Οσοι τον γνωρίζουν λένε ότι τα λόγια του είναι προφητικά,ότι κοιτάζει µπροστά.
Προέβλεψε τα Δεκεµβριανά του 2008 και την κρίση στην Αίγυπτο. Αλλά δεν φαντάστηκε την εξέλιξη στη δική του αυλή. Οταν παραχωρούσε το Μέγαρο Υπατία στους απεργούς πείνας, ο δηµοσκόπος Ντίνος Ρουτζούνης ζητούσε η παραµονή τους να είναι προσωρινή. Η προθεσµία έληξε τώρα και ο ιδιοκτήτης θέλει το κτίριο πίσω.
Το όνοµά του ακούστηκε για πρώτη φορά τόσο πολύ ξηµερώµατα της 28ης Ιανουαρίου. Οταν οι κουβέρτες και τα στρώµατα είχαν σηκωθεί από το δάπεδο της Νοµικής και το καραβάνι .....των µεταναστών- απεργών πείνας βάδιζε προς νέα στέγη, το Μέγαρο Υπατία. Το κτίριο µε τη νεοµπαρόκ αρχιτεκτονική στην Πατησίων ανήκει στον κ. Ρουτζούνη, ιδιοκτήτη της εταιρείας δηµοσκοπήσεων Kάπα Research. Αν και ήταν γνωστός σε δηµοσιογράφους και πολιτικούς από συνεργασίες και έρευνές του, απέφευγε την έκθεση στον τηλεοπτικό ή φωτογραφικό φακό. Το βράδυ της άρσης του ασύλου, των διαπραγµατεύσεων και της µετακόµισης των 237 έγινε θέλοντας και µη πρόσωπο της επικαιρότητας. ∆ύο ηµέρες πριν από τηνεκκένωση της Νοµικής ο κ. Ρουτζούνης είχε εµφανιστεί προσφέροντας βοήθεια για την εκτόνωση της κρίσης.
Οι πρυτανικές αρχές είχαν απευθύνει έκκληση για βοήθεια για τη µετεγκατάσταση των απεργών. Ο πρύτανης Θεοδόσης Πελεγρίνης είχε ζητήσει τη στήριξη του φίλου του Ρουτζούνη. Μέχρι τότε όλες οι πιθανές λύσεις είχαν αποκλειστεί. Η Εκκλησία δεν παραχωρούσε το παλιό κτίριο του υπουργείουΠαιδείας. Το πρώην ΙΚΑ στην Πειραιώς είχε κριθεί ακατάλληλο. Ενα δηµοτικό κτίριο στον Νέο Κόσµο ήταν πολύ µακριά αφού οι µετανάστες ήθελαν να βρίσκονται σε κεντρικό σηµείο. Από τον ∆ήµο Αθηναίων δεν υπήρχε ανταπόκριση στις προτάσεις για παραχώρηση κάποιου γυµναστηρίου. Χωρίς εναλλακτική λύση ο κ. Ρουτζούνης προσέφερε δωρεάν το Μέγαρο Υπατία. Υπό βασικούς όρους: να είναι φιλοξενία και όχι κατάληψη, να παραµείνουν εκεί για περιορισµένο διάστηµα (στην αρχή δεν ειπώθηκε για πόσο, αργότερα συµφωνήθηκε για 15 µέρες) µε την παρουσία πέντε «αλληλέγγυων». Η προθεσµία έχει λήξει. Οι απεργοί αρνούνται να αποχωρήσουν. «Εδώ θα τελειώσουµε τον αγώνα µας», λένε.
Οσοι γνωρίζουν τον 56χρονο δηµοσκόπο µιλούν για έναν άνθρωπο που δεν κρύβει τα λόγια του. Σε κάνει να τον ακούσεις, λένε, ακόµα κι αν δεν συµφωνείς µε τις απόψεις του. Αυτές τις ηµέρες παραµένει το ίδιο ευθύς. Οταν σου µιλάει, τα µάτια του κυνηγούν τα δικά σου. Στις παύσεις όµως προδίδει την αγωνία του. Σφιγµένο πρόσωπο. Βαριά ανάσα. Ανακάτεµα των µαλλιών. Βλέµµα κουρασµένο.
Από την επίθεση στην άµυνα. Από την προοπτική στο αδιέξοδο.
∆ύο µέρες µετά τη µετακόµιση των απεργών είχε βρεθεί από την πρυτανεία άλλο κτίριο για να τουςφιλοξενήσει, ένα τριώροφο στην Κάνιγγος όπου παλιά στεγάζονταν τα Goody’s. Με έξοδα του κ. Ρουτζούνη καθαρίστηκε και επισκευάστηκαν τα ηλεκτρολογικά. Για δύο χρόνια ήταν άδειο. Οι µετανάστες το είδαν. Το ενέκριναν. Αλλά, σύµφωνα µε τους εµπλεκοµένους, ο ιδιοκτήτης ζητούσε 25.000 ευρώ για 40 µέρες και ρήτρα 500 ευρώ την ηµέρα αν θα έµεναν παραπάνωοι απεργοί. Το ενοίκιο του χώρου πριν από δύο χρόνια δεν ξεπερνούσε τα 8.000
ευρώ τον µήνα. Οι πρυτανικές αρχές δεν προχώρησαν στη µίσθωση αφού δεν υπάρχει κωδικός στο δηµόσιο λογιστικό που ναδικαιολογεί τέτοια έξοδα. Τρεις ΜΚΟ αρνήθηκαν να υπογράψουν ως ενοικιαστές και να αναλάβουν την ευθύνη για ό,τι συµβεί. Το σχέδιο ναυάγησε. Οι απεργοί παρέµειναν στο Μέγαρο Υπατία. Σήµερα, στην αυλή µε τους φοίνικες κοιµούνται 110 άνθρωποι σε σκηνές. Αλλοι 117 (10 έχουν διακόψει την απεργία) έχουν στριµωχτεί στο ισόγειο και το υπόγειο.
Το προσκεφάλι του ενός στα πόδια του άλλου.
Το Μέγαρο των 1.240 τ.µ. χτίστηκε το 1908. Επέζησε µε φθορές τον σεισµό του 1981. Ρήµαζε για χρόνια ώσπου το αγόρασε η οικογένεια Ρουτζούνη και άρχισε την ανακαίνισή του το 2006. Ο αρχιτέκτονας πουανέλαβε την ανακαίνισή του και ο τωρινός ιδιοκτήτης δεν αποκαλύπτουν πόσο κόστισε. Ο κ. Ρουτζούνης λέει ότι ακόµα δεν το έχει ξεχρεώσει. Σύµφωνα µε τη σύζυγό του, Χρυσάνθη Κωνσταντακάτου, είχαν δεθεί µε το κτίριο από παλιά.Στη γειτονιά του έδιναν τα πρώτα τους ραντεβού. Στα φοιτητικά του χρόνια στη Νοµική, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο κ. Ρουτζούνης είχε αναµειχθεί µε την πολιτική. Γιος πολύτεκνης οικογένειας, µεγαλωµένος στην Καισαριανή, ήταν γραµµατέας της Σπουδάζουσας του ΚΚΕ. Οπως θυµούνται παλιά της µέλη, ο κ. Ρουτζούνης είχε από τότε την ευθύνη για τη διεξαγωγή ερευνών αγοράς και εσωτερικών δηµοσκοπήσεων στο ΚΚΕ. Τη δεκαετία του ’80 όµως εγκαταλείπει την οργάνωση. Για τα µέλη της Σπουδάζουσας ήταν µεγάλο σοκ. Οπως λένε όσοι τον γνώριζαν τότε, συνήθως κάποιος αποχωρούσε προτάσσοντας έναν προσωπικό λόγο: να παντρευτεί, ή να πάρει επιτέλους το πτυχίο του. Για µια παλιά συναγωνίστριά του ο κ. Ρουτζούνης «ήταν τη µια µέρα µπροστά σε όλα. Την εποµένη δεν υπήρχε». Η ρωγµή αιφνίδια. Η µεταστροφή του δικαιολογήθηκε από κάποιους λόγω της σχέσης του µε την κ. Κωνσταντακάτου: κεντρώα στα φρονήµατα, από εύπορη οικογένεια. Αργότερα παιδοχειρουργός και εθελόντρια.
ΓΚΆΛΌΠ Κάι ΌΧΙ Μόνό. Το 1990, ο κ. Ρουτζούνης ιδρύει την Kάπα Research. Ως δηµοσκόπος έχει επαφές µε τα κέντρα εξουσίας. Το γραφείο του, στη Βασιλίσσης Σοφίας, έχει θέα στη Βουλή. Το 1993 διενεργεί το πρώτο exit poll στην Ελλάδα για τον ΑΝΤ1 στις επαναληπτικές εκλογές της Β’ Αθηνών. Το 1999 αναλαµβάνει τη διαχείριση της τηλεφωνικής γραµµής σεισµοπλήκτων. Σχεδιάζει το δίκτυο των ΚΕΠ σε όλη την Ελλάδα και το 2004 αναλαµβάνει τη λειτουργία του τηλεφωνικού κέντρου 185 του ΟΑΣΑ για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών των Ολυµπιακών Αγώνων. Ακόµη σχεδιάζει και υλοποιεί τη ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Συνεργάτες του και πρώην υπάλληλοί του θυµούνται ακόµα παλιότερες κουβέντες τουπου σήµερα είναι επίκαιρες. Λένε ότι είχε µιλήσει πριν από ενάµιση χρόνο για την κρίση στην Αίγυπτο. Και ότι περίµενε από το 2007 µια κοινωνική έκρηξη ανάλογη µε αυτή του ∆εκέµβρη του 2008 στην Ελλάδα. Οι συσκέψεις στην εταιρεία ήταν έντονες, αλλά τις διέκοπτε πάντα αν τον επισκεπτόταν ένας από τους τρεις γιους του (ηλικίας 28, 25 και 18 ετών, µε σπουδές σε Ελλάδα και εξωτερικό).
Αυτοί είχαν αναλάβει να µετακινήσουν έπιπλα, πίνακες και αντικείµενα αξίας σε άλλα δωµάτια της Υπατίας το βράδυ της µετακόµισης των απεργών. Στις αρχές Φεβρουαρίου ο κ. Ρουτζούνης ζητούσε µε επιστολή που κοινοποίησε σε έξι υπουργούς και τον δήµαρχο Αθηναίων την ειρηνική µεταστέγαση των µεταναστών. Αλλη λύση δεν προωθείται από την πολιτεία. Οι αρµόδιοι κυβερνητικοί ρίχνουν ο ένας το µπαλάκι στον άλλο. Και η απεργία πείνας συνεχίζεται στη µαρµάρινη σκάλα, πλάι στο άγαλµα της Υπατίας, µε νερό, ζάχαρη και αλάτι.
ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου