Καμένοι εγκέφαλοι: Συνέχεια στο παραμύθι με το Φαρμακονήσι

To Στίγμα: Ουδέν σχόλιο.

Εισβολή από επαγγελματίες ευαίσθητους, ανεγκέφαλους βασικά καθότι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το πως γίνεται μια επιχείρηση διάσωσης με περιπολικό καρυδότσουφλο όπου τέσσερις νοματαίοι προσπαθούν να διασώσουν 28 άτομα, εκ των οποίων οι μισοί είναι γυναικόπαιδα…

Οι «καμένοι εγκέφαλοι» ήταν λιγότεροι από 50, κατάφεραν όμως να κάνουν μπάχαλο το σημείο όπου βρίσκεται το γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη (Γενναδίου 3 στο κέντρο), αφού εκεί είπαν να σκοτώσουν την ώρα τους κάνοντας λίγη επαναστατική γυμναστική.

Και όλα αυτά με αφορμή το πρόσφατο ναυάγιο και τη συνεπακόλουθη ανθρώπινη τραγωδία στο Φαρμακονήσι, την οποία, εφόσον τους βολεύει αλλά συνάδει και με τα αρρωστημένα τους στερεότυπα, τη φόρτωσαν στους Λιμενικούς, για τους οποίους φαντάζονται ότι κλοτσούσαν τους μετανάστες και τους φώναζαν… να βάλουν το κεφάλι μέσα στο νερό μπας και πνιγούν γρηγορότερα…

Γιατί οι αμερικανοί βάζουν λεφτά στην Ελλάδα;

Toυ Θανάση Μαυρίδη

To Στίγμα: Ακούνε οι δημαγωγοί ;

Αρκετά επενδυτικά funds κινούνται δραστήρια το τελευταίο χρονικό διάστημα στην ελληνική αγορά, εκτιμώντας ότι το ρίσκο είναι σαφώς μικρότερο από άλλες αγορές και ότι ταυτόχρονα οι αξίες έχουν διαμορφωθεί σε ελκυστικά επίπεδα τιμών. Εμείς που ζούμε μέσα στο καζάνι που κοχλάζει αδυνατούμε να δούμε τα πράγματα με μία σχετική ψυχραιμία. Εκείνοι που βάζουν τα χρήματά του έχουν τα δικά τους επιχειρήματα. 

 Στην ερώτηση "γιατί επενδύετε στην Ελλάδα" η απάντηση είναι απλοϊκή: "Όταν έχουμε επενδύσει στο παρελθόν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ή σε αγορές όπως αυτές του Ουζμπεκιστάν και της Γεωργίας, το να επενδύσουμε σήμερα στην Ελλάδα, σε μία χώρα -μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το παράλογο θα ήταν να αγνοήσουμε την ελληνική αγορά και μάλιστα στις σημερινές τιμές". Η απάντηση αυτή προέρχεται από ένα στέλεχος μιας μεγάλης αμερικανικής εταιρείας επενδύσεων, το οποίο θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. 

 Θα πρέπει βέβαια να σημειώσουμε ότι τα funds αυτά δεν ποντάρουν το σύνολο των χρημάτων τους στην ελληνική αγορά, αλλά ένα μικρό μέρος. Αν κάνουν λάθος θα χάσουν χρήματα, αλλά αυτά δεν πρόκειται να προκαλέσουν το μέγεθος της καταστροφής που θα έχει αντίστοιχα ένας Έλληνας επιχειρηματίας ή επενδυτής σε περίπτωση που χαθεί το στοίχημα της ανάκαμψης της χώρας.

"Νοσταλγοί σταλινισμού, πελάτες του ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ"

Το Στίγμα: τα συμπεράσματα ... δικά σας

Σφοδρή επίθεση του προέδρου της «Δημιουργίας, Ξανά!» Θάνου Τζήμερου στον ΣΥΡΙΖΑ,  τον οποίο κατηγορεί πως είναι «ένα σύμφυρμα νοσταλγών του σταλινισμού, πελατών του αφισοκολλητικού ΠΑΣΟΚ, λαμόγιων του κρατικού συνδικαλισμού, επιχειρηματιών της δεκάρας και καταφανέστατων περιπτώσεων ψυχιατρικού ενδιαφέροντος».

Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Το Χρήμα», ο Θάνος Τζήμερος γράφει:

«Οπως καταλαβαίνετε, βρισκόμαστε στην εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση, έχει ήδη μετασχηματίσει σε σοσιαλιστική την ελληνική κοινωνία και η συνιστώσα του, "Κομμουνιστική Τάση", έχει υλοποιήσει το μεγαλόπνοο πρόγραμμά της που προβλέπει μεταξύ άλλων "την κατάργηση του στρατού και την αντικατάστασή του από σώματα ενόπλων εργατών" (sic). Ο Μήτσος, καλουπατζής στις οικοδομές, εκπαιδεύτηκε για πιλότος στα F 16 και τρέχει τώρα με το NISSAN του Θανάση να υπερασπίσει τον εθνικό εναέριο χώρο. Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.Βέβαια μπορεί πηγαίνοντας για Τανάγρα να μπερδευτεί αν συναντήσει τις άλλες ένοπλες δυνάμεις εργατών του ΚΚΕ οι οποίοι προχωρούν για να καταλάβουν την Κηφισιά, εφαρμόζοντας τις αποφάσεις του πρόσφατου (Απρίλιος 2013) συνεδρίου τους: «Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής – λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης» (sic) (http://www.kke.gr/taytothta κεφάλαιο: Ειδικότερα για την επαναστατική κατάσταση)

Ζώνονται οι Τούρκοι τα άρματα; Βρίσκει ευκαιρία και το κόμμα να επιτεθεί στην εγχώρια αστική τάξη! Οπότε, Συριζαίε Μήτσο, πρόβλημα: θα χτυπήσεις τους κομμουνιστές του ΚΚΕ ή θα ενωθείς μαζί τους για να χτυπήσετε τους Έλληνες αστούς;

Ενας στόχος μόνο: Δουλειά για όλους

Το Στίγμα:  Δουλειά για όλους

Του Αγη Βερούτη 
Απάνω στο κουφάρι της ελληνικής οικονομίας πειραματίστηκαν κάθε λογής τεχνοκράτες και πολιτικοί. Η κοινωνία κουράστηκε, εξουθενώθηκε, όχι γιατί έγιναν πολλές μεταρρυθμίσεις, αλλά γιατί δεν έγιναν αρκετές από τις απαραίτητες, και εγκαίρως.
Αναφορικά στην κάθαρση, είναι ξεκάθαρο ότι όσοι ήδη καμένοι κομπάρσοι και να σπαταληθούν στο βωμό της “κάθαρσης”, αυτό δεν αρκεί στον μέσο Έλληνα. Ο μέσος Έλληνας θέλει να δει τα ονόματα των πρωταγωνιστών της παρακμής μας στη μαρκίζα του Σινέ Κορυδαλλός. Αυτό μάλλον δεν θα γίνει ή αν γίνει μερικώς, σκέφτεται ο καθένας μας, θα είναι προσχηματικό και ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Επίσης θέλει να δει πώς θα αποφευχθούν μελλοντικά τα ίδια φαινόμενα. Μόνη η θυσία των αμνών δεν αρκεί.
Δυστυχώς οι υποθέσεις που είτε άνοιξαν, ή θα ανοίξουν στο σύντομο μέλλον, αγγίζουν ονόματα πρώην πρωθυπουργών, έστω και με την απλή προοπτική της “αμέλειας”.
Οι πρώην πρωθυπουργοί αποτελούν ταμπού τόσο για το πολιτικό σύστημα, όσο και τη Δικαστική Εξουσία. Γενιές ολόκληρες πολιτικών και δικαστών έχουν γαλουχηθεί με το σκεπτικό ότι στα άτομα αυτά δεν είναι δυνατόν να καταλογιστεί ευθύνη, ακόμη και όταν αποδειχθεί ότι οι επιλογές τους για τη στελέχωση του κράτους ήταν εσφαλμένες με ανυπολόγιστη ζημία για το Λαό.
Παρ΄ όλα αυτά, η κοινωνία σε μέγιστο βαθμό χρειάζεται άμεσα να ξεκινήσει την επούλωση των βαθιών τραυμάτων που της έχουν καταφέρει η εσωτερική υποτίμηση των εισοδημάτων, το οικονομικό ξεκοίλιασμα της μεσαίας τάξης που το 2014 εντείνεται κι άλλο, και ο αμείωτος κρατισμός.
Όσο συνεχίζει να ισχύει Κρατισμός-Κοινωνία 10-0, το εκλογικό αποτέλεσμα θα εξωθείται προς τον εξανδραποδισμό των πολιτικών που δημιούργησαν και διατήρησαν τη σημερινή κατάσταση. Είναι νομοτελειακό.
Τίποτε από τα παραπάνω όμως δεν επουλώνει τα τραύματα στο Λαό.

H επιβράβευση του χαραμοφάη. Μια αληθινή ιστορία...

 Tου Κώστα Στούπα

Το Στίγμα: Ουδέν σχόλιο!!

Κι όμως! Εγώ με την οικονομική κρίση περνάω καλύτερα!
Δεν είμαι ούτε πλούσιος, ούτε πολιτικός, ούτε έχω ενεχυροδανειστήριο χρυσού, ούτε είμαι Γερμανός, που ζω στην Ελλάδα. Απλά, δεν... ακολούθησα τις συμβουλές των γονιών μου.
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ, ποτέ δεν αγόρασα σπίτι ή εξοχικό για τα παιδιά μου, ποτέ δεν πήρα στεγαστικό δάνειο ούτε αγόρασα αξιοπρεπές αυτοκίνητο, για να παρέχω ασφάλεια και άνεση στην οικογένειά μου.
ΕΓΩ ΞΟΔΕΥΑ ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΦΤΑ στα μπαρ, στις ταβέρνες, στα εστιατόρια, στα μπουζούκια, στα ρούχα και στα ταξίδια. «Έφαγα» ακόμα και την κληρονομιά, που μου άφησαν οι γονείς μου, στη διασκέδαση και στην καλοπέραση.
Στο σχολείο, όταν οι συμμαθητές μου διάβαζαν, εγώ έκανα κοπάνες και τελικά, επειδή είχα μέσον (τότε δεν υπήρχε ο ΑΣΕΠ), διορίστηκα στο δημόσιο, δεν έφαγα άσκοπα τα χρόνια μου σε πτυχιακές και μεταπτυχιακά, δεν ξέρω τί σημαίνει η λέξη λειτουργικά έξοδα, βιωσιμότητα, ούτε ξέρω, τί είναι το ΣΔΟΕ, ούτε τί είναι το κλείσιμο βιβλίων. Αρκετοί από τους συμμαθητές μου δεν βρήκαν ποτέ καλύτερη δουλειά από μένα ή τελικά απολύθηκαν. Όσοι έγιναν ελεύθεροι επαγγελματίες, ζούν μ’ ένα καθημερινό τρόμο ή φυτοζωούν ή φαλήρισαν. 
Εγώ αντίθετα δεν ήμουν ποτέ, αυτό που λένε «νοικοκύρης» και τελικά, με την οικονομική κρίση και τα «δίκαια» μέτρα που έχουν ληφθεί, δικαιώθηκα! Μπορεί να έχω υποστεί μείωση στο μισθό μου, αλλά αν τα βάλεις κάτω, περνάω πολύ καλύτερα από τους περισσότερους! 

Μπράβο σου και καλή τύχη ...

To Στίγμα:  ... καλή τύχη Έλληνα.

Του Γιώργου Κράλογλου
«Οι βαλίτσες είναι έτοιμες και σε λίγο αναχωρούμε με το γιο μου για το αεροδρόμιο με εισιτήρια χωρίς επιστροφή. Σε δυο διαφορετικές χώρες του βορρά για νέα δραστηριότητα για εμένα και ξεκίνημα για εκείνον που είναι γεννημένος το 1995. Φεύγω ευτυχώς χωρίς καμία υποχρέωση σε δημόσιο και τρίτους». Αυτούς τους ΕΛΛΗΝΕΣ διώχνει η μικρή ελλάδα…
Διάβασα όπως και χιλιάδες αναγνώστες, αμέσως μόλις ανέδειξε χθες το Capital.gr (πράττοντας άριστα) τον αποχαιρετισμό του σχολιαστή margarileva και μου στάθηκε αδύνατον να το ξεπεράσω με μια απλή ανάγνωση.
Πρόσεξα το κείμενο λέξη με λέξη. Το μελέτησα φράση με φράση φέρνοντας στον νου την αυστηρή, χωρίς χαϊδέματα και έξω από τα δόντια, κριτική του και στα δικά μου σημειώματα.
Στάθηκα εντυπωσιασμένος στην τελευταία φράση του «…φεύγω ευτυχώς χωρίς καμιά υποχρέωση σε δημόσιο και τρίτους…».
Και σκέφθηκα πόσο πραγματικός πατριώτης είναι αυτός ο Έλληνας που με τόση περηφάνια αναζητάει σε χώρες του Βορρά την τύχη του μπροστά στον έλληνα «πολιτικό» Λιάπη που έδωσε στους ιθαγενείς της χώρας του το «μάθημα» της κλοπής του δημοσίου. Το «μάθημα» της απατεωνιάς από τους καρπούς της οποίας μπορείς να πας για ψυχική εκτόνωση… στα χλιδάτα ξενοδοχεία της Μαλαισίας.
Σκέφθηκα πόση μεγάλη διαφορά χωρίζει αυτόν τον υπερήφανο Έλληνα που ξεσπίτωσαν μαζί με το παιδί του κάποιοι έλληνες «πολιτευτές» και πρώην «βουλευτές» Τομπούλογλου μετατρέποντας και το Νοσοκομείο Παίδων σε φτηνό χώρο μίζας και μαύρης αγοράς υπηρεσιών.