ΗΓΕΤΗΣ - ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ

Στο παιχνίδι ηγεσίας-εξουσίας κερδίζει κατά κράτος η δεύτερη και οι λόγοι είναι απλοί. Δεν θα καθίσει ο ηγέτης να χάσει χρόνο για να ξεχωρίσει από το πλήθος. Όλον αυτό τον χρόνο θα τον διαθέσει για λύσεις μέσα από τη δουλειά. Εξάλλου οι μηχανισμοί που αναδεικνύουν τους εξουσιαστές, δεν τον ενδιαφέρουν, γιατί δεν τους χρειάζεται. Από την άλλη όταν βλέπει ένα σύνολο ανθρώπων ότι δεν θέλει λύσεις αλλά μαζοχίζεται με τους μηχανισμούς , πηγαίνει σπίτι του. Αν δεν πάει σπίτι του και καταλάβουν οι μηχανισμοί ότι χάνουν το σύνολο ή μέρος αυτού, φροντίζουν να τον εξαφανίσουν. Σε περιόδους όπου διαλύονται οι μηχανισμοί για κάποιο λόγο, τότε είναι πολύ φυσικό το σύνολο να το οδηγεί ένας ηγέτης, όπως είναι και πάλι φυσικό μόλις περάσει η «περίοδος» και στηθούν πάλι οι μηχανισμοί να τον βάλουν στη γωνία.

Διότι, βλέπετε, ο ηγέτης έχει δύο φοβερά «ελαττώματα». Το πρώτο είναι ότι οι υποχρεώσεις του δεν είναι για μία μερίδα του συνόλου που διοικεί αλλά για ΟΛΟ το σύνολο. Έτσι, αν το ΟΛΟΝ μπορεί να δει, βλέπει ορισμένες διαφορές. Το δεύτερο «ελάττωμα» είναι το ενδιαφέρον του ηγέτη για το ΣΥΝΟΛΟ και όχι για το τομάρι του και τους μηχανισμούς του.
Η ανάδειξη ενός ηγέτη γίνεται από την καρδιά, από την ανάγκη ενός συνόλου.
Η επιβολή ενός εξουσιαστή γίνεται βίαια ή «δημοκρατικά» από μια κάλπη.
Ο ηγέτης δεν φοβάται τους ελεύθερους γιατί νιώθει κι αυτός έτσι, ο εξουσιαστής ποτέ.
Ο ηγέτης δεν φοβάται τον ανταγωνισμό γιατί ξέρει ότι η άμιλλα προσφέρει, ο εξουσιαστής ποτέ.
Ο ηγέτης δεν φοβάται την σύγκριση γιατί έχει τη γενναιότητα να παραδώσει στον καλύτερο. Σιγά μην παραδώσει ο εξουσιαστής την εξουσία.
Ο ηγέτης έγινε με τις ικανότητές του, ο εξουσιαστής με δεκανίκια.
Ο ηγέτης επιβιώνει και χωρίς ηγεσία, ο εξουσιαστής πεθαίνει χωρίς εξουσία, αν δεν τον σκοτώσουν.
Ο ηγέτης οδηγεί το σύνολο. Τον εξουσιαστή τον οδηγούν οι μηχανισμοί.
Ο ηγέτης μπορεί να κάνει πολλά, ο εξουσιαστής τίποτα.
Ο ηγέτης κολάζει την κολακεία, ο εξουσιαστής δεν ζει χωρίς αυτή.
Ο ηγέτης έχει, έχει, έχει, ο εξουσιαστής δεν έχει, δεν έχει, δεν έχει.
Ένα πράγμα μάλλον έχουν κοινό: Ξέρουν γιατί ο ένας είναι ηγέτης και ο άλλος εξουσιαστής. Υπήρξαν βέβαια και περιπτώσεις εξουσιαστών που δεν πήραν χαμπάρι τίποτα.Έτσι φθάνει η στιγμή για την ιεροσυλία: Μήπως αν γινόταν εκλογές και είχαμε ηγέτες, μόνο ηγέτες, θα ήταν κάπως καλύτερα; Ιδού λοιπόν ο ηγέτης, ιδού και ο εξουσιαστής. Το πήδημα δικό μας. Μόνο δικό μας.
simplemangreek