Ποιος είδε το μέλλον της Ελλάδας και δεν το φοβήθηκε...

Του Κώστα Στούπα

Το Στίγμα:  .. και ξανά προς την δόξα τραβά.

«Mου προκαλεί έκπληξη ότι σε μια χώρα με 60% περίπου ανεργία στους νέους, και με συχνά κακές δημόσιες υπηρεσίες, το πολιτικό σύστημα είναι τόσο απρόθυμο να αποδεχθεί ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν αποδίδουν μπορούν να αντικατασταθούν από νέους, μορφωμένους ανθρώπους που αγωνιούν να τους δοθεί μια ευκαιρία.
Λοιπόν, ναι, νομίζω ότι η ευελιξία στην εφαρμογή υποχρεωτικών απολύσεων όταν αυτό είναι αναγκαίο, αποτελεί μια κρίσιμη πτυχή του προγράμματος. Από άποψη όχι μόνο οικονομική, αλλά και κοινωνικής δικαιοσύνης» Τάδε έφη Πολ Τόμσεν  στη συνέντευξή του στην Καθημερινή της Κυριακής.
Είναι απλό κύριε Τόμσεν, γιατί υπογράφατε την εκταμίευση των δόσεων για να συντηρούν τα κόμματα  τους πελάτες τους, εφόσον ευθύς εξ αρχής διεφάνησαν οι προθέσεις τους να θυσιάσουν την πατρίδα και τις επόμενες γενιές προκειμένου να συντηρήσουν τα ψηφαλάκια των πελατών; Το ταμπού εγχώριας πολιτικής σκηνή μετά τρία χρόνια από τη χρεοκοπία που ανέβασε τους ανέργους στο 1,5 εκατ. και το 27% του εργατικού δυναμικού, είναι  να απολύσει έστω και ένα υπάλληλο του δημοσίου... Τα πανεπιστήμια παραμένουν κλειστά τέλος Νοέμβρη γιατί αποφασίστηκε να απολυθεί μέρος των διοικητικών υπαλλήλων, εκ των οποίων μόνο 12 έχουν προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ, ενώ υπάρχουν 313 περιπτώσεις συνεπωνυμίας.

Κι όμως, ο κορυφαίος σύγχρονος ΕΛΛΗΝΑΣ είναι ΒΡΕΤΑΝΟΣ !!!

To Στίγμα: Αφιερωμένο στους Νεοέλληνες

Δεν πιστεύεις στ’ αυτιά σου ακούγοντας την 6λεπτη ομιλία του ηθοποιού Stephen Fry σε εκδήλωση όπου το θέμα είναι τα γλυπτά του Παρθενώνα, τα οποία απέσπασε από την πατρίδα τους ο Λόρδος Έλγιν και εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο. Με επιχειρηματολογία απλά συγκλονιστική, ζητά την άμεση επιστροφή τους στο «μεγαλοπρεπές» (magnificent) Μουσείο της Ακρόπολης, πέντε μόλις μίλια από το σημείο που τα μάρμαρα εξορύχθηκαν, το όρος Πεντέλη, ώστε παρότι δεν μπορούν να τοποθετηθούν στη θέση τους να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τον Ναό, ενωμένα μαζί του με το «γαλάζιο φως της Ελλάδας». Ζητά δε από το Βρετανικό Μουσείο να κατασκευάσει ακριβή αντίγραφα, ενισχύοντας έτσι και το επιχείρημα ότι επί 200 χρόνια τα προφύλαξε…

Λόγια συγκλονιστικά, που σε αφήνουν άφωνο. Ο ίδιος άνθρωπος αναφέρεται με πραγματική τρυφερότητα στην Ελλάδα, λέγοντας ότι παρότι παλεύει με το χρέος της, «δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ξεπληρώσουμε το χρέος μας απέναντί της», αναφερόμενος σε όλες τις επιστήμες που ξεκίνησαν εδώ, από τη φιλοσοφία και την άλγεβρα, μέχρι την αστρονομία και τον εμπειρισμό…

Είναι βιώσιμη μια κυβέρνηση της αριστεράς...

Το Στίγμα: Ουδέν σχόλιο

Tου Κώστα Στούπα

Μια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ από το βήμα της Βουλής υποσχέθηκε πως όταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έρθει στην εξουσία, θα απαγορεύσει τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Πάλι καλά που δεν θα απαγορεύσει τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

 Το πρώτο πράγμα που μπορεί να αναλογιστεί κάποιος είναι πόση ευτυχία και μακαριότητα μπορεί να προσφέρει η βεβαιότητα που χαρίζει η άγνοια.

 Αν απαγορευτούν οι απολύσεις εκτός του δημοσίου και στον ιδιωτικό τομέα χρειάζεται μεγάλη δόση «μακαριότητας» για να πιστεύεις πως τα σούπερ μάρκετ θα συνεχίσουν να είναι γεμάτα και τα χρήματα που τυπώνει η Κεντρική Τράπεζα θα έχουν αξία ανταλλαγής και αποταμίευσης.

 Αυτά τα «παιδιά» (ο θεός να τα κάνει «παιδιά» από άποψη ηλικίας) εκτός της κοινής λογικής έχουν διακόψει τις επαφές και με την ιστορία. Αλλιώς δεν εξηγείται πως δεν έχουν καταλάβει τίποτα από το μεγάλο ιστορικό «ατύχημα» του 20^ου  αιώνα, της ανόδου και της κατάρρευσης της Σοβιετίας. Ένα ιστορικό «ατύχημα» του οποίου ό,τι απέμεινε η κατακόρυφη πτώση των  τιμών στο εμπόριο λευκής σαρκός, υπηρεσιών οικιακής βοήθειας και υπηρεσιών «χαμαλικής».
Αλήθεια γιατί να μην απαγορευτούν οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα;
Αν απαγορευτούν οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα σε μικρό χρονικό ορίζοντα θα φτάσουμε στο σημείο εμείς οι εργαζόμενοι να παριστάνουμε πως εργαζόμαστε και οι εργοδότες να παριστάνουν πως μας πληρώνουν.

Αλέξη μας κλέβεις το ψωμί!

Του Θανάση Μαυρίδη

Το Στίγμα: Καπιταλιστική Αριστερά ;

Εγώ ο μνημονιακός, ο μπήξε, ο δείξε, υποστήριζα από την πρώτη στιγμή ότι ο δρόμος έξω από το ευρώ ισοδυναμεί με εξοστρακισμό στο φεγγάρι, όπου ο θάνατος είναι το μόνο εξασφαλισμένο αποτέλεσμα. Κι ήρθε ο αντιμνημονιακός, ο επαναστάτης, ο αριστερός Αλέξης κι είπε το ίδιο. Αλέξη μου κλέβεις το ψωμί! Θέλω Λαφαζάνη, θέλω Στρατούλη, θέλω Λαπαβίτσα. 

 Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση έχει χάσει μία τεράστια ευκαιρία. Με μία αντιπολίτευση που αλλάζει απόψεις πιο γρήγορα απ’ ό,τι κάποιος πουκάμισα, είναι κρίμα κι άδικο που δεν έχει κατορθώσει να περάσει ένα σοβαρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Ίσως το κάνει τελικά ο κ. Τσίπρας, με το καπέλο του μετανοημένου αριστεριστή που ασπάστηκε τις βασικές αρχές του μεταρρυθμιστικού τόξου. Γιατί όχι; Σε αυτή την ζωή όλα τα έχουμε δει...

 Στο μεταξύ, κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στους αμετανόητους οπαδούς του λόμπι της δραχμής ότι η έξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται νέο μνημόνιο. Ότι η χώρα θα χρειαστεί στο μεσοδιάστημα χρηματοδότηση και νέα δάνεια. Κι ότι οι μόνοι κερδισμένοι από την δραχμή θα είναι εκείνοι που έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό.

Εμείς πάντως ξέρουμε να σκοτωνόμαστε...

To Στίγμα: Που πάμε ως κοινωνία;

Του Γιώργου Κράλογλου
Οι Βέλγοι αντικαθιστούν το 2014 την ηλεκτρονική κάρτα υγείας, (που εμείς πολεμήσαμε «προστατεύοντας» τα προσωπικά δεδομένα) με την ηλεκτρονική πολιτική τους ταυτότητά (που επίσης πολεμήσαμε για να σωθούμε από τον σατανά). Οι Βέλγοι διαλέγουν γιατρό από τον «χρυσό οδηγό» και εμείς γιατρό από την «λίστα με το ειδικό φακελάκι». Ξέρουμε όμως να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας...
 Δώσε μας εγκληματίες που να παριστάνουν τους επαναστάτες και πάρε μας την ψυχή.
 Δώσε μας καθάρματα του τύπου της 17 Νοέμβρη να καθαρίζουν όποιον τους έρχεται στην εγκληματική τους γκλάβα και άσε μας να κοιμόμαστε στα παγκάκια και να τριβόμαστε με πετρέλαιο όταν αρρωσταίνουμε... Ούτε θα διαμαρτυρηθούμε ούτε πρόκειται να κατεβούμε στο Σύνταγμα να φωνάξουμε για το άθλιο κράτος που πληρώνουμε.
 Τίποτε απ΄ όλα αυτά.
 Άλλωστε που να μας μείνει καιρός αφού πρέπει να τρέξουμε για τους καταπιεσμένους αριστερούς του σύμπαντος... Να πονέσουμε τους επαναστάτες της γης... Και να διαμαρτυρηθούμε γιατί δεν αφήνουνε τον υπόκοσμο του τόπου να κατασκηνώνει στα αχούρια που είναι γνωστά και ως Πανεπιστήμια...
 Αν όμως πάρουμε στα χέρια μας, τις επόμενες ημέρες, μια προκήρυξη που θα υπογράφουν κάποιοι ψυχανώμαλοι αλήτες που καίνε, ή δολοφονούνε συνανθρώπους τους (γιατί έχουν βαφτίσει την ψυχασθένειά τους επαναστατική ιδεολογία) θα αρχίσουμε με το γνωστό θολοκουλτουριάρικο στιλ να δικαιολογούμε τα εγκλήματα...