον και την πολιτική υστεροφημία τους λέγοντας όλη την αλήθεια στους λαούς τους (την κατάλληλη στιγμή) άφησαν ο μεν κ. Δ. Χριστόφιας να σέρνεται η απειλή των δανειστών, που ο ίδιος κάλεσε στην Κύπρο όταν το κράτος δεν μπορούσε να πληρώσει τον διογκωμένο κρατικό τομέα. Ο δε κ. Κ. Καραμανλής να περάσει στον κ. Γ. Παπανδρέου η «καυτή πατάτα» της οικονομικής μας κατάρρευσης που του είχε ήδη φέρει ο επικεφαλής του οικονομικού του επιτελείου κ. Ι. Παπαθανασίου από τις Βρυξέλλες (τα πεντάλεπτα που τον δεχόντουσαν οι αρμόδιοι αξιωματούχοι) οδηγώντας τον τόπο σε εκλογές χωρίς να εξηγεί την πραγματική αιτία.

Οι Νότιοι της Γερμανικής Ευρώπης

To Στίγμα: Η αρχή του τέλους για τους  ... δημαγωγούς ;

Του Γιώργου Κράλογλου
Η αυτολογοκρισία μίας κορυφαίας εφημερίδας της Ισπανίας με την απόσυρση άρθρου υβριστικού στην Μέρκελ είναι  μεν  αντιδεοντολογική αλλά  περνάει  ένα μήνυμα. Οι Νότιοι πρέπει να περιφρουρήσουν αξίες και εθνική κυριαρχία μόνο με σοβαρότητα. Τα καραγκιοζιλίκια της Ιταλίας και οι ελληνοκυπριακοί  πολιτικοί αλαλαγμοί «Ζήτω το όχι» μαζί με κομματικές κουτοπονηριές δεν προσφέρουν τίποτε.

Και η επιστροφή στην σοβαρότητα πρέπει να ξεκινήσει εδώ και τώρα. Γιατί η προοπτική μεγάλων μεταβολών στην Ευρώπη φάνηκε  και από τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών στις Βρυξέλλες αφού έγινε περισσότερο από σαφές  ότι η οικονομική κρίση στην ευρωζώνη με τις προεκτάσεις της στην συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δύσκολο να λυθεί από τους σημερινούς πολιτικούς. Αλλά είναι αδύνατον να μην λυθεί από την πολιτική. Η ευρωζώνη είναι σε μονόδρομο που οδηγεί σε πολιτικές και μόνο πολιτικές αποφάσεις  για την  ενοποίηση. Και οι μόνοι που δουλεύουν ήδη με τρόπο ώστε να ευνοηθούν από τις αποφάσεις αυτές είναι οι Γερμανοί με τις αμετακίνητες βλέψεις κυριαρχίας έχοντας στο πλευρό τους γνωστούς δορυφόρους γείτονες τους και τους Σκανδιναβούς που θα επιδιώξουν να παίξουν άλλο ρόλο στην πολιτικά  Ενωμένη Ευρώπη.

Την χάνουμε την Κύπρο Αλέξη; Τι μέλλει γενέσθαι με τις καταθέσεις...

To Στίγμα: Το νησί των .... δημαγωγών ;

 Του Κώστα Στούπα

Οι εξελίξεις στην Κύπρο αποτελούν ένα καλό μάθημα αλλά και μια απάντηση για όσα συνέβησαν, θα συνέβαιναν και ενδεχομένως θα συμβούν στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η απόφαση του Eurogroup την εβδομάδα που πέρασε ήταν επικίνδυνη καθώς το «κούρεμα» των καταθέσεων θα μπορούσε να αποτελέσει αλυσιδωτή πυρηνική έκρηξη στην Κύπρο, την  Ελλάδα, το Νότο της Ευρωζώνης, ολόκληρη την Ευρωζώνη και το σύνολο της  παγκόσμιας οικονομίας. Η απάντηση της Κυπριακής Βουλή όμως ήταν ακόμη χειρότερη, γιατί οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών για αρκετές μέρες και πολλαπλασίασε τις πιέσεις για φυγή των καταθέσεων. Τα επόμενο λάθος βήμα των Κυπριακών αρχών είναι να επιβάλουν περιορισμούς στις αναλήψεις χρημάτων και στις μεταφορές του στο εξωτερικό. Το μόνο που θα επιτύχει ένα τέτοιο μέτρο είναι να καθυστερήσει  για λίγο καιρό τη μαζική έξοδο καταθέσεων αλλά και να την διευρύνει περαιτέρω. Αν συνεχίσουν έτσι στο τέλος ούτε οι παππούδες δεν θα αφήνουν το υπόλοιπο της σύνταξης στις τράπεζες. Η καλύτερη λύση είναι να προσπαθήσουν να εμπεδώσουν ξανά την εμπιστοσύνη και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με το να πείσουν την ΕΚΤ να εγγυηθεί την ασφάλεια των καταθέσεων.  Για να συμβεί αυτό όμως θα πρέπει να τηρήσουν αυστηρά τις οδηγίες της  όπως και αυτές της τρόικας. Τα γεγονότα στην Κύπρο αποτελούν μικρογραφία όσων θα συνέβαιναν στην Ελλάδα αν σε κάποια από τις κρίσιμες ψηφοφορίες για το μνημόνιο αυτό δεν θα είχε ψηφιστεί.

ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ : Η σύγκρουση συμφερόντων, η υποκρισία της διαβούλευσης και η φούσκα του 'δημοψηφίσματος'.

To Στίγμα: Λόγια .... σταράτα

Καθαρή ,πεντακάθαρη σύγκρουση συμφερόντων είναι η περίπτωση της διαμάχης για τα μεταλλεία της Βόρειας Χαλκιδικής.

Αν βγάλουμε απ' έξω την εταιρεία - που φυσικά προωθεί τα δικά της συμφέροντα - και την Πολιτεία που επιβεβαιώνει και σε αυτή την περίπτωση την ανικανότητά της και δικαιώνει τους πολίτες που δεν την εμπιστεύονται, θα φθάσουμε στην πραγματική σύγκρουση μέσα στην κοινωνία.

Καθαρή σύγκρουση συμφερόντων. Από την μία οι άνεργοι και αυτοί που φοβούνται ότι θα μείνουν άνεργοι, από την άλλη οι σχετικά 'τακτοποιημένοι' που προσδοκούν σε... κάτι καλύτερο για τους ίδιους. Από την μία τα φτωχά ορεινά χωριά που δεν έχουν σχεδόν κανένα άλλο εισόδημα πέρα από τα μεταλλεία, από την άλλη τα παραλιακά χωριά που έχουν άλλα εισοδήματα κυρίως από τον τουρισμό και θέλουν περισσότερα. Οι πρώτοι επαναπαύθηκαν στην 'νομιμότητα' και στις επιλογές της Πολιτείας, οι δεύτεροι αναθάρρησαν με την εντύπωση ότι μοναδικός υποστηρικτής της επένδυσης απέμεινε ο Δήμαρχος και η παράταξή του, που θέλοντας να μονοπωλήσουν την υπόθεση των μεταλλείων περιχαρακώθηκαν και απομονώθηκαν. Έτσι φθάσαμε σε αμφισβήτηση της κυρίαρχης άποψης και σε όξυνση της σύγκρουσης. Και επειδή σε αυτή την σύγκρουση συμφερόντων δε υπάρχει συμβιβασμός, ο καθένας μας αποφασίζει με ποιούς είναι.

Γιατί δεν θα φύγουν καταθέσεις από την Κύπρο

Το Στίγμα: Η ώρα των .... εναλλακτικών

Του Γιώργου Καισάριου
Όσον αφορά τις διάφορες θεωρίες που αναφέρουν ότι έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στο σύστημα και ότι θα φύγουν όλα τα λεφτά από τον νότο και θα πάνε στον βορά αν κουρευτούν οι κυπριακές καταθέσεις, η εκτίμησή μου είναι ότι δεν θα γίνει απολύτως τίποτα.
Κατ’ αρχάς ακόμα και αν υποθέσουμε ότι κουρευτούν αδιακρίτως όλες οι καταθέσεις στην Κύπρο σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο (που μάλλον δεν θα γίνει τελικά), θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μιλάμε για απώλεια τόκων 18 μηνών και τίποτα παραπάνω. Οι τράπεζες στην Κύπρο πληρώνουν τόκο πολλαπλάσιο από ό,τι οι ελληνικές τράπεζες. Και τον πληρώνουν για να καλύψουν το έλλειμμα που είχαν και για κανέναν άλλον λόγο. Μακάρι όπως είπα και χτες να είχε γίνει το ίδιο και εδώ και να είχαμε γλιτώσει τα χαράτσια, τους έκτακτους φόρους και ένα σωρό άλλα. Το κόστος σε εμάς είναι πολλαπλάσιο από αυτό που έχουν κληθεί να πληρώσουν στην Κύπρο.
Όσοι ανησυχούν ότι θα σηκώσουν οι Ρώσοι τις καταθέσεις που έχουν στην Κύπρο, να μην ανησυχούν διότι οι Ρώσοι δεν θα τις πάρουν, ό,τι και να λέει ο Πούτιν. Ο κυριότερος λόγος που οι Ρώσοι έχουν τις καταθέσεις τους στην Κύπρο είναι ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στην ίδια την μητέρα Ρωσία (και πολύ καλά κάνουν). Διότι οι παλιότεροι δεν ξεχνούν τι ζημιές είχαν υποστεί οι καταθέτες (κυρίως ξένοι) στην Ρωσία το 1998. Και για όποιον θυμάται εκείνη την περίοδο, σε πολλές τράπεζες στην Ρωσία χάθηκε το 100% των καταθέσεων, κυρίως των ξένων.

Ελλάδα vs. Τρόικα: Είναι εφικτό ένα… «άντε γεια»;

Το Στίγμα: Εμείς τί κάνουμε ;

Η απόφαση της Κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων που απέρριψε τον ιταμό εκβιασμό των «εταίρων» της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απέδειξε για άλλη μία φορά ότι ο κυπριακός ελληνισμός παρά τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες και τους αρνητικούς συσχετισμούς, γνωρίζει πότε πρέπει να πει όχι, ενώ έχει και το ψυχικό σθένος να το εκφράσει.

Η «μπάλα» πλέον βρίσκεται στο ελλαδικό «γήπεδο» με την Αθήνα που ακολούθησε μέχρι σήμερα μια εντελώς διαφορετική στρατηγική, η οποία τελικά ερμηνεύθηκε ως αδυναμία και οδήγησε σε συνεχείς και αυξανόμενες πιέσεις, με τους δανειστές να επιδεικνύουν απίστευτη κυνικότητα στην επιβολή των μέτρων του «οικονομικού πειράματος».

Η κυπριακή αντίδραση και οι εξελίξεις που δρομολογούνται δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα στρατηγικής για την ελλαδική κυβέρνηση, καθώς η πίεση είναι απλώς θέμα ημερών να μεγιστοποιηθεί. Το ερώτημα – διαπίστωση που ήδη τίθεται από την αντιπολίτευση, ότι οι Κύπριοι τόλμησαν και πλέον απειλούν τη Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε με την πρώτη τους ενδοευρωπαϊκή στρατηγική ήττα, τη στιγμή που η Αθήνα ανέχεται να πεινάει ο κόσμος στους δρόμους, σε συνθήκες που για τους σφοδρότερα πληττόμενους αποτελούν μια νέα εκδοχή κατοχής…

Πως να προστατέψετε τα χρήματά σας σε δύσκολους καιρούς...

Το Στίγμα:  Των φρονίμων τα παιδιά ....

 Του Κώστα Στούπα

Η χθεσινή πρώτη μέρα μετά το “κούρεμα” των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες κύλησε ομαλά. Απώλειες 1-2% δεν συνιστούν πανικό. Παρ’ όλα αυτά η απόφαση του Eurogroup της περασμένης εβδομάδας κατέδειξε πως ανά πάσα στιγμή θα μπορούσαν να προκύψουν εξελίξεις οι οποίες θα ανατρέψουν το σκηνικό. Στην οικονομία οι συνέπειες δεν είναι μονοδιάστατες και συνήθως δεν περιορίζονται σε όσα φαίνονται και μπορούν να προβλεφθούν εκ πρώτης όψεως. Ενίοτε οι παράπλευρες απώλειες αναδεικνύονται σε καθοριστικές και πυροδοτούν αλυσιδωτές «εκρήξεις».
Τα «κυπριακά» του 2013 ξεκίνησαν σαν παρενέργειες της ελληνικής χρεοκοπίας του 2010. Το 2013 οι ρόλοι φαίνεται να έχουν αντιστραφεί.
   Tα «θύματα» της χρεοκοπίας...
Τα πρώτα θύματα της ελληνικής κρίσης χρεοκοπίας ήταν οι κάτοχοι μετοχών. Από τις 2.900 μονάδες στα τέλη του 2009 ο Γενικός Δείκτης άρχισε την κατιούσα. Αυτοί που ακολούθησαν στη συνέχεια ήταν οι κάτοχοι ομολόγων οι οποίοι «κουρεύτηκαν» με το πρώτο και δεύτερο PSI. Πιθανότατα ακολουθεί και τρίτο «κούρεμα», αυτή τη φορά του επίσημου τομέα. Όπερ, το κόστος θα το πληρώσουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι.

Γερμανικό casus belli στη Ρωσία και πλήγμα στον Ελληνισμό

Το Στίγμα: .... σε ξένο αχυρώνα.

Όσο περνούν οι ώρες και η εικόνα ξεκαθαρίζει, τόσο πιο πολύ πειθόμαστε ότι η απόφαση για το «κούρεμα» των καταθέσεων στους τραπεζικούς λογαριασμούς στην Κύπρο έχει πολιτικά κίνητρα και όχι οικονομική λογική. Επί της ουσίας όμως, αυτό συνεπάγεται ένα επίσημο «casus belli» της Γερμανίας προς τη Ρωσία, κάτι που δεν μπορεί να περάσει έτσι…

Οι αντιδράσεις στις χρηματαγορές ανά τον κόσμο είναι βίαιες καθώς σπάει ένα «ταμπού» που ίσχυε μέχρι σήμερα και τηρούσαν όλοι απαρέγκλιτα, μέχρις ότου έρχεται η Γερμανία της Μέρκελ που είναι πλέον καταφανές ότι έχει υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις της και τη γεωπολιτική της βαρύτητα και κάνει το απονενοημένο… Δεν μιλήσαμε τυχαία στη βασική μας παρέμβαση στο θέμα μέχρι τώρα, για «νταβατζήδες του γεωπολιτικού τίποτα»…

Πρόκειται για μια κίνηση που θα έχει συνέπειες και δυστυχώς όχι μόνο για τους υπερφίαλους Γερμανούς, αλλά και για τον Ελληνισμό στην Ελλάδα και την Κύπρο, αφού η εμπλοκή των σχέσεων Γερμανίας και Ρωσίας είναι πολύ ευρύτερη, ενώ η πρωινή σύσκεψη κορυφής στο Κρεμλίνο αντικατοπτρίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης για όσους θέλουν να τη δουν: Η Ρωσία, ξεκάθαρα πλέον, αντιμετωπίζει τη γερμανική (με το πρόσχημα της Ευρώπης και του Eurogroup) απόφαση, ως «μη φιλική ενέργεια».

Καλές Απόκριες

To Στίγμα: Πάλι μαζί από την Τρίτη

Κι η Αθηνά να είχε κατέβει στη γη θα απαιτούσε διάλογο!

Του Θανάση Μαυρίδη

To Στίγμα: Η παιδεία θέλει ..... πλάνο και όραμα.

Το σχέδιο Αθηνά είναι ένα ακόμη εγχείρημα με στόχο την ορθολογική λειτουργία των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Αφού κτίσαμε Πανεπιστημιακά τμήματα σε κάθε ραχούλα, τώρα προσπαθούμε να αλλάξουμε και πάλι τα πάντα. Το κίνητρο είναι αγαθό. Αλίμονο. Ο δρόμος για την Κόλαση είναι πάντα στρωμένος με καλές προθέσεις. Δεν μπορεί να υπάρχουν τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ απλωμένα σε όλα τη χώρα και με μοναδικό γνώμονα την ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας της Περιφέρειας. Αν φτιάχνουμε Πανεπιστήμια για να νοικιάζει η κυρία Κούλα το δυάρι της και να πουλάει ο Μήτσος σουβλάκι με γύρο στους φοιτητές, τότε να τα κλείσουμε όλα. Αυτή είναι η μία αλήθεια. Η άλλη αλήθεια είναι ότι για μία ακόμη φορά αποφασίζονται μεγάλες και σημαντικές αλλαγές στην Παιδεία, δίχως να έχει προηγηθεί διάλογος. Διάλογος με τους φοιτητές, με τους καθηγητές, με τους κοινωνικούς φορείς και τις παραγωγικές δυνάμεις. Ας πούμε για το τι Οικονομία θέλουμε να οικοδομήσουμε και ποιες μπορεί να είναι οι σχολές που χρειαζόμαστε. Είναι ανόητο, για παράδειγμα, να δημιουργείς εκατοντάδες στελέχη κάθε χρόνο για την διαφημιστική αγορά, όταν η αγορά αυτή δεν μπορούσε να απορροφήσει τους αποφοίτους ούτε στις καλές ημέρες.

Τα "σημαντικά" πράγματα του ασήμαντου κράτους μας

To Στίγμα:  χωρίς σχόλια

Του Γιώργου Κράλογλου
Υπάρχει έστω και ένας πολίτης σε τούτο τον τόπο που να απελπίζεται... όταν μεταφέρονται υπηρεσίες και Γραμματείες από το ένα υπουργείο στο άλλο αφού έχει συνειδητοποιήσει πως τα πάντα στο ελληνικό κράτος κρύβουν σκοπιμότητες και γίνονται με γνώμονα την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων; Απολύτως κανείς εκτός από τις συντεχνίες των κρατικών υπαλλήλων. Είχε κανείς μας αγωνία, εκτός από τις συντεχνίες καθηγητάδων και υπαλλήλων, επειδή η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας είχε φύγει από το υπουργείο Ανάπτυξης και είχε ενταχθεί στο υπουργείο Παιδείας; Ένοιωσε κανείς ανατριχίλα όταν πριν δύο χρόνια βγήκε Προεδρικό Διάταγμα για την επιστροφή της Γραμματείας στο υπουργείο Ανάπτυξης αλλά δεν εφαρμόσθηκε γιατί αντιδρούσε κατεστημένο επιστημόνων και υπαλλήλων ενώ άλλοι, αντίθετοι επιστήμονες και υπάλληλοι, χαλάνε τον  κόσμο για την επιστροφή του;
Πιστεύω κανείς.
Γνωρίζει κανείς τι ακριβώς κάνει το υπουργείο Πολιτισμού σήμερα και γιατί δεν πρέπει να μεταφερθούν υπηρεσίες του στο υπουργείο Παιδείας; Ενδιαφέρεται κανείς να μάθει γιατί θέλουν να καταργήσουν την γενική Γραμματεία Βιομηχανίας του υπουργείου Ανάπτυξης και να δημιουργήσουν μια άλλη γενική Γραμματεία;

Το αμάρτημα του Αλέξη...

Του Κώστα Στούπα

Το Στίγμα: Δάσκαλε που δίδασκες .....

Σε αρκετούς  προκαλεί εντύπωση πως πολλοί  κράχτες εναντίον της φοροδιαφυγής ή εναντίον του μνημονίου είναι  διακεκριμένοι φοροφυγάδες  ή έχουν κάμποσα εκατομμύρια στο εξωτερικό. Είναι μάλιστα χαρακτηριστική η ευκολία με την οποία μερικά από τα πλέον «λερωμένα» εξαπτέρυγα της κλεπτοκρατίας που χρεοκόπησε τη χώρα (των Άκηδων και συναφών πολιτικών και οικονομικών απατεώνων) έχουν συμπλεύσει και το ρεύμα και ηγούνται θεωρητικώς και λεκτικώς της κάθαρσης. Στο χώρο του τύπου μάλιστα αυτό τείνει να λάβει διαστάσεις πλημμύρας.

Οι συνήθειες των ανθρώπων
Όλοι οι άνθρωποι προσπαθούν να πληρώσουν λιγότερους φόρους, όπως όλοι οι άνθρωποι από κάθε συναλλαγή προσπαθούν να βγάλουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος.
Όλοι επίσης  γνωρίζουμε  πώς αν κανένας δεν πληρώνει φόρους, τότε το κράτος δεν έχει τους απαραίτητους πόρους να λειτουργήσει και χωρίς την παρουσία του διαλύεται η κοινωνία και φυσικά η αγορά από τη συμμετοχή στην οποία κερδίζουμε τα προς το ζειν και το ευ ζειν. Η αγορά για να λειτουργεί απαιτεί κανόνες συναλλαγής, απαιτεί την ύπαρξη δικαιοσύνης για να επιλύονται οι διαφορές μεταξύ ιδιωτών ή κράτους και ιδιωτών, απαιτεί αστυνομία που επιβάλει τους νόμους, παιδεία, υγεία δρόμους...  Προκειμένου να μπορεί να κερδίζει κάποιος, είτε σαν εργαζόμενος είτε σαν επιχειρηματίας χρειάζεται να συνεισφέρει στο να υπάρχει κράτος, δικαιοσύνη, παιδεία, υγεία κλπ.

"Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Α.Μητρόπουλος δεν πλήρωσε φόρο για το 1 εκατ. δολάρια, το ΣΔΟΕ τον ψάχνει"

To Στίγμα: Το παιδί του .... λαού.

"Τα Νέα" επιμένουν στη σημερινή τους έκδοση ότι ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Μητρόπουλος δεν πλήρωσε το 1999 φόρο 45% για την αμοιβή 1 εκατ. δολαρίων που έλαβε ως δικηγόρος και εύχεται στον βουλευτή «καλά ξεμπερδέματα» με τον ΣΔΟΕ.

 Γράφει το δημοσίευμα:

   Διάβασα και εγώ τη διάψευση (ο Θεός να την κάνει διάψευση, δηλαδή) του καλού πελάτη της στήλης Αλέξη «είμαι το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ» Μητρόπουλου, παρότι είμαι και λίγο θυμωμένος μαζί του: δεν μου την έστειλε, αν και εγώ, ως όφειλα, από τις 3 Μαρτίου τον ψάχνω απεγνωσμένα, θα έλεγα, για να μιλήσω μαζί του επί του θέματος. Γράφει λοιπόν στην ανακοίνωσή του ο καλός μου πελάτης αναφορικά με το χθεσινό δημοσίευμα της στήλης για την... παράλειψή του να εκδώσει αποδείξεις για την αμοιβή που εισέπραξε από τους κληρονόμους εκλιπόντος εφοπλιστή στις ΗΠΑ: «Ψευδώς αναφέρεται ότι δεν έχω δηλώσει αμοιβή από υπόθεση που είχε χειριστεί το δικηγορικό μου γραφείο πριν από 14 χρόνια (1999). Αντί άλλης διάψευσης, καταθέτω στην ελληνική κοινή γνώμη τα παρακάτω έγγραφα»... Και παραθέτει 13 έγγραφα στη σειρά, αλλά – φευ! – κανένα που να μοιάζει έστω (είμαι επιεικής στο να είναι κιόλας!) με απόδειξη. Δεκατρία έγγραφα, επαναλαμβάνω, αλλά ούτε μία απόδειξη! Φυσικά δεν τον εγκαλώ ως προς αυτό – είναι άλλοι αρμόδιοι να το πράξουν, και το πράττουν ήδη. Θα αναφέρω μόνο δύο μικρές λεπτομέρειες διότι φαίνεται ότι κάπου τα έχει μπερδέψει τα πράγματα (ή προσπαθεί να τα μπερδέψει, θα σας γελάσω): ή το έμβασμα που δημοσιοποιεί αφορά είσοδο στη χώρα 750.000 δολαρίων. Τα χρήματα αυτά φορολογήθηκαν με 3%, γιατί εισήχθησαν το 2005 με βάση έναν νόμο του Αλογοσκούφη,τον 3259/2004. Το αποδεικτικό της εισαγωγής και ο φόρος που πληρώθηκε ΔΕΝ είναι απόδειξη παροχής υπηρεσιών! Αν ήταν απόδειξη, θα είχαν φορολογηθεί με συντελεστή 45%, αγαπημένε μου Αλέξη...
 

Αποκλείεται να σωθούμε

To Στίγμα: «Ο λαός επιθυμεί να εξαπατηθεί... ας τον εξαπατήσουμε.»

Του Γιώργου Κράλογλου
Πως να σωθεί μια χώρα όπου στην Βουλή ξεχωρίζουν ανεπάγγελτοι με πρώτο επάγγελμα αυτό του βουλευτή και τους ακολουθούν προστάτες αναρχικών και υμνητές χιτλερικών. Σε υπουργεία και Δήμο κάθονταν και κοινοί κλέφτες. Στα σχολεία «διδάσκουν» παιδεραστές. Στα Πανεπιστήμια κατασκευάζονται μολότοφ. Και οι καταχραστές του δημοσίου χρήματος αποκαλούνται απλώς επίορκοι;
Γιατί όπως πάρα πολύ σωστά μου υπενθυμίζει, μεταξύ άλλων, ο πάντα εύστοχος σχολιαστής που βγάζει τίτλους: Όλοι οι κυβερνώντες ακολούθησαν τον κανόνα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων «Vulgus vult decipi, ergo decipiatur» «Ο λαός επιθυμεί να εξαπατηθεί... ας τον εξαπατήσουμε.».
Μπορεί λοιπόν να σώσει την χώρα η σημερινή κυβέρνηση μόνο και μόνο επειδή ο πρωθυπουργός της τα έχει βρει με τους σοσιαλιστές και τους αριστερούς που τον στηρίζουν και εξασφαλίζει τις δόσεις του δανείου; Φτάνει αυτό; Φτάνει δηλαδή η λογιστική αποφυγή της πτώχευσης και η παραμονή στο ευρώ για να πούμε ότι σωθήκαμε;
Μπορεί ίσως να σώσει την χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ εάν έλθει στην κυβέρνηση με αξιωματική αντιπολίτευση την Χρυσή Αυγή μόνο επειδή κατάφερε να στριμώξει το ΚΚΕ και να οδηγήσει σε ημερομηνία λήξεως τους Ανεξάρτητους Έλληνες; Μα ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται να επαναφέρει την οικονομία και την κοινωνία στο 1980 συμπεριλαμβανομένων και των κρατικών υπαλλήλων και των αμοιβών.

Χωρίς απολύσεις στο δημόσιο δεν ξεκινά η επανάσταση...

Του Κώστα Στούπα

Το Στίγμα: Το σύστημα ... καλά κρατεί.

Τρία χρόνια μετά τη χρεοκοπία και δεν έχει καταφέρει να απολύσει ούτε έναν επίορκο δημόσιο υπάλληλο. Δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα φοροεισπρακτικό μηχανισμό που να λειτουργεί στοιχειωδώς προκειμένου να πατάξει την φοροδιαφυγή. Αυτό συμβαίνει γιατί άπαντα τα κόμματα είναι όμηροι της πελατοκρατίας που έχουν επιβάλλει σαν κυρίαρχο πολιτικό μοντέλο. Δεν έχουν καταφέρει να απολύσουν ούτε έναν επίορκο (δηλ. ένα λαμόγιο που χρηματίζεται και εκβιάζει πολίτες για να τους αφήσει να κάνουν τη δουλειά τους) γιατί είναι οι επίορκοι που κυβερνούν τη χώρα. Το πολιτικό σύστημα δεν είναι τίποτα παραπάνω ή παρακάτω από τη «βιτρίνα» που κρύβει την αίθουσα της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας και της πελατοκρατίας. Προβάλουν την κοινωνική αλληλεγγύη και ποντάρουν στο συναίσθημα της κοινωνίας για να μην απολύσουν ούτε ένα πελάτη τους, επίορκο ή μη.
Από το 2004 μέχρι το 2009 προσέλαβαν στο δημόσιο περίπου 300.000 άτομα με βασικό κριτήριο την προσωπική συνέντευξη που είχε αυξημένη βαρύτητα σε σχέση με τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ.

Είναι η εξόρυξη χρυσού… Τσερνόμπιλ Νο2;

Του Δημήτρη Δελεβέγκου

To Στίγμα: Τελικά τι κρύβεται πίσω από τις αντιδράσεις ;

Παρά τις οξύτατες αντιδράσεις που αντιμετωπίζει, σχεδόν, κάθε επενδυτικό εγχείρημα στη χώρα μας, με το σκεπτικό ότι η υλοποίησή του θα προκαλέσει ανεπανόρθωτες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η Ελλάδα αποτελεί μία από τις πιο υποβαθμισμένες περιβαλλοντικά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 2012 περισσότεροι από 13.000 τόνοι λαθραίας ξυλείας κατασχέθηκαν, ενώ, κάθε χρόνο, σε στάχτη μετατρέπονται μέχρι 500 χιλιάδες τόνοι δάσους. 

Η εξόρυξη χρυσού και άλλων πολύτιμων μετάλλων σε Χαλκιδική και Θράκη συγκαταλέγονται στις επενδύσεις που βρίσκονται αντιμέτωπες με σφοδρή πολεμική, τμήματος των τοπικών κοινωνιών της Βόρειας Ελλάδας. Αποτελούν «κόκκινο πανί», επειδή η εξορυκτική δραστηριότητα θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στα ύδατα, τον αέρα και το υπέδαφος, σύμφωνα με όσους αντιτίθενται με την υλοποίηση του επενδυτικού προγράμματος της Eldorado Gold Corp. στη Κασσάνδρα Χαλκιδικής και στη Θράκη.   
Θα μπορούσε, τελικά, η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χρυσού, χαλκού, ασημιού και μολύβδου, αξίας άνω των 25 δισ. ευρώ, να μετατραπεί, τηρουμένων των αναλογιών, σε Τσερνόμπιλ Νο2, όπως υποστηρίζουν όσοι αντιδρούν στις συγκεκριμένες επενδύσεις;

Εξήντα χρόνια από τον θάνατο του "Μαύρου Καβαλάρη" της πολιτικής

To Στίγμα: ..... και να μαθαίνουν οι νέοι.

Πέθανε πάμφτωχος σε ένα δυάρι πάνω σε ένα ράντζο. Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, αρνήθηκε να του φέρουν κρεβάτι λέγοντας ότι «τόσοι άνθρωποι μένουν σε παράγκες, εγώ θα έχω κρεβάτι;». Ο αδελφός του, σε μεγάλη ηλικία, χρειάστηκε να δουλέψει και πήγε στου Φιξ παγοπώλης. Τον ρώτησαν αν είχε συγγένεια με τον τρεις φορές πρωθυπουργό της Ελλάδας. Απάντησε «ναι, αλλά μην το πείτε ότι σας το είπα, γιατί θα με αναγκάσει να φύγω»… Αξίζει να θυμηθεί κανείς τον Νικόλαο Πλαστήρα φέτος που συμπληρώνονται εξήντα χρόνια από το θάνατό του και, ειδικά σήμερα, ογδόντα χρόνια από το πραξικόπημά του το 1933, ένα από τα πολλά του ελληνικού Μεσοπολέμου. Ηταν μια μορφή που μπορεί να διδάξει πολλά με κυριότερα την ανιδιοτέλεια της προσφοράς στα κοινά, αλλά και, με αφορμή εκείνο το κίνημα, το πώς οι ακραίες πολιτικές συνθήκες μπορούν να οδηγήσουν ακόμα κι έναν τόσο μεγάλο πατριώτη, που είχε προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στην πατρίδα, να κάνει και μεγάλα λάθη.

Ο Πλαστήρας ήταν από τους μεγαλύτερους ήρωες αξιωματικούς των Βαλκανικών Πολέμων, της εμπλοκής της Ελλάδας στον Πρώτο Παγκόσμιο, της Μικρασιατικής Εκστρατείας – έγινε θρύλος ως "Μαύρος Καβαλάρης" όλων αυτών των αγώνων.

Αλέξη, αξίζει η Ελλάδα να γίνει Βενεζουέλα;

Toυ Κώστα Στούπα

Το Στίγμα: Ποια Ελλάδα ονειρευόμαστε ;

Ο Χούγκο Τσάβες ήταν ένας δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος και ως εκ τούτου δεν μπορεί να θεωρηθεί δικτάτορας, παρά το γεγονός πως επεδίωξε παλαιότερα μέσω δημοψηφίσματος ανεπιτυχώς να εκλεγεί ισόβιος πρόεδρος. Κυβέρνησε τη Βενεζουέλα για 14 χρόνια, κερδίζοντας αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις. Αυτό αποδεικνύει πόσο δημοφιλής ήταν και παρέμεινε. Σε γενικές γραμμές πολιτεύτηκε στην γραμμή της λατινοαμερικάνικης αριστεράς, που σημαίνει ιδιαίτερα αυξημένη δόση λαϊκισμού και πομπώδους αριστερής ρητορικής, η συνήθης δόση διαφθοράς για χώρα της περιοχής. Κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Τσάβες το εισόδημα των κατοίκων της χώρας αυξήθηκε. Η βελτίωση αυτή όμως δεν οφείλεται  τόσο στην αριστερή διακυβέρνηση με εθνικοποιήσεις επιχειρήσεων όσο σε εξωγενείς παράγοντες, όπως ήταν η αύξηση της τιμής του πετρελαίου που αποτελεί και το βασικό προϊόν που παράγει και εξάγει η χώρα.  Αν η παραγωγή πετρελαίου δεν είχε εθνικοποιηθεί στη χώρα κατά την περίοδο Τσάβες θα είχαν εισρεύσει περισσότερα χρήματα.

Το ιστορικό

Ο Τσάβες ήρθε στην εξουσία το 1999 και αυτό δεν είναι τυχαίο καθώς είναι η χρονιά που η τιμή του πετρελαίου είχε πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο  πολλών δεκαετιών, κοντά στα 10 δολάρια.

Τζήμερος: «Ισοβίτης Παυλόπουλος» νέο «προκλητικό» άρθρο…

To Στίγμα: Τα συμπεράσματα ... δικά σας

Στον Προκόπη Παυλόπουλο επιτίθεται με άρθρο του στην «Athens Voice» ο Θάνος Τζήμερος, τον οποίο κατηγορεί για προώθηση του κομματικού πελατειακού κράτους και χρέωση του δημοσίου με πολλά δισεκατομμύρια, ενώ τονίζει πως ο επόμενος ισοβίτης πρέπει να λέγεται Παυλόπουλος:

«Αν η υπεξαίρεση 17 εκατομμυρίων σε βάζει μέσα ισόβια, ποια πρέπει να είναι η τιμωρία για υπεξαίρεση 1,2 δις ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ;

Ο υπεξαιρέτης, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι το κομματικό πελατειακό σύστημα. Κι αυτός που ανέλαβε τη βρόμικη δουλειά λέγεται Προκόπης Παυλόπουλος. Για τους φίλους, Πάκης.

Η κομπίνα είναι γνωστή. Για να παρακάμψουν το ΑΣΕΠ, οι κομματικοί μηχανισμοί είχαν εφεύρει τη μέθοδο των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου. Πήγαινε ο «πελάτης» στο γραφείο του βουλευτή, του δημάρχου, του υπουργού κ.λπ. και αυτός τον έστελνε σε ένα από τα δεκάδες χιλιάδες νομικά πρόσωπα που «εποπτεύει» το Δημόσιο. Συνήθως του έδινε κι ένα σημείωμα: «με σύσταση της κας Τάδε» – όπου κα Τάδε ήταν η ιδιαιτέρα του κομματάρχη. Άλλες φορές το φρόντιζε περισσότερο το παιδί, όπως αποκαλύπτουν τα σημειώματα που βρήκε ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λεάνδρος Ρακιντζής στις αθρόες παράνομες προσλήψεις του ΜΕΤΡΟ:

Ξανά η Ελλάδα στους Έλληνες ξανά ο λαός στην εξουσία...

To Στίγμα: Τι σοσιαλισμό ... θέλουμε ;

Του Γιώργου Κράλογλου
Είναι υποχρέωση και κυρίως ιστορική πολιτική ευθύνη για το σημερινό ΠΑΣΟΚ να δεχθούν ότι κουβαλάνε την βαρύτατη κληρονομιά της ιδεολογικής εκμετάλλευσης όσων πίστεψαν τον ανύπαρκτο σοσιαλισμό του Ανδρέα Παπανδρέου και τα ανύπαρκτα λεφτά της καταστροφικής διακυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Αν δεν το κάνουν ας μην μιλάνε για αναγέννηση.Γιατί ο Έλληνας ψηφοφόρος έδωσε μεν την απάντησή του στο ΠΑΣΟΚ με το 5%, αλλά η νοοτροπία των κλαδικών και του πασοκισμού που υπονόμευσε θεσμούς, αλλοίωσε αρχές και διέλυσε την δομή του κράτους στο όνομα της «Αλλαγής» σαπίζοντας μια ώρα αρχύτερα το σύστημα έχει εισχωρήσει πολύ βαθιά. Τα λέω αυτά γιατί γνωρίζω, δυστυχώς, ότι κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ νομίζουν ότι το «πάρτι» μπορεί να επαναληφθεί. Αυτά που πληρώνουμε σήμερα με την μαφία και τον υπόκοσμο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι οι συνέπειες της σχεδιασμένης κομπίνας και διαπλοκής κάτω από το «σοσιαλιστικό» σύνθημα ο «λαός στην εξουσία».Το σύνθημα που έριξαν τότε που σκόρπισαν τα λεφτά των περιφερειακών Ταμείων της ΕΟΚ οι Κοινοτάρχες (τότε) και Δημάρχοι για να ταΐσουν αφισοκολλητές, κλακαδόρους, κλαδικούς και να στήσουν «βιομηχανίες» μελετών και έργων στην περιφέρεια δίδοντας το μήνυμα «τρώτε λεφτά και ψηφίζετε ΠΑΣΟΚ».

Το στρατηγικό δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα

Το Στίγμα: Αντίδραση ή εξουσία ;

Το άρθρο του διαπρεπούς αναλυτή στο «real.gr» αποτελεί μια πιο συστηματική και αναλυτική καταγραφή, μιας παρατήρησης που έχει κάνει εδώ και καιρό το «defence-point.gr»: Ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να λάβει τις αποφάσεις του, αναφορικά με το κομμάτι του πολιτικού φάσματος που θα επιχειρήσει να καταλάβει και ότι δεν είναι δυνατόν να κρατήσει τον χώρο από το κέντρο έως την άκρα αριστερά. Ακολουθεί το άρθρο:

Του Σταύρου Λυγερού

Η προκλητική δήλωση του Νάσου Θεοδωρίδη για τα Ιμια, που οδήγησε τον Τσίπρα στην απόφαση να τον αποπέμψει, επανέφερε για ακόμα μία φορά στο προσκήνιο τη θεμελιώδη αντίφαση και ταυτοχρόνως το στρατηγικό δίλημμα του ΣΥΡΙΖΑ: Θα παραμείνει ιδεολογικοπολιτικά (και ως κομματική κουλτούρα) κόμμα διαμαρτυρίας ή θα μετεξελιχθεί σε κόμμα εξουσίας με αξιόπιστο σχέδιο εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας;

Προς το παρόν, ο Τσίπρας δείχνει να κινείται δειλά προς την κατεύθυνση της μετεξέλιξης, αλλά κατά τρόπο έμμεσο κι αντιφατικό. Για την ακρίβεια, πατάει σε δύο βάρκες. Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει περιέλθει σε κατάσταση ασταθούς ισορροπίας, την οποία, βεβαίως, εκμεταλλεύονται προπαγανδιστικά στο έπακρο οι κυβερνητικοί εταίροι.

Οι ερπύστριες σκοτώνουν την λογική

Του Θανάση Μαυρίδη

Το Στίγμα: Ουδέν σχόλιο

Ο αρχηγός του ΓΕΕΘΑ θέλει οι εισαχθέντες στις στρατιωτικές σχολές να είναι Έλληνες το γένος.  Για να έχει αξία η πρότασή του θα έπρεπε η Πολιτεία να αρνείται την στράτευση στα παιδιά εκείνα που δεν είναι Έλληνες το γένος. Επίσης, να ζητήσει να μην αναφέρεται καν το γεγονός ότι ο πρώτος νεκρός Έλληνας ανώτερος αξιωματικός στα βουνά της Ηπείρου,  στο έπος του ΄40, ήταν ο Εβραίος Μαρδοχαίος Φριζής. Ο κ. Κωσταράκος, λοιπόν, έγραψε στις 25 Φεβρουαρίου στο twitter: «Ήρθε χρονικά η στιγμή να ρυθμίσουμε νομοθετικά το θέμα του γένους των εισακτέων στις Στρ. Σχολές. Επιβάλλεται να είναι Έλληνες το γένος».  Ο άνθρωπος στήριξε την πρόταση που έκαναν οι βουλευτές της Ν.Δ.  Ωστόσο, η δική του δήλωση θα μείνει. Οι βουλευτές απέσυραν την πρόταση μόλις είδαν τις αντιδράσεις...Τι ακριβώς εννοούσε  αυτός ο ευσεβής Χριστιανός με το μήνυμά του στο twitter; Φανταζόμαστε ότι πρέπει να είναι όχι μόνο Χριστιανός, αλλά και ευσεβής. Κι ότι παράλληλα με τον έλεγχο του γενεαλογικού δένδρου του υποψηφίου για τις στρατιωτικές σχολές θα ζητήσει να υπάρχει δίπλα κι ένα μέτρο ευσέβειας. Ή καλύτερα μία επιτροπή που να ελέγχει τα φρονήματα των υποψηφίων, πέραν του πιστοποιητικού της ελληνικότητας του γένους που θα απαιτούν από το οικείο ληξιαρχείο.