Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013
Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013
Πέντε θέσεις κάτω από την Ναμίμπια
To Στίγμα: χωρίς σχόλιο ... |
Από την στιγμή που η ανταγωνιστικότητα της χώρας βρίσκεται 5 θέσεις κάτω από την Ναμίμπια και 16 θέσεις κάτω από τα Σκόπια και απειλείται ανταγωνιστικά μόνο από την Γκάμπια και την Γκαμπόν είναι αδιάφορο το φαινόμενο ότι στα Πανεπιστήμια μας έχουμε 180.000 «αιώνιους» φοιτητές έναντι των 170.000 που φοιτούν κανονικά. Ποιος ο λόγος να αποφοιτήσουν άλλωστε;
Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η χώρα μας είναι σκέτη κατάθλιψη.
Εκείνη την κατάθλιψη που δεν θέλει πολλά να μετατραπεί σε απογοήτευση και να αγγίξει τα όρια της σχιζοφρένειας όταν ακούς γύρω σου αιθεροβάμονες της κυβέρνησης αλλά και τις αντιπολίτευσης να σου μιλάνε για αναπτυξιακές προοπτικές και ανασχεδιασμό της οικονομίας.
Με παίδεψαν πάλι οι ανησυχίες αυτές παρακολουθώντας, τις προηγούμενες ημέρες, τους έντονους προβληματισμούς ομιλητών, στην εκδήλωση της Ελληνικής Εταιρείας Διοικήσεως Επιχειρήσεων, σε συνδυασμό, από την μία πλευρά, με τα στοιχεία (χρησιμοποιήθηκαν και από τους ομιλητές) που συνθέτουν τις δυνατότητες της Ελλάδας στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι (σύμφωνα με τις εκθέσεις του World Economic Forum, του ΟΟΣΑ, της Στατιστικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Διεθνούς Διαφάνειας) και από την άλλη με τα πρόσφατα στοιχεία (Καθημερινή) για την «πρωτιά» των 180.000 αιωνίων Ελλήνων φοιτητών των πανεπιστημίων έναντι των 170.000 κανονικών φοιτούντων καθώς και των 70.000 επίσης «αιωνίων» των ΤΕΙ που προκάλεσαν αναστάτωση... στην κυβέρνηση.
Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013
Τα πιράνχας του δημοσίου στην αντεπίθεση
Του Θανάση Μαυρίδη
Το Στίγμα: Τελικά όλα είναι .... μπίζνες |
Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες κάνουν συμφωνίες με το μπλοκ των
λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων, σε μία προσπάθεια να αποτρέψουν
οποιαδήποτε μεταρρύθμιση. Χρηματοδοτούν με εκατομμύρια ευρώ εκστρατεία
για την πτώση της κυβέρνησης και την επιστροφή της χώρας στην δραχμή. Ο
σκληρός πυρήνας των κρατιστών αντιστέκεται και περνά στην αντεπίθεση.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει πέσει σε παγίδα. Πίστεψε ότι αν προστατεύσει
το σπάταλο κράτος θα μειώσει την φυσική της φθορά λόγω της κρίσης. Ότι
θα μπορούσε να στηριχτεί την κρίσιμη ώρα σε όλους εκείνους που οφείλουν
την ύπαρξή τους στις προνομιακές σχέσεις που οικοδόμησαν τα προηγούμενα
χρόνια με το κράτος.
Έκανε λάθος και απέφυγε αρχικά τη σύγκρουση με τα πιράνχας τους δημοσίου. Αντίθετα, έριξε όλο το βάρος της στις μειώσεις μισθών και συντάξεων. Έτσι, όταν αποφάσισε ή αναγκάστηκε να κτυπήσει τα ιδιότυπα, αλλά και πανίσχυρα συμφέροντα που λυμαίνονται δεκαετίες τώρα τον δημόσιο πλούτο της χώρας, βρέθηκε προ εκπλήξεων. Το βαθύ κράτος της διαφθοράς είχε δυνάμεις να περάσει στην αντεπίθεση. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση έχασε τις όποιες συμμαχίες είχε στην κοινωνία.
Έκανε λάθος και απέφυγε αρχικά τη σύγκρουση με τα πιράνχας τους δημοσίου. Αντίθετα, έριξε όλο το βάρος της στις μειώσεις μισθών και συντάξεων. Έτσι, όταν αποφάσισε ή αναγκάστηκε να κτυπήσει τα ιδιότυπα, αλλά και πανίσχυρα συμφέροντα που λυμαίνονται δεκαετίες τώρα τον δημόσιο πλούτο της χώρας, βρέθηκε προ εκπλήξεων. Το βαθύ κράτος της διαφθοράς είχε δυνάμεις να περάσει στην αντεπίθεση. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση έχασε τις όποιες συμμαχίες είχε στην κοινωνία.
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013
Συλλυπητήρια Αντώνη να τη θυμόμαστε...
Του Κωστα Στούπα
Το Στίγμα: Ορθή επανάληψη ; |
Η κυβέρνηση ανέκρουσε πρύμναν στα ΑΕΙ γιατί πέραν μιας γενικής
βούλησης να πράξει ό,τι επέβαλε το μνημόνιο, δεν διέθετε ούτε την ειδική
βούληση, ούτε την ικανότητα να μεθοδεύσει την αναδιάρθρωση και τη
μεταρρύθμιση...
Τα ΑΕΙ όπως οι περισσότερες «περιοχές» στο ελληνικό δημόσιο, αυτοδιοίκητες και μη, διοικούνται από τοπικές βαρονίες με γνώμονα τα πελατειακά συμφέροντα των διοικούντων και όχι το γενικό συμφέρον...
Στα ΑΕΙ, αυτοδιοίκητο δεν σημαίνει ανεξάρτητη λειτουργία της πανεπιστημιακής κοινότητας από την εκάστοτε εξουσία, αλλά διανομή των κρατικών επιχορηγήσεων σε ημετέρους μέσω διορισμών των παιδιών και των ανεψιών των τοπικών «βαρόνων»...
Τα κριτήρια πρόσληψης δεν ήταν αξιοκρατικά, με βάση τις ανάγκες του πανεπιστημίου, αλλά με βάση το βόλεμα των ημετέρων.
Τα ΑΕΙ όπως οι περισσότερες «περιοχές» στο ελληνικό δημόσιο, αυτοδιοίκητες και μη, διοικούνται από τοπικές βαρονίες με γνώμονα τα πελατειακά συμφέροντα των διοικούντων και όχι το γενικό συμφέρον...
Στα ΑΕΙ, αυτοδιοίκητο δεν σημαίνει ανεξάρτητη λειτουργία της πανεπιστημιακής κοινότητας από την εκάστοτε εξουσία, αλλά διανομή των κρατικών επιχορηγήσεων σε ημετέρους μέσω διορισμών των παιδιών και των ανεψιών των τοπικών «βαρόνων»...
Τα κριτήρια πρόσληψης δεν ήταν αξιοκρατικά, με βάση τις ανάγκες του πανεπιστημίου, αλλά με βάση το βόλεμα των ημετέρων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)